Seducing The Playboy Billionaire (Billionaire Clan Series #2)

Kabanata 22

Kabanata 22

"Cha, 'di ba day off n'yo naman bukas? After you went to church with your bestfriend, let's go there to our mansion." Wika ni Kiel habang nilalaro ang mga yelo sa bote ng kan'yang alak.

I stopped brushing his hair with my fingers. I'm sitting on his thighs so I crouched to look at him."Why?" I asked out of curiosity.

"I just wanna personally introduce you to them, as my girlfriend. Payag ka naman right, sweetheart?" Tiningala niya ako. I didn't make a response. He pouted."Please, I promise you won't feel out of place there. Mababait naman ang pamilya ko, si Kuya nga lang hindi!" He laughed as he hugged my waist tighter.

Umusbong ang ngiti sa labi ko. He's really this cheerful. Bawat araw, may bago akong nadidiskubre sa kan'ya. At sa mga oras na palagi kaming magkasama, mas nakikilala ko pa ang tunay na siya. I can't help but ask myself, am I being unfair? Am I being unfair to him? Maybe yes. Because while he's willing to tell me everything about him with no lies, I'm here, keeping everything I have, hiding every details of my real self.

Kung bakit kasi kabilang pa siya sa pamilyang kinamumuhian nina Mommy...

"Okay, Kiel. Pupunta tayo sa mansyon ninyo," I answered and pinched his nose. Ngumisi siya at hinalikan ako.

Kung nasa park siguro kami o sa lawad na lugar, mababato kami ng mga single out there. Ang harot harot na, e!

Like the usual, he drove me home. I'm thankful Mommy's already asleep, itinatapat ko talaga sa oras na tulog na sila ni tito para hindi na nila makausap pa si Kiel. But I keep on noticing that he's being curious about them. Pagkatapos ng usapan namin noon sa may helipad, hindi niya na muli pang inungkat ang ideya n'yang kilalanin ang mga magulang ko. Siguro alam na n'yang pareho parin naman ang isasagot ko.

That's what I like about him. Even a kinda jerk, he knows the word respect. He's true to his words. That's precisely fit to my ideal but he's beyond that. I can tell. Because he's making me feel the unknown magical thing.

Tomorrow came, Mommy and Tito Miguel was nowhere to be found. I asked Manang and our other maids where they are, sabi ng mga ito ay nasa business trip daw at sa isang araw pa ang uwi. Hindi ko alam pero parang nakahinga ako ng maluwag. Gano'n na ba ako nasasakal sa kanila? Hindi naman sila umalis ng walang habilin sa 'kin, syempre pinaalala nilang ng ilang beses ang pagbisita ko kay ate. So as I'm getting used to, after Ria and I went to church, we spent almost two hours being with the kids.

"Hindi parin siya lumalabas sa kan'yang silid magpahanggang ngayon, hija. Nag-aalala na kami sa batang 'yon, hindi naman namin makausap ng maayos at palaging nagtataklob ng kumot.." Pagbabatid ni sister Ada nang itanong ko ang lagay ni Tate.

Nagkatinginan kami ni Ria. I sighed. The last time I saw that kid, she's so distant. Ngunit patuloy man siyang lumayo, hindi ako titigil abutin siya hanggang sa tuluyan na siyang mapalapit sa amin. Kung may magagawa ako para alisin ang pag-aalinlangan at takot sa kan'yang sistema, hindi ako magdadalawang-isip na gawin iyon. She's just a kid with no power at all. She needs the care, the presence of being loved.

"Don't worry, sister. Kami na po ang bahala. 'Di ba, Ri?"

Kumunot noo ni Ria."Luh? Ba't ako nasali dyan?" I was about to hit her when she laughed like a witch."Charot! Gigil kaagad? Char, lang sister. Tama po si Cha, kami na po ang bahala kay bebegurl. Maaasahan n'yo kaming mga sexy!" Dagdag pa niya.

Sister laughed. Napailing na lamang ako. Kahit kailan talaga ang bruhang 'to.

"O' siya sige, ako na ang bahala dito kila Kristen. Puntahan n'yo muna roon ang batang 'yon," Sister held both of our hands."Shantal.. Meyn, malaki ang tiwala ko sa inyong dalawa.."