Kabanata 7

3.7K 82 0
                                    

Kabanata 7



Pumasok kami sa white gate sa likod ng simbahan at sumalubong sa amin ang mga batang naglalaro sa mini playground doon, mayroon din namang naghahabulan. Noong makita kami ng mga ito, lahat ay napatigil sa paglalaro. Their eyes sparkled as they saw us smiling at them. After the shock, they all ran towards our direction.



"Ate Cha! Ate Riri!" They said in a chorus as they hugged me and Ria.



Tumawa si Ria. Niyakap ko pabalik ang mga bata. Bumitaw rin ang mga ito para pagmasdan kami nang may hindi maipaliwanag na ngiti at pagkinang sa mga mata. Mahinang natawa si sister Ada.



"Nakita niyo na? Ganiyan nila kayo namimiss dalawa," she said.



"Ay wow! Noong linggo lang naman kami nawala, miss n'yo na agad kami? True ba 'yon? Kung true, kiss n'yo nga ako isa-isa," ani Ria at yumuko at inilahad ang pisngi kila Stephen, Abigail, Brick, Hans at Jollie.



Napailing ako at natawa sa pinaggagagawa na naman niya. Then I felt the hem of my dress being pulled by someone. Nagbaba ako ng tingin at nakita ang cute na cute na si Kristen. Sa lahat ng bata sa orphanage na ito, siya ang pinakafavorite ko. I'm hooked by her plump cheeks and bouncy figure. She's tremendously adorable.



"Hi, Kristen! Namiss mo ang ate Chantal?" Binuhat ko siya at pinanggigilan ang pisngi, which is favorite kong gawin.



Nakakagigil naman talaga. Lalo na no'ng tumawa s'ya. Argh, sarap iuwi!



"Opo. Miss na miss ni Kristen si ate Cha!" She hugged me. My heart warmed at her softness.



I tousled her hair."I miss you too, Tenten. Sorry hindi kami nakabisita dito no'ng isang linggo.." she turned to me again, pouting.



"Don't sorry, Ate Cha. Tenten understand. Hindi naman po ako galit, tampo lang ng kaunti.." she said in a small tone. I finds it very cute.



Kinurot ko ulit ang pisngi niya."Paanong kaunti?"



Sinakyan nga n'ya ang tanong ko, ipinakita sa akin ang maliit n'yang kamay at iminuwestra ang salitang 'kaunti' gamit ang hinlalaki at hintuturo niya. Hindi ko napigilan ang pagtawa.



"Ganito kaunti!"


Hinayaan kami ni Sister Ada na magbonding kasama ang mga bata. Ria was at the playground, the kids brought her there. Marami ang bata sa bahay-ampunan ng simbahan, humigit-kumulang limampung bata ata. Pero noon iyon. Lumipas kasi ang panahon, may dumarating na umaapon sa kanila at ngayon, ang mga batang kasama namin na lamang ang natira.



I decided to join Ria and others while carrying Kristen. I sat on the couche and watch them playing. They are running after Ria who's laughing hard, her laughs never fail to influence people around. Sa lakas ng pagtawa niya, pati ang ibang madre na kasamahan ni sister Ada ay natatawang pinapanood sila. Ako rin naman, and I guess they're playing habol-habulan at si Ria ang taya.



I glanced at Kristen, I caught her watching them, too, with sparkly eyes. Wala sa sariling napangiti ako at pinaglaruan ang munting mga kamay niya.



"Gusto mo bang sumali sa kanila?" I asked. Her eyes immediately turned to me, with sparkly no more.


Umiling siya."A-Ayaw.." I chuckled because I already knew the reason why she keeps denying it.



"Baby, 'wag kang matakot kay ate Riri, okay? Bruha lang s'ya pero mabait 'yon. Hayaan mo kapag tinakot ka n'ya ulit, sabihin mo sa 'kin at pagtutulungan natin siya." I wiggled my brows.



Seducing The Playboy Billionaire (Billionaire Clan Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon