Birbirimizin kaderi olmak zorundaydık ve bunu kabullenmiştik. Çocukluğumuzdan beri kaderimiz bizim elimizde değildi zaten. İkimiz de buna alışıktık. Okuldaki son yılımızdan sonra o beklenen düğünle evlenecektik. Fakat önce o bana gelip başka birinde...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
¤Bebe Rexha- I'm gonna show you crazy¤ • • •
Rose
"Dersi ekelim mi ?" Dedim panikle. Önce ona uzattığım kahveye sonra bana baktı ve gülerek elimdeki kahveyi alırken ayağa kalktı.
"Ekelim" dedi ve sınıftan çıktık. Ah tamam bu kolay olmuştu.
"Nereye ?"
"Yukarı" Dedim ve bileğini tuttum sonra panikle bıraktım. Rose bunu yapmamalısın!
"Ben tutabilir miyim ?" Dediğinde ona baktım. Gözlerime bakıyordu. Bakışlarım bana uzattığı elini kaydı ve kafa salladım. Elimi tuttuğunda onu yukarı çektim.
"Burada bizim bir odamız var" dedim açıklamak için ve onu en üst kattaki odamıza soktum. Bakışları büyük koltukta ve bizim resimlerimizde gezdi.
"Size özel? "
"Aslında kulüp odası. 7imiz de aynı kulüpteyiz" dedim ve koltuğa oturdum. Yanıma otursa da etrafa bakmaya devam etti. Sonra kalıp resimlerimizin olduğu rafa ilerledi. Hepimizin olduğu resmi eline aldı. Resimde Jennie Tae'nin sırtına çıkmıştı. Ben, Lisa ve JK sarılırken, Namjoon bize garip bakışları atıyordu. Jin elinde koca bir tabak ramen sömürürken saniyelerin dolduğunu anladığı için öksürük krizine girmişti ve hepimiz buna kahkahalarla gülmüştük.
"Onların yanındayken ne kadar güzel gülüyorsun " dedi ve resmi bırakıp yanıma geldi.
"Başka zaman ise gergin bir gülümsemen var. Şimdi ki gibi"
"Aslında bizimkiler olmadan ilk defa dersi ediyorum. O yüzden biraz gerginim." Dediğimde gülümsedi. Of nasıl bu kadar tatlı gülebilir ?
"Sen insan mısın? " Dediğimde elimi hızla ağzıma götürdüm. Tanrım saçmalıyorum.
"Öyleyim sanırım. Neden sorduğuna bağlı? " Dedi keyifle. Gülümsedim.
"Yakışıklısın" derken tüm cesaretimi toplamam gerekti. Gülümsedi.
"Senden hoşlanıyorum ben" diye devam ettim. Bir yerde kendimi durdurmam gerektiğinin farkındayım ama yapmak istemiyordum. Parmaklarını birbirine geçirdim.
"Rose bende senden hoşlanıyorum. Açıkçası çok cesursun ve beni baloya davet ettiğine bu çok hoşuma gitti" dediğinde kalbim hızlanmaya başladı. Ben cesur değildim. Beni tanımıyordu ki ? Ben deliyim. Onun beni sevmesi yanlış. Normal olamıyordum. Normal olmaya çalışmaktan yoruluyordum.
"Beni tanımıyorsun!" Dedim panikle. Tanımıyordu. Ne yapacaktım? Jennie'ye ihtiyacım vardı. Ona sormalıydım. Ya da Lisa. Bana ne yapmamı söylemeleri gerekiyordu.
