Bebişler sellaaam!
Medyayı dinleyin🥺💜
Bu bölüm en entrikalı bölümlerden biri ve Berk'ten okuyacağız , Gökay'ın kimliğinin açık etmesinin sabahını.
Bakalım çok sövdüğümüz Berk neler yaşamışke?
Oy ve yorum bebikler❤️
İi okumalarrr
Berk'ten...
Okulun bahçesine girip , gözlerimle etrafı taradım. Henüz kimse yok gibiydi. Adımlarımı banka çevirdim. Banka oturduktan sonra , bir müzik açtım.
Hem hava almak istiyordum. Hem de Gökay'ı beklemek istiyordum. Onunla cidden güzel vakit geçiriyorduk. Ve onu kaybetmek istemiyordum cidden...
Dakikalar, dakikaları kovalarken telefonuma bir bildirim geldi. Gökay'dan olmasını beklerken , Asaf'ın adını görmemle keyfim biraz kaçmıştı.
Asaf'ım: Berk günaydın. Uyandın mı?
(Bebişler , burda kaydetme şekline takılacaklara sesleniyorum. Onlar , baya baya yakın arkadaş oldukları için bu durum normalk. Bilgilendirme bitti tşk.)
Kaşlarımı çatıp, cevap yazdım. Asaf , bu saatte asla uyanmazdı.
Berk: Uyandım da, sen bu saatte uyanmazdın Asaf'ım. Ne oldu?
Asaf'ım: Seninle önemli birşey konuşmam gerekiyordu Berk. Uyku tutmadı.
Berk: Konu ne? Beni endişelendiriyorsun Asaf.
Asaf'ım: Konu Gökay, Berk. O sandığın gibi biri değil.
Oflayıp , gözlerimi devirdim. Onları anlaşsınlar diye tanıştırmıştım ancak onlar birbirlerinden asla haz etmemişlerdi.
Berk: Asaf... Yine aynı mevzu mu? Tamam ondan hoşlanmayabilirsin. Ama bu şekilde iftira da atamazsın.
Asaf'ım: Berk ben ciddiyim. O gerçekten iyi niyetli biri değil.
Berk: Asaf , üzgünüm ama bu çok saçma. İyi niyetli olmasa şuana kadar anlardım herhalde? Çocuk değilim.
Asaf'ım: Elimde kanıtım var Berk. Ve senin gözünü açana kadar , ısrar edeceğim.
Gelen mesajla , kalbime bir sızı girdi. Kanıtım var demişti.. Ama o kötü biri olamazdı ki... O Gökay'dı. Benimle çocuk olan , omzumda ağlayan , bana güvenen ve tek telefonumla tereddütsüz yanıma gelendi.
Berk: Ne saçmalıyorsun Asaf?
Asaf'ım: Doğruları söylüyorum , Berk.
Berk: Sana inanmıyorum.
Asaf'ım: Atacağım konuma gel bir saat sonra.
Asaf'ım: 📍konum
Asaf'ım: Seni bekliyor olacağım.
O kadar kötü hissediyordum ki.. Yanıma Gökay'ın geldiğini bile farketmemiştim.
Başta istemsizce soğuk davransam da , daha sonra kendimi henüz birşey belli değil diyerek telkin ettim.Gökay'ı hastane randevusu diye geçiştirmiştim. Şimdi ise Asaf'ın attığı konuma gidiyordum.
Kafeye vardığımda , sabah olduğundan dolayı sessiz ve ıssızdı. Kapıdan içeri girince , Asaf'ı gördüm. O da beni görünce el salladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MELEK [bxb]
Teen Fiction•askıda• Artık kendimi tutamıyordum. Sesli bir şekilde ağlamaya başladım. Titrek sesimle konuştum "Sen sözlerini tutarsın değil mi Berk?" "Ne sözü?" "B-ben ağlıyorum. Yine senin yanında. Senin kapında. Söz vermiştin hani? Ne olursa olsun ağlarken y...