MELEK [bxb]

-27-

Sellaaamm.

Sizi bekletmek istemememden dolayı kısa bir bölüm oldu. Ama içime sindi.

oy ve yorumları çokça bekliyorumm❤️

iyi okumalar..

"seni seviyorum Gökay.."

Meriç'in sözleriyle olduğum yerde kalakalmıştım. Beynim işlevini yerine getiremiyor gibiydi. Resmen şok olmuştum.

Tüm o imkansız algısı , benden uzak kalması , kardeşim dememe katlanamaması.. bu yüzden miydi? Beni mi seviyordu?

Ne yapmalıydım? Elleri hâlâ ellerimdeyken , kendimi yavaşça geriye çektim.

Meriç , gözlerimin içine bakıyordu. Bir şey söylememi bekliyordu. Haklıydı da..

"Meriç.. ben ne diyeceğimi bilmiyorum. Gerçekten.. nasıl farkedemedim? Çok aptalım. Çok çok özür dilerim.. s-sana bunları yaşatmamalıydım." dedim sesim titrerken.

Meriç'in tüm dedikleri canlandı zihnimde.

Ya başkasını seviyorsa?

Zor değil imkansız gibi..

"Bana en çok zararı sen verdin Gökay. Aptalsın aptal. Ben burda senin için.."

"Benim için ne?!"

Çenem titrerken , Meriç önce elime uzandı. Daha sonra vazgeçip parmaklarını çeneme sardı. Gözlerime uzun uzun baktı. Ağlamasam da gözlerim kızarmıştı.

"Saçmalama Gökay.. asıl ben özür dilerim sana böyle şeyler hissetmemem gerekirdi. "

Çenemi geriye çekip , koluna vurdum.

"Aptal! Kalbin kimi seveceğini seçemiyorsun! Bu yüzden asla ama asla bir daha , bunun için özür dileme. En iyi ben biliyorum.. nasıl bir şey olduğunu. Ama bundan daha acı verici olan ne biliyor musun? Sevdiğinin , başkasını sevmesi... Ve ben sana bunu yaşattım. Çok üzgünüm Meri-"

"Sakin ol Gökay.. sakin ol. Ben bunları sadece daha fazla içimde tutamadığım için söylüyorum. Senden bir beklentim de , bir kızgınlığım da yok. Kendini suçlama tamam mı?"

"Sana sarılmak istiyorum. Sarılabilir miyim?"

Gökay'ın gözleri doldu. Çünkü bu teklifin anlamını ikimizde biliyorduk.

Ben 7 yaşındayken annem bana tüm acıların sarılınca geçeceğini öğretmişti. O zamandan beri , kimi çok incittiğimi düşünsem ona sarılırdım. Bu yüzden umutlanmayacağını biliyordum.

Meriç kollarını benden önce açtı.

"Sorman hata."

Birbirimizi sıkı sıkı sararken , Meriç'ten düşen bir damla gözyaşı boynuma yol aldı.

"O kadar zor bir yükmüş ki Gökay..."

"Şş.. geçicek. Biz neler atlattık beraber. Bu acı da geçicek."

O sırada pat diye açılan kapı ve bizi sarmalayan iki çift kol daha.

işte o an her şeyi bir kenara bıraktım. Biz beraber her acının altından kalkardık..

Aşk acısının bile...

Kestikk🪐

Şimdi şöle ki , bu dörtlünün arasında herşeyden önce güçlü bir bağ var.

Meriç Gökayla olamayacağını bile bile , sadece bu yükü tek başına sırtlanmak istemediği için açıldı. Bir beklentisi yok yani. Ona göre yanlış olan erkek olması değil , o kişinin Gökay olması..

Gökayda Meriç bebeğime destek oluyor işte 🥺🤍

Sorulariniz var mi?

Neysee ilerki bölümlerde göreceğiz artık.

Bir de bu kitabın finalini hiç dusunmedim. Gittigi yere kadar gidicek galiba rkfkjsjejfk.

Saglicakla kalin❤️