MELEK [bxb]

-31-

Upuzunnnn bir bolumle geldimm✌️

Ağağağ ne oluyo bu bolumde ağağağağ

Medyaya bakin cabukk

Lutfeeennn oy ve yorumlarr

En cok yorumlar❤️

Iyi okumalarrr💋

Bir hafta sonra...

Yattığım yerde , iyice gerinerek belimi dikleştirdim. Berk'i yanımda göremediğimde etrafıma bakındım. Mutfaktan gelen mırıltılar ve tabak sesleri sorumu yanıtlıyordu.

Zaten neredeyse iyileşmiş koluma , dikkat ederek ayaklandım. Mutfak kapısına , geldiğimde sessizce kafamı pervaza yasladım.

Geçen bir haftada onunla her şeyi konuşmuştuk.

Bana ses kaydından , Asaf'la olanlardan bahsetmişti. Ben de ona hâliyle Asafla eskiden yaşadıklarımızı anlatmıştım. Başından beri ondan hoşlandığımı , o günki konuşmaları da aktarmak zorunda kalmıştım.

Benim yönelimimden dolayı değil , onu kullandığımı sandığı için bu kadar sert çıkmıştı. Asaf piçi uydurmuştu da uydurmuştu. Bunun için Berk'e kızamasam da , çokta yakın davranmıyordum. Çünkü hâlâ bana attığı tokatı , kapısından kovuşunu unutamıyordum.

"Ne yapıyorsun orda Gökay gelsene."

Berk'in sesiyle silkelenip , yavaşça hazırladığı kahvaltı masasına oturdum. Berk çayları koyarken , gözlerimi mutfakta gezdirdim. Bana çok iyi bakıyordu , iyiydi hoştu ama ailesini hiç görmemiştim.

Cidden bir hafta boyunca ailesi eve gelmemişti.

Çatalımı alıp dilimlenmiş salamı çatala taktım. Son zamanlarda herşeyi sindirerek yapıyordum.  Yavaş hareket ediyor , hiçbir şey için acele etmiyordum. Üzerimdeki nedenini bilmediğim bir ağırlık vardı.

Kahvaltımızı yaparken , Berk arada sorular soruyordu. Bense kısa cevaplar veriyordum.

"Gökay?"

Gözlerini bana dikmiş , ciddiyete bürünmüş Berk'e karşılık verdim.

"Ne oldu?"

"Bu.. hep böyle mi olacak?"

Anlamazca ona baktığımda , derin bir nefes alarak devam etti.

"Sana alenen itiraf ettim. Senden hoşlandığımı söyledim. Sende benden hoşlanıyormuşsun. Herşeyi.." duraksadı.

"Herşeyi konuştuk. Ben.. iyi olacağımızı düşünmüştüm. Aramızdaki onca engelden sonra nihayet , vaktimizi beraber geçirebileceğimizi düşündüm. Ama sen bana o kadar uzaksın ki... Sorun ne anlayamıyorum."

Üzüntüsü sesinden bile belli oluyordu. Boğazıma oturan yumruyu , geçirmek istercesine yutkundum.

"Seni seviyorum Berk. Herşeyi açığa kavuşturduk. Konuştuk fakat geçmeyen bir şey var. Benim içimde.. gözümü her kapadığımda , beni kapından kovduğun , attığın tokat rüyalarımdan çıkmıyor. Üzgünüm , yapamıyorum. Sadece... Sadece bana biraz zaman ver olur mu?"

Her cümlemde suratı iyice düşen Berk , ağlamamak için kendini tutuyormuş gibi görünüyordu.

"Gökay ben-" dudağını ısırarak cümlesini yarıda bıraktı. Triyakisi olduğum kahve gözleri yüzümde dolandı , bir müddet.

"Seni bu kadar incittiğimin farkında değildim. Sen anlatınca farkettim."

Oldukça kısık bir sesle devam etti.