فضل واقف يبص للتليفون الى فى ايديه مش مصدق انها قفلت
مروان"" سامحينى يا اغلى ما عندى بس مقدرش اكون فى حياتك مرة تانيه""
نرجع لاسكندرية الحبيبة
رانيا نزلت شقتها وهى متنرفزة على اخر افتكرت شريف قالت تتكلم معاه
رانيا: لا ما هو انا كده هيجلى انهيار لازم اتكلم مع حد اكلم شريف مفيش غيره
مسكت التليفون واتصلت بيه
شريف بلهفة: لو كنتى اتاخرتى اكتر من كده كنت زعلت
رانيا : طيب كويس انى متاخرتش
شريف: مالك فيكى ايه
رانيا: ماهو انا هفرقع بقى و لازم اتكلم كده كتير قوى على احتمالى انا مابقتش فاهمة اى حاجة
شريف: اهدى الله يخليكى وقولى فيه ايه
رانيا حكتله الى حصل بس مجبتش سيرة ان مروان بيحب سالى خالص متعرفش بقى
شريف: وبعدين
رانيا: بس فضلت فى اوضتها و معرفش مالها ولا ايه الى حصل
شريف: ....................
رانيا: سكت ليه بقى هو انا ناقصة
شريف: بفكر يا رانيا والله الى بتقوليه ده فيه احتمال من اتنين مالهمش ثالث
رانيا: اهى بقى
شريف: يعنى انه سالى حست بفراغ بعد ما كان مروان مهتم بيها قوى حكاية تعود على حاجةولما راحت منها افتقدتها
رانيا: لا يا شريف سالى مش انانيه ولا بتفكر فى كده
شريف: مين الى جاب سيرة الانانيه والكلام دي حاجة طبيعيه ممكن اى حد يحس بيها
رانيا: يعنى ممكن حد يهتم بيك و يبقى عادى وبعدين لما يبعد انت تفتقد الاهتمام مش الشخص
شريف: بالظبط احساس عادى مش كل حاجة الواحد بيحس بيها يبقى صح
رانيا:.......................
شريف: سكتى ليه
رانيا: لا ابدا بفكر فى كلامك
شريف: بس يبقى احتمال تانى
رانيا: ايه بقى
شريف: ممكن حد بيكون ميال لحد بس مش حاسس بيه
رانيا: قصدك ايه
شريف: مقصديش الله اعلم بالى فى القلوب
رانيا: لا يا شريف فهمنى ارجوك
شريف: رانيا مينفعش افهمك ايه بس
رانيا: انت تقصد ان ممكن سالى تكون وهى مش حاسة
شريف: بصى معرفش يمكن
رانيا: ياريت ده يبقى احلى يوم فى حياتى
