22 - ოდენ მტვერი და ლანდები ვართ

56 8 0
                                    

-   მცივა, - ჩავჩურჩულე ანას კბილების კაწკაწით, როდესაც ძვლების ქალაქის ზღურბლს გადავაბიჯეთ. ხელში ავეყვანე.

-   ცოტა ხანიც, სელია, - მითხრა ცივ ჰაერში დასახული რგოლების თანხლებით. - ცოტა ხანიც.

-   შენ არ გცივა? - მხოლოდ პერანგი ეცვა, თავისი პიჯაკიც ჩემთვის შემოეხვია და ქვაბქუდაც.

-   არა. - გაყინული თითები მხრებზე ამისვ-დამისვა და კანი გამიხურა.

-   ნუ მატყუებ.

თავი შემოატრიალა, შემომხედა და ნაღვლიანად გამიღიმა.

-   დეკემბერს გილოცავ, სელია. - თქვა მხოლოდ. 

-   დეკემბერს?

-   პირველ დეკემბერს. - გადმოიხარა და ცივ შუბლზე მაკოცა. - ზამთარი მოვიდა.

-   ჩემთვის ზამთარი მანამ არ დადგება, სანამ არ მოთოვს.

-   მაშინ, ველოდოთ. - გაიცინა და გულ-მკერდი აუცახცახდა.

იცინოდა... იცინოდა მხოლოდ იმიტომ, რომ მე მშვიდად ვყოფილიყავი; რომ არ მეღელვა. რომ იმედი მქონოდა გადარჩენის.

ჩვენ წინ ჩამავალ კიბეებზე კაპიუშონში თავჩამალულმა მდუმარე ძმამ ამოიარა. ხელები სხვების მსგავსად წინ არ დაეწყო, არამედ - დაბლა ჩამოეშვა. ჯადონათების ჩირაღდნის მბჟუტავ შუქზე ლიცლიცით გამოჩნდა - ირიბჭრილიანი თვალები დაეხუჭა - არანაირი ცარიელი თვალბუდეები, არამედ - თვალები - ვერცხლისფრად დაზოლილი კუპრისფერი თმა შუბლზე დაჰფენოდა, ლოყებზე სიჩუმის რუნები გამოსახვოდა, ლერწამივით წვრილ ხაზად გავლებული ტუჩები კი წყნარად დაესვენებინა ერთმანეთზე. უემოციოდ გამოიყურებოდა, თითქოს არაფერი განეცადა ამ ქვეყანაზე, და მაინც - სიმშვიდესა ასხივებდა განსხვავებით სხვა მდუმარე ძმებისგან, რომელთა დანახვაზეც ძრწოლვა მიტანდა.

ძმა ზაქარია.

ძმა ზაქარია

Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
The Favor - მოწყალება (A Shadowhunter Fan fiction) (დასრულებული)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang