A Kiss On The Riverside (Isaviadar Province Series #1)

Chapter 18

Chapter 18

Sea

My eyes are fixed somewhere between the sea and the sky. Sitting on the white sand, wearing a hat and a yellow dress. It feels peaceful. The waves are not wild, but it's not that calm either. I watched the boat floats away, some group of birds passes bye, the laughter of my friends, the song my mother sings, everything. The sun that touches my skin feels different. It's hot. Like how it should be. But it's the kind of heat that somehow feels relaxing and satisfying.

Papaanong ang simpleng bangka ay sobra kong na-a-appreciate at ang magagarbong kotse ay hindi?

Perhaps it's because of the sea, where I feel most connected to. Sa lugar kung saan ako pinanganak ay malapit sa dagat. If yellow is my favorite color, the sea is my favorite of all favorites. Marami naman talaga ang nagugustuhan ang dagat. Pero may kakaiba talaga dito para sa akin.

May kakaibang koneksyon.

"Won't you join them, Ven?" Francois sat besides me. His eyes are on me, as if I'm prettier than the beautiful body of water in front of us. May dala pa itong bowl ng fruit salad at kumakain niyon.

Sa mabagal na paraan ay lumingon ako sa kaniya. Nang sandaling magtama ang tingin namin ay mabagal akong umiling at tipid na ngumiti.

"Mamaya na"

He smiled back. Kita ko ang gatas sa gilid ng labi niya pero hindi ko iyon pinuna. Ang cute niyang tingnan doon.

"You always prefer being alone. And being like this. Appreciating things in silence" sumubo ito ng salad.

Napangiti ako at pinindot ang tungki ng ilong niya. Gustong-gusto kong paglaruan ang matangos na ilong ng lalaking ito. Kapwa kami napahagikgik. Susubuan sana ako nito ngunit binelatan ko lang siya.

"Mamaya lolokohin ka na naman ni Isaac sa inderect kiss" pabiro kong hinawi ang buhok ko. Kapag talaga kasama ko ang lalaking ito, nagiging walang hiya ako minsan.

Lumawak ang ngisi niya "Doon na nga lang ako umaasa"

Pinigilan ko ang ngiti ko at tumanaw sa dagat. Siguro ay mga alas tres na ng hapon. Hindi ganoon kahapdi ang araw at nandito ako para magbabad. Minsan kasi ay parang kulang sa dugo ang kulay ng balat ko. Bagay kaya sa akin ang kayumanggi?

"Ba't ayaw mong makipag-saya doon?" He asked.

Lumipad ang mga mata ko sa parte kung saan nagtatawanan ang mga kaibigan ni Isaac at mga kasamahan nito. May mga babae rin na hindi ko kakilala. Maging sila kuya ay nandoon rin at naliligo sa dagat.

Masaya na akong nakikitang masaya ang pamilya ko. At isa pa, wala pa akong balak na magpakabasa. Sa ngayon, gusto ko lang iyong pagmasdan.

Kung sabagay, ilang tanawin ba ang pinili kong pagmasdan na lamang at hayaan ang sarili kong mamangha? Ilang bagay ba ang pinili kong busugin ng aking mga mata at pasimpleng kumuha ng litrato habang tahimik at tila ba may sariling mundo?

"You feel connected most to the ocean, huh?" It sounded like a question, but more like stating a fact.

Tumango ako bilang sagot.

"Hmmm," he keep his soft stare at me "Maybe because you're just like it"

Maybe... Maybe because I am just like the ocean. I did not asked in what way, but when I took a glance of him, I see compliments in his brown eyes.

"Ikaw ba? Ayaw mong maligo sa dagat?" Tanong ko dito.

Wala itong damit pang itaas. Iba talaga ang pagkaputi ng lalaking ito. Lalo na't maaraw kaya mas pumuti siyang tingnan. He have four pack abs. Kanina pa bumababa ang mata ko doon pero pilit kong pinipigilan.