A Kiss On The Riverside (Isaviadar Province Series #1)

Chapter 28

Chapter 28

Change

"Shit," the guy cursed. Inialis nito ang kamay ko sa pisngi niya at naramdaman ko na lang na may bumuhat sa akin na para bang bride ako nito at bago kaming kasal.

Muntikan na akong umiyak e!

Sinuntok ko ang dibdib ng lalaki "Sino ka ba..." No one can recognize my drunk voice. Wala rin akong kalakas-lakas. I giggled again "Akala ko hindi ka dadating"

"You are drunk, Venice Natalie" He started walking as he carefully carries me.

Ano naman kung lasing ako? It was a long moment of silence. All I can hear are his gasps and footsteps. May mga pagkakataong bahagya niyang i-ni-aayos ang pagkakabuhat sa akin. I wonder, nangangalay na ba siya?

"Francois..." I called and open my eyes. Blurry pa rin ang lahat, but I still see him.

He didn't answer and because my eyes feels heavy, I closed it.

"Francois," I called again.

This time, he reacted "Hmm?"

I giggled "I... I love you" I sweetly said.

Ramdam ko kung paano siya natigilan. He immediately gained hiself back and he seems to be left with no words to say.

"Malakas ang tama mo," sambit nito.

Hindi ko na alam ang sumunod, pero na-aalala kong may mga sinabi pa ako. I woke up in a large and unfamiliar bedroom. Agad akong napa-upo sa kaba. Malaki ang kama na hinihigaan ko, malambot din. Amoy palang at sa kulay ng silid na itim at puti, alam ko nang lalaki ang may-ari.

Shit, shit, shit lang talaga.

I feel dizzy.

Pinakiramdaman ko ang sarili ko. Hangover. Nang tingnan ko ang suot ko ay napapikit nalang ako ng mariin.

Sinong tarantado ang nagpalit sa'kin?

Sinubukan kong tumayo at gumaan ang loob ko. I feel completely normal. Talagang medyo may tama pa ako at nahihilo ng kaunti. Wala na akong nararamdamang iba bukod doon. Suot ko rin ang salamin ko na lagi kong inaalis kapag natutulog ako.

Nasaan na ba si Isaac at si Fran—

Agad akong ginapangan ng kaba at tumingin sa buong silid. Walang picture na pwede kong pagbasehan kung na kay kaninong kwarto ako.

I remember seeing Francois.

Oh my gosh, he came back! At talagang kung kailan lasing ako ay saka pa siya dumating? Great!

Kahit nahihilo ay tumayo na ako ng tuluyan. Sinuot ko rin ang slipper na pang kwarto at papunta pa lamang sana ako sa pinto papalabas ay nagbukas na iyon. Nagkagulatan kami ni Ethan.

Napahawak ako sa dibdib ko "Nakakagulat ka naman"

Napa-iling ito at bumalik sa walang emosyon ang mukha niya. Tuluyan siyang pumasok at isinara niya iyong pinto. Mayroon siyang hawak na supot at sa loob niyon ay kita ko ang cup noodles at kape na mukhang binili nito sa tindahan.

Kahit kailan ay hindi ito umasa sa pera nila Isaac.

"Kwarto mo 'to?" Tanong ko sa kaniya at sinundad ito tungo sa tabi ng kama niya. Inilapag niya sa maliit na glass table ang pinamili nito at ako naman ay napa-upo doon sa malambot niyang higaan.

Nakasimangot itong bumaling sa akin "Obviously,"

Humalukipkip ako "Sino ang nagbihis sa'kin?"

"Yourself," nang makita nitong kumunot ang noo ko ay mas sumama ang timpla ng mukha niya "With a help of the maids"