Chapter 29

62 5 13
                                    

Chapter 29

Unfair

"Love changes people" bumaling ito sa akin at tipid itong ngumiti.

I don't know what he means. I don't get it. I am seeking for his embrace, and I would give it to him myself if only I feel no barrier between us.

Parang ang hirap niyang abutin ngayon...

Ganoon pa rin naman ang kulay ng mga mata niya, pero wala na doon ang ningning. Mapula pa rin naman ang labi, pero hindi na mula sa puso ang ngiti.

What happened to him?

"Babe!" May dumating na babae at napahawak sa braso nito. Nagka-tinginan sila at kapwa ngumiti sa isa't isa, habang may mga matang nagmamahal.

Pakiramdam ko, bumagal ang lahat.

My smile instantly faded. My lips started to tremble as I force myself to look happy for them. My eyes started to heat, and I made a quick let go of my breath to hold myself back.

They whispered something sweet and loving to each other. Maririnig ko iyon kung gugustuhin ko. Pero napako na lang talaga ang mata ko kay Francois habang siya'y nakatingin sa babaeng nakahawak sa braso nito.

Iyong hinihintay kong paraan ng pagtingin niyang may kislap, sa iba niya ibinibigay ngayon.

Iyong mga bagay na noon ay para sa akin, pinapanood ko nalang na ihandog niya sa iba...sa harap ko.

Walang tangang mag-iisip na walang namamagitan sa kanila.

Jealousy instantly showered me. Pero sino ba naman ako para mag-demand at sabihing ako dapat?

I was left here, standing in front of them, watching like they're a main character in romantic movies where everything is perfect.

Love changes people. Or was it better to say that he just found another person to love, and now his action towards me changed.

He used to look at me that way.

He used to smile at me like that.

He used to be mine.

I feel so... destroyed, so torn, and broken.

More broken than I already is since he left two years ago.

More broken than I already is everytime I think of him.

All these times. Hindi naman na pala ako.

"Oh, I would like you to meet a friend of mine, babe" he said. Saka lang ako napansin nang babae.

Friend. That's who I am now to him.

Just a friend.

Sayang, mukhang hindi ko na masasabing nahulog na ako sa kaniya. Hindi na niya ako masasalo.

The girl looks young and innocent. Mas matangkad ako ng kaunti dito. She got a sweet smile, and a nice vibe. Siya iyong tipo ng babaeng mukhang hindi mananakit. I like her style too. A simple off shoulder paired with a skirt, she's even wearing a bucket hat.

"Venice, this is my girl Herra"

Ako na ang nag-alok ng kamay at pilit na ngumiti sa babae "Nice to meet you,"

Tinanggap niya ang kamay ko. Parang nag-aalangan pa siya at nahihiya dahilan para mas lawakan ko ang tipid kong ngiti.

Ngumiti siya sa akin "Herra po, Ate"

Tumango ako sa kaniya at kumalas na sa pagkamay namin. Nang magtama ang mata namin ni Francois ay tipid lang siyang ngumiti. Muli ay napatingin ako sa babae. I can't help but to feel insecure.

A Kiss On The Riverside (Isaviadar Province Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon