Not the only one

Hoofdstuk 24

>>Mijn inspiratie liedje

toewijding: nawal12x, omdat ze echt een super leuk berichtje heeft achtergelaten. Ze maakte me toen echt super blij dus daar was ik dankbaar voor. You rock Girl!

Hoofdstuk 24

Yvonne:

Ik vroeg me op dit moment af waar de vader van Alexo was. Zouden zijn ouders net als die van Kirsten gescheiden zijn? Of misschien was hij overleden. Ik keek een beetje om me heen en zag de auto’s voorbij flitsen. Na een paar minuten fietsen kwam in aan bij mijn huis. Tot mijn grote vreugde was mijn vader thuis. Hij werkte vaak tot ’s avonds laat dus ik zag hem niet zo vaak. Ik parkeerde mijn fiets in de garage en zette hem naast mijn vaders fiets. Hij was nog gloed nieuw en bijna onaangetast. Snel liep ik de woonkamer in om mijn vader en moeder te begroeten. Mijn vader en moeder zaten op de bank. Nou ja eigenlijk zat mijn vader alleen op de bank mijn moeder zat op schoot. Haar hoofd was verborgen in de kromming van zijn nek waar het overliep tot de schouder. Ze zaten precies zoals Alexo en ik twee uur geleden. Ik kon zijn geur haast weer ruiken. Het was zo’n heerlijke geur geweest. Ik liep rustig naar mijn ouders toe en liet me toen langzaam naast mijn vader op de bank zakken. “Hey pap, hey mam,” zei ik zacht om het moment niet te verstoren. Mijn vader keek van mijn moeder naar mij en glimlachte lichtjes. Hij gaf een aai over mijn hoofd. “Dag Yvonne, hoe was je dag?” vroeg hij belangstellend. Hij zag er vermoeid uit. Mijn moeder antwoorde niks maar bleef stilletjes bij mijn vader zitten. Hij aaide een keer over haar rug en drukte een kusje achter haar oor. “Het was wel oké, vanmiddag ben ik even wezen winkelen en daarna ben ik thuis geweest bij een vriend van me,” zei ik. Ik volgde de beweging van mijn vaders hand en raakte in een soort trans. Ik voelde iets over mijn blote arm glijden en keek nieuwsgierig op van mijn trans. Ik had in de verte gestaart. Ik had naar iets gekeken maar ik wist eigenlijk helemaal niet wat. Mijn moeders haar lag over mijn arm gedrapeerd en ze keek me aan. Haar ogen waren opgezet en rood. Haar lippen waren gespleten doordat ze te droog waren. Ze likte er over heen om ze te bevochtigen waardoor mijn ogen van haar ogen naar haar lippen gleden. Ik reikte langzaam mijn armen naar haar uit om haar een knuffel te geven. Ze zag er zo kwetsbaar en gebroken uit. Precies het tegenover gestelde van hoe mijn moeder eigenlijk was. Het stak me dat ze er zo hulpeloos uitzag. En ik wilde haar beschermen voor alle erge dingen. Ik wilde voor een keer de moeder zijn die het hulpeloos kind vast hield en haar heen en weer wiegde. Ze glimlachte lichtjes en trok me tegen zich aan. Ik legde mijn kin op haar schouder terwijl ik haar stevig tegen me aan drukte. “Mama,” zei ik zacht. Ze gaf een zucht en ik voelde iets nats op mijn schouder vallen. “Niet meer huilen,” voegde ik er toen zacht aan toe. Langzaam begon haar lichaam te schudden en ik drukte haar onbewust nog wat steviger tegen me an zodat ze minder goed kon bewegen. “Rustig mama,” suste ik. Ik legde mijn handen op haar rug en begon met mijn duimen rondjes te draaien om haar te kalmeren. “Yvonne, wat ben je toch een ontzettend sterk meisje,” fluisterde ze in mijn oor. Ze toverde een minuscule glimlach die mijn lippen sierde. Ik liet haar iets losser en haalde mijn kin van haar schouder. Ik keek haar in haar ogen aan en drukte een kus op haar lippen. “Het komt goed, weet je nog?” zei ik met een vaste stem. Het verbaasde me dat hij niet trilde maar ik moest er niet aan twijfelen dus dan deed ik dat ook niet. Ze knikte langzaam en liet haar adem hoorbaar ontsnappen. “Sorry hoor, ik werd toen ik je vader zag gewoon weer zo emotioneel,” zei ze zelf met een onvaste stem. ik glimlachte naar haar en gaf haar een kus op haar wang. “Het komt goed mama, je hoeft niet verdrietig te zijn,” vertrouwde ik haar toe. Ze begon nu ook te glimlachen en trok me nog eens in een knuffel. “Lieve meid van me,” zei ze grinnikend. Ik voelde nu nog een paar armen om me heen en zag dat mijn vader ons nu ook knuffelde. Ik glimlachte nog breder en sloot mijn ogen. Het voelde goed om weer eens echt omringt door mijn familie te zijn.