Not the only one

Hoofdstuk 23

-toewijding aan: meliissaaxoxo, bedankt voor je votes en je follow!-

-p.s. follow klinkt best wel dom-

Hoofdstuk 23

VOTE! and see the A/N- M

Yvonne: 

Op dit moment rende ik de trap van het kleine huis op. Ik moest moeite doen niet te struikelen door mijn vaart. Achterom kijken durfde ik niet want dan was ik er sowieso geweest. Ik was al bijna bovenaan de trap toen ik achter me opeens zware voetstappen hoorde. Niet achterom kijken, niet achterom kijken, niet achterom kijken! Galmde door mijn hoofd. Ik trok een deur open en rende naar binnen. Misschien wist Alexo niet in welke kamer ik me bevond. Ik trok snel de kastdeuren open en maakte me zo klein mogelijk om in de donkere noot houten kast te passen. De geur kwam me vaag bekent voor. Toen ik in de kast omhoog keek zag ik allemaal kleren hangen, Jongens kleren. Ik zat in de kast van Alexo! Hij had gezegd dat hij hier alleen woonde met zijn moeder en zusje dus dit kon niet anders dan Alexo’s kamer te zijn. “Kindje? Poelepoele!” hoorde ik Alexo zeggen. De deur ging hoorbaar open en kwam met een zachte dreun tegen de muur aan. “Kindje?” riep hij nog eens. Zijn stem was gevaarlijk dichtbij. Ik opende heel voorzichtig de deur en piekte naar buiten. Opeens vloog de hele deur open en viel ik plat op mijn buik op de grond. “Oh daar ben je kindje! Was je verstoppertje aan het spelen?” vroeg hij grijnzend. Hij hurkte voor me neer en ik tilde mijn hoofd op om hem aan te kijken. “Nee ik was aan het vluchten voor de grote boze wolf,” zei ik grinnikend. Alexo grinnikte ook en liep naar mijn voeten toe. “Wat ga je doen?” vroeg ik meteen. Voor ik het wist vloog ik door de kamer terwijl hij me aan mijn benen rondslingerde. “Laat me los!” gilde ik. Alexo zwakte langzaam het tempo af en trok me toen aan mijn armen overeind. Met een zacht duwtje kwam ik op zijn bed terecht. Ik veerde een beetje en de nu oh zo bekende geur van Alexo kwam me tegemoet. Hij keek me aan met een gevaarlijke grijns en een speelse twinkeling in zijn ogen. “Je kan vast tegen de kieteldood?” vroeg hij. Ik besloot de waarheid te spreken voor mijn eigen veiligheid. “Ja,” zei ik zelfverzekerd. Oké misschien had ik toch gelogen…Meteen waren zijn handen in mijn zijden en waren ze druk bezig zacht te knijpen. Ik gierde het uit van het lachen. “Wat zei je?” riep hij uit. “Stop!” zei ik nogmaals smekend maar het kwam er hakkelend uit door zijn drukkende vingers. “Wat zijn de magische woorden?” zei hij grijnzend. “Garnalen, nee genade, genade!” riep ik nu snel. Hij schudde afkeurend zijn hoofd. “Alexo is de hotste jongen van de school,” zei hij. Nu schudde ik mijn hoofd. “Nee! Dat zeg ik niet,” gilde ik. Hij boog niet voor over. Hij stopte met kietelen maar hij zijn lichaam boog nu over dat van mij heen. “Ik vraag het je nog één keer?. Wat zijn de magische woorden?” zei hij onheilspellend. “Alexo is een lelijke pad.”

Nadat ik uiteindelijk de marteling doorstaan had en Alexo de ‘magische woorden’ uit me had weten te persen. Zat ik rustig op zijn bed tv te kijken. Hij lag naast me met zijn lichaam tien centimeter verwijderd van het mijne. We keken naar Madagaskar. No offence maar die film is gewoon cool! Alexo had hem in zijn kamer staan, maar de reden was onduidelijk. Hij had iets gezegd over zijn neefje en nichtjes die de film vergeten waren maar dat betwijfelde ik. Hij had toegestemd de film te kijken, wat me vrij makkelijk was af gegaan. Ik hoefde alleen maar te smeken en nog een keer de magische woorden te zeggen. Daarna heeft hij de film voor me op gezet en ik keek tevreden naar gloria die als een queenbee op het strand aankwam. “Hallo?” Hoorde ik opeens. Ik Alexo keken op hetzelfde moment op. Hij zette de film op pauze en liep naar de deur. Hij trok me mee aan me arm en keek even om de deur. Hij liep naar de trap waar een middeljarige vrouw stond. Ze keek van mij naar Alexo en begon met een typisch moeder verhaal. Dus ik gokte dat dit zijn moeder was. Na haar verhaal liepen ik en Alexo naar beneden. Alexo had iets als sorry gemommeld en zijn moeder had hem en mij nog eens aangekeken met een ongeduldige blik. Beneden trof me een grote verassing. Tot mijn grote verbazing stond Kirsten daar. KIRSTEN! Was zij soms bevriend met Alexo? Nee dat kon haast niet. Ze leken me niet echt bij elkaar passen. Niet als vrienden maar al helemaal niet als vriend en vriendinnetje.