Not the only one

Hoofdstuk 28

>>>toewijding aan: xJamiee_x , want ze liet een lieve reactie achter en ze heeft gevote! :) <<<

Plaatje aan de zijkant is mijn pf. Ik heb hem zelf gemaakt. Maar ik wilde mijn coole dansende wasbeer met ananassen even delen!

Hoofdstuk 28
Yvonne:

Ik liep in mijn eentje het lokaal uit. Ik deelde Nederlands niet met één van me vriendinnen. Ik keek even ongemakkelijk om me heen. Met alle starende blikken voelde ik me ik opeens pijnlijk kwetsbaar. Ik haalde een keer diep adem en begon met lopen, ik hield stevig de pas erin. Mijn benen liepen de route naar de kantine waar de rest van de meiden op me zouden wachten, dat hoopte ik tenminste. Net voor de kantine zag ik Justin en Dyse staan, ze waren aan het smoezen met een grijns op hun gezicht. Ik was van naturen nieuwsgierig maar ik wilde ze geen aandacht geven. Dat zou verkeerd overkomen maar het ook allemaal nog moeilijker en ongemakkelijker maken. Ik duwde de deur naar de kantine open. Meteen had ik het gevoel dat ik in de spotlights stond. Een heleboel hoofden draaiden mijn kant op. Ik slikte even en keek naar de punt van mijn rode Puma’s terwijl ik snel doorliep naar de gewoonlijke tafel. Het gefluister stopte alleen als ik langsliep. Ik zette mijn tas met een klap op de grond en ging zitten. Sharona keek me medelevend aan.

“Ik hoorde wat er was gebeurt, klopt het dat het uit is met Justin?” vroeg ze. Ze schoof haar stoel wat dichter naar de mijne en keek me doordringend aan.

Ik haalde mijn schouders op. “Ja het klopt, ik had het uitgemaakt.” Vertelde ik naar de waarheid.

“Wat! Heb jij het uitgemaakt!?  Maar waarom?” vroeg Sharona duidelijk in de war.
Er vormde een kleine glimlach op mijn gezicht. Ik opende mijn mond om antwoord te geven maar mijn eerste woorden verstomde onder het geluid van verschuivende stoelen. Kirsten en Bella, het stiefzusje van Kirsten, namen plaats aan de tafel. Lesray glimlachte breed naar ze en keek toen weer naar mij. Toen Kirsten merkte dat iedereen mij afwachtend aanstaarde keek ze me nieuwsgierig aan.

“Nou ik had het uitgemaakt omdat hij me heeft genegeerd terwijl ik net had verteld dat me moeder ziek was. En toen hij me negeerde, ja ik was wel verdrietig zeg maar, maar ik merkte ook dat ik hem niet perse miste. Maar ik sprak hem vandaag eerst aan, en vroeg waarom hij me negeert had. Maar dat maakt voor nu ook niet echt meer uit. Voor mij hoefde het gewoon niet meer. Het was voor mij eigenlijk wel klaar dus toen heb ik het uitgemaakt.”

Iedereen was even stil en keek me met grote ogen aan.

“Dat je het gewoon met hem hebt uitgemaakt! Hoe reageerde hij daar ooit op!” riep Helena uit. Ik grinnikte door haar reactie omdat ze normaal juist de stillere rustige was die luisterde en dan advies gaf.

“Nou hij zei dat ik het niet meende en dat het niet waar was, echt heel raar was dat. Ik werd toen best wel bang. Maar toen kwam Alexo,” toen ik Alexo’s naam noemde voelde ik mijn wangen kleuren.

“En hij heeft me toen technisch gered want Justin had me helemaal tegen zich aangeklemd. Justin werd zo kwaad en duwde me bijna omver. En daarna gingen ze zelfs vechten. Justin denkt dat ik het heb uitgemaakt vanwege Alexo, maar dat was niet zo.” Vertelde ik. In mijn hoofd voegde ik er aan toe: Ookal is Alexo wel een hele leuke jongen.

“Maar toen heb ik het gevecht zeg maar gestopt en toen is Alexo snel weg gegaan en ik eigenlijk ook.”

Sharona keek me grijnzend aan. “Twee jongens hebben gewoon om je gevochten. Dat is zo cool en romantisch. En hoe zit het met Alexo? Zie je hem zitten?” vroeg ze terwijl ze met haar wenkbrauwen wiebelde. Ik rolde met mijn ogen maar ik kon er niks aan doen dat ik toch helemaal rood werd.