Sadece Arkadaşız/Texting

Git

Barın'ın ve polislerin yaklaşık yarım saatlik konuşmaları üzerine hırsız konuşmaya başladı.

"Kızı bırakacağım!"

Derin bir nefes almıştım ki hırsız konuşmasına hiç de güzel olmayan bir şekilde devam etti.

"Ama çocuk benimle gelecek ve buradan çıkıp gideceğiz."

"Tamam! Kızı gönder!" diye bağıran polis memuru ile hırsız silahı kafamdan çekti ve hiç zaman kaybetmeden Barın'ı rehin aldı.

Barın'ı bırakmayı gönlüm el vermiyorken Barın "Git, koşarak git." diye fısıldadı.

Kafeden çıktım ve koşarak polislerin yanına gittim.

Polis araçlarının ardına geçtiğimde gördüğüm kişi ile şok oldum.

Şaşkınlıkla "Batuğ?" dedim sorarcasına.

Batuğ hiçbir şey demeden bana sarıldı ve saçlarımı okşamaya başladı.

Az önce yaşadığım olayın etkisi ile gözümden yaş akarken Batuğ "Tamam, güvendesin. Sakinleş." diye fısıldadı.

"Nasıl geldin?" diye sordum.

Batuğ "Snapchat uygulamasından nerede olduğuna bakmıştım ve daha sonra babamla konuşurken Leyla Kafe'de rehin alma durumunun olduğunu, hastanenin yaralı birisinin gelmesine karşılık hazırlık yapması gerektiğini duydum." diye açıklama yaptı.

"Baban tam olarak ne iş yapıyordu ki?" diye sordum.

"Hastanenin yönetiminden sorumlu." diyen Batuğ'a daha sıkı sarıldım.

"Kafeye bakamıyorum. Barın ne durumda?" diye sordum.

"Şu an hırsız kafasına silah dayamış halde." diyen Batuğ ile ona bir şey olmaması için dua ettim.

Batuğ'dan ayrılıp ne olduğuna bakacak gücüm yoktu.

Gözlerimi kapattım ve olanları can kulağım ile dinlemeye başladım.

"Rehin ile birlikte dükkandan çıkacağım! Gitmem engellenirse rehini vururum!" diye bağıran hırsız ile sessizce yutkundum.

"Şu an dükkandan çıkıyorlar." diye olayları ileten Batuğ'a "Bir şey deme. Korkuyorum," dedim.

"Hadi biz ambulansa gidelim. Sakinleşmeye ihtiyacın var." diyen Batuğ'a "Barın kurtulmadan olmaz," dedim.

Batuğ tam "Bir şartla, sakinleşeceksin." derken duyulan silah sesi ile hızla ondan ayrıldım.

"Barın!"