Sadece Arkadaşız/Texting

Komşular

Telefonumun çalması ile korkuyla arayana baktım. Annemdi...

Endişeli bir ses tonunda "Açmasam olmaz mı?" diye sordum.

"Maalesef açmak zorundasın," dedi Batuğ.

"Ya da ölebilirsin. Telefonu açmamak için iyi bir bahane olur." diyen Barın'a kötü bakışlarımı atarken telefonu açtım ve hoparlöre aldım.

Bizimkilere sessiz olun diye işaret ettikten sonra "Efendim annecim," dedim.

"Kız o televizyondaki ne! Remziye aradı, dedi senin kız televizyonda! Bir dediği kanalı açtık sen bir delikanlıya sarılıyorsun."

Neyse ki Barın'ın beni öptüğü anı görmemişler.

O üst kattaki Remziye de ne dedikoducu! Anında anneme yetiştirmiş.

"Annecim şimdi televizyon çok yanıltıcı olabiliyor," dedim. Sesim çok kısık çıkmıştı.

"Bu kadar olsa iyi! Komşular ile balkonlarımıza çıktık, konuşmaya başladık. Öncesinde de bir şey olmuş." diyen annem ile sessizce yutkundum.

Bir gün şu komşular yüzünden ölüp gidecektim.

"Anne şimdi o olay ani gelişen bir şeydi." diye mırıldandım.

"Bir de o delikanlı ünlüymüş! Karşı komşumuz Mücella söyledi. Modelmiş, şarkıcılık ile uğraşıyormuş. Fotoğrafının olduğu bir dergiye baktım da maşallahı var." diyen annem ile Barın sırıtmaya başlamıştı.

Omzuna yavaşça vurdum ve gözlerimi pörtlettim.

Barın sırıtmaya devam edince başa çıkamayacağımı anladım.

"Eskiden bizim lisedeydi. Oradan tanışıyoruz," dedim.

"Mücella'nın üst katında oturan Müşerref var ya hani. Bu delikanlıyı stalk mı yaptı artık o neyse! Yardım falan yapıyormuş. Benim gözüm tuttu gibi gibi. Yine de bir tanışmak isterim." diyen annem ile Barın'ın yüzündeki sırıtış artmıştı.

"Anne, o Müşerref'e söyle bu yetenekleri ile burada harcanıyor. FBI'a falan katılsın," dedim oflayarak.

"Oflama kız. Bak ben bir şey demedim ama baban da telefonu istiyor." diyen anneme "Benim için ölmüş de. Konuşmayayım." diye yalvardım.

"Ben babana veriyorum." diyen annem ile endişeyle dudağımı dişledim.