Tulala akong nakarating sa cafeteria ni hindi ko nga alam na nakarating na pala kami , natauhan lang ako dahil sa malakas na sigaw ng kaibigan ko.“Ano bang nangyayare sayo Ame? may sakit kaba? nako halika na kumain na tayo , ibibili kita gamot”. kinaladkad nya na naman ako sa pinaka dulong upuan na pang dalawahan lang.
Nang makaupo kami wala pa rin akong imik , at tulala lang kung saan.
Ang cafeteria namin ay malapit sa hall , akala ko nga normal na canteen lang to pero hindi bongga pala talaga aba'y bongga din ang presyo ng mga pagkain!.
Ginala ko ang mga mata ko sa buong paligid , dahil baka nandito yung babaeng nakita ko kanina ngunit wala sya.
Nasa unahan ko si Kleighn , hindi pa rin ako nagsasalita mula ng dumating kami dito hindi ko na din alam nangyayari sakin dahil ayokong maulit yung nakaraan ko tinigilan ko na yon.
Ano ba yon? guni-guni? o nakita ko talaga? pero baket? anong kailangan nya saken?
Sino sya?
Baket nga ba nagpapakita ang mga ganon? ang natatandaan kong sinabi sakin ni Lola nagpapakita ang mga multo kapag may kailangan ito. Pero bakit sakin?
Nang maisip kong multo yon , nanlaki ang mga mata ko! th! nasundan nila ako dito sa Manila?
“Hoy!!! badtrip ka! kanina pa kita tinatawag naka order nako madam oh! ano ba talagang nangyayari sayo ha? eto bumili ako gamot inumin mo yan. Ginugutom kaba ng mga magulang mo!?”. iritang saad nya , naiintindihan ko sya kung mag alala sya sakin ng sobra kasi kahit ako hindi ko alam nangyayari sakin at ayoko munang pag usapan ang mga magulang ko..
“S-sorry , sige kain na tayo”. yon nalang ang naisagot ko , wala pa ako sa wisyo di pa rin talaga mawala sa isip ko yon.
Habang nakain kami , may biglang dumating na grupo ng mga kalalakihan.
Mga basketball player siguro tong mga to.
Matatangkad kase eh.
Imbis na isipin ko yung nangyare kanina nalipat ang atensyon ko sa grupo ng mga kalalakihang dumating , at dire-diretso sa pinaka gitnang lamesa kung san nandon si.
S-si poging pikon! oo sya nga!! yung bumunggo saken!
Anong ginagawa nya dito?
Ay bobo lang ang peg Ame?! malamang dito din sya kumakain! tsk tsk.
Medyo malayo kami sakanila kaya hindi namin rinig yung usapan pero madaming mga tsismosa ang nakapaligid don sa pagtitipon na yon.
“Speaking off! girl eto na nga ang tsismis nakikita mo ba yang mga lalaking yan? sila ang Varsity Player sa basketball dito sa University natin....”. pabulong na sabi nya , lumapit pa talaga sa mukha ko at may laman pa ang bibig ng magsalita! tsk! kadiri naman to!
“O-oh tapos?”.
“Yung nakaupo sa red na upuan ... yon si Captain Ivanne Jer Santos”. napatingin ako sakanya ng marinig ang pangalan na yon , Ivanne? yung lalaking bumunggo sakin kanina?
“Magaling yan sa lahat , wala kang magiging problema pero ang bali-balita dito ampon lang sya”.
“Ha? ampon?”. taka kong tanong , tumango sya at nagsalita ulit.
“Oo , pero hindi ko sure kung totoo yon at alam mo? kahit ganon sya wala man lang mangahas na asarin o kaya pagtripan yon kasi sya ang pinaka siga dito. Hindi natin alam kung magtitino pa yan lalo na ngayong wala na daw yung pinoprotektahan nya". kumuno't ang noo ko sa sinabi nya? ha? pinoprotekhan? sino? bakit?
YOU ARE READING
Til' Do Us Part (ON-GOING)
Mystery / ThrillerAre ghosts real? Can you believe it? •I'm Amethyst the girl who will prove that the ghost is real, and everything I see has something to do with my disappearance from the world. Join of my chapter in life with an associated mission in the afterlife...