Til' Do Us Part (ON-GOING)

T'DUP Kabanata 30

A/N: [ Hi ppl , sorry for being long time update hehe. Naging busy po si author pasensya naman po namiss ko kayo! and syempre si Ame kamusta na kaya sya? ano kayang balita sakanya? . Since i finally came back for some updates alamin natin kung ano na ba nangyari sakanila . Thankyou for being patient and sa mga nagtatanong kung itutuloy ko pa ba to? oo naman no! haha ... after this ieedit ko na po lahat simula umpisa hanggang dulo for now Kabanata 30 is on-going ... enjoy reading. ]

ILANG araw din akong nag-iisip , halos di ako makatulog. Tatlong araw na ang nakakalipas ng puntahan namin ang Voudevia sobrang lawak at napaka gandang kaharian. Akala ko sa mga pelikula at kwento ko lang yon masasaksihan ngunit ngayon isa nako sa mga taong naka saksi kung gaano kaganda ang isang tagong kaharian. Mahilig din ako sa mga fantasy pero malay ko bang isa din pala ako sakanila na may ibang kakayahan.

Bonus nalang yung may prince charming hehe chos.

Kaya siguro hindi sinabi sakin ni Lola ang lahat ng yon kasi bata pa ako , at wala pa akong kamalayan sa mga ganong bagay. Ngunit ang labis kong pinagtataka anong meron sa dugo ko? huminga muna ako ng malalim bago tumayo mula sa pagkakaupo sa veranda. Bumaba ako at dumiretso sa kusina kumuha ako ng kutsilyo at tangkang maghihiwa nang pigilan ako ni James.

“Hoy! Ame! Anong gagawin mo? bakit ka may hawak na kutsilyo?”. dire-diretsong tanong nya. napaka concern naman neto as a friend lang ba?.

“Nakikita mo naman diba? paano ko malalaman ang isang bagay kung hindi ko susubukan?”. mataray kong sagot sakanya , pinag kunutan lang nya ako ng noo at ako iniripan ko lang sya.

Kumuha ako ng isang maliit na lalagyan at huminga ng malalim syaka tuluyang humiwa ng maliit sa pulsuhan ko upang makakuha ng dugo. Agad naman akong binigyan ng band aid ni James ngunit nagulat kami ng biglang nawala ang dugo tanging gasgas nalang ang naiwan sa pulsuhan ko nagkatinginan kaming dalawa.

“I can't believe this Ame”. hindi makapaniwalang saad nya. Tumingin pa muna sya sakin , bago tikman ang dugo ko.

“Argh! bakit ganon lasa?”. ogag pala to e , malamang dugo yan iba talaga lasa nyan.

“Sino ba kasi may sabi sayong tikman mo?”.

“Hindi sya lasang kalawang Ame! ngayon ko lang natikman yan sa buong buhay ko! Argh!”. masuka-sukang saad nya. Hindi sya lasang kalawang? tiningnan ko yung dugo ko , normal na dugo lang kung pagmamasdan mo hmmm napaisip ako.

Ang dugo ko daw ay isang apoy pero paano naman kaya nangyari yon? normal na tao lang din naman mga magulang ko.

May pumasok na idea sa utak ko , kinuha ko ang lalagyan na may dugo ko at pandalas na tumaas papunta sa kwarto.

“Ame! Hintay! panget kabonding ng dugo mo!”.

“Ulile ka kasi di ko naman sinabing tikman mo , bilisan mo may gagawin ako!”.

Pag pasok ko palang ng kwarto hinanap na ng mata ko ang telescope at nakita ko naman ito sa gilid ng aking lamesa.

Agad kong nilagay ang kapiraso ng dugo ko sa isang maliit na salamin at itinapat sa butas upang makita ito.

Laking gulat ko nang makita ang dugo ko na hiwa-hiwalay at tila kumukulo.

Bulkan ba sya? haha chos.

“James! Bilisan mo tingnan mo'to”. paglapit nya sakin ay hingal na hingal sya , tinuro ko sakanya yung telescope at sabi nya "what" pero inirapan ko lang sya at umupo sa kama.

“WTF! Tama nga si Catalina , ibang iba ang dugo mo samin. Pero paano nangyari yon? sabi sakin ni mama kaibigan daw nya ang mommy mo pero wala naman syang nabanggit na iba tungkol sakanya”.

“Hindi naman kasi porket sinabi sayong kaibigan ka nya ... is lahat dapat alam mo”.

“Ah kaya pala ang dami kong hindi alam sayo”. nginiwian ko nalang sya alam ko kasing hihirit pa sya kapag sumagot pa ako.

Humiga ako saglit at tiningnan yung hiniwa ko kanina ngunit gasgas nalang sya ngayon.

“Ate”. napatayo ako ng marinig ang boses ni Catalina na tinatawag ako. Si James ang nag bukas ng pinto.

“Hi kuya , hi ate” . nginitian lang sya ni James at pumunta sa likuran ko humiga sya.

“What?”. sagot ko sa kapatid ko.

“Ahm... Azur call me , and he said that Kryzel...”. ramdam ko ang pagkuno't agad ng noo ko dahil narinig ko ang pangalan nya.

“Kryzel what?”.

“Nagkita na sila kanina , and Kryzel she's a live”.

Napatayo kami ni James ng marinig yon , nagkatinginan kaming tatlo.

“Dapat hindi na tayo magtaka kung mabuhay ulit sya , dahil sabi mo ang kaluluwa nya ay hindi pa lubusang nawawala”. si James ... tama naman sya ngunit ang hindi ko maintindihan paano nya nagagawa lahat ng to? impossible sya lang mag-isa kailangan kong alamin kung sino ang mga kasama mo.

“Kailangan makagawa na tayo ng paraan , kailangan nating syang maunahan!”. mariing saad ko nagtanguan nalang kaming tatlo at lumabas silang dalawa.

Sa daming nangyari sa buhay ko simula nang dumating ako dito sa Manila , parang isang bangungungot na kahit anong gising ang gawin ko ay naka tatak parin saking utak ang mga nangyari.

Tumayo ako at pumunta sa veranda , pag bukas ko ng pinto ang lakas ng hangin at swabeng dumampi sa balat ko napaisip ako , kung hindi ba ako dumating dito ganto parin kaya buhay ko? mararanasan ko ba lahat ng to? parang puzzle napaka hirap buuin.

Tiningnan ko ulit ang kamay ko , iba ba talaga ako sainyo?

Huminga ako ng malalim , pinikit ko ang aking mga mata.

Kasabay ng paglubog ng araw ang pagmulat ng aking mga mata , nag iinit at tila malakas na pwersa ang aking nararamdaman.

"Sa bawat paglubog ng araw , ikaw ay biglang sisikat na tila isang makapangyarihan sa lahat".

Bigla kong narinig ang mga salitang iyon , para bang orasyon.

“Ate?”.

“Ame?”.

Tumingin ako sa dalawa , para silang naka kita ng kung ano.

“Is that for real?”. Catalina.

“Real what?”. si James.

“Ate is the Goddest Fire , she is Amethyst!”. hindi ko maintindihan mga sinasabi nila , pero maya maya lamang ay bigla akong nanlambot nawala ang init at malakas na pwersa na naramdaman ko kanina.

Anong nangyari sakin?... saad ko sa isip ko , at bigla nalang akong nawalan ng malay.