Mr. heartless (COMPLETED)

35

kinabukasan ay nagising si joey at sobrang saya ko ay niyakap ko ito ng mahigpit inilipat naman ito ng ibang room upang doon manatili. "ano gusto ng baby ko ha?"

"mommy si bal?"bungad na sabi nito sakin. malungkot naman ito tumingin sakin hinawakan ko naman ang muka ng anak ko

"don't worry baby lumalaban ang kambal mo kagaya mo okay? magigising din siya" tumango naman ito bumalik naman kami sa room niya at kumain doon.

"mommy where is daddy?" napa-tigil naman ako sa pag subo sa kanya "hindi ko siya nakita simula nagising ako mommy"

"may ginagawa lang si daddy ha babalik din siya" ngiting sabi ko tumango naman ito maya't-maya dumating sila mommy and daddy.

"mom kayo po muna bahala may tatawagan lang ako"

"sige anak mag ingat ka ha baka hanapin ka ni joey"

"opo mommy" nag kiss naman muna ako sa pisnge nila bago lumabas, hindi ko naman alam kung ano ang sasabihin ko sa binata ngayon dahil na hihiya ako kausapin ito. pumunta naman ako sa room ni mommy grace kaso na datnan ko na lang na nag kakagulo doon kaya napa-takbo ako papunta doon nakita ko naman ang binata.

"hold on mommy please don't leave me" iyak nitong sabi habang walang malay ang ginang, kinabahan naman ako bigla at sinundan ko sila papuntang emergency room.

"hintayin niyo na lang kami dito mr. manuel"

"please gawin niyo lahat please" tumango lang ang nurse, nakita ko naman ang binata na naka-upo mag isa. nakaramdam ako nang awa dahil wala ito kasama kundi siya lang. Ang sakit na nararamdaman niya ay siya lang ang lumalaban hindi kagaya ko. may kasama ako 

hindi ko naman na malayan na ay umupo ako sa tabi niya "g-gio?" tawag ko dito kita ko naman sa muka niya ang gulat

"b-baby?" ngumiti naman ako at inopen ko ang dalawa kong braso sa kanya habang naka-ngiti

"do you want hug?" tumango naman ito na parang bata at doon siya umiyak ng umiyak

"i'm not ready that i lose him baby, she promise me na until we get married he will be with me" hinaplos ko naman ang kanyang buhok habang umiiyak .

"i know you love him so much baby but she tired to fight her sick, hindi kaba masaya na mag papahinga na siya at makakasama na niya na ang daddy mo?"

 "p-pero hindi ko pa kaya"

"lahat tayo hindi pa kaya mawala ang taong mahal natin. pero wala tayo magagawa kung oras na nila. but you need accept gio, i'm here and your child mamahalin kita at aalagaan sorry sa lahat ng sinabi ko. but please kailangan mo din maging malakas ngayon baby" bumitaw naman ito at tumingin sakin.

ang dati niyang maabong mata tuwing nakikita ko ito ay natatakot ako dahil parang may na gawa ako na hindi niya nagustuhan. pero ngayong maabo nitong mata ay parang hindi mo kaya tignan dahil sa lungkot at sakit na nakikita doon

"please baby mag simula ulit tayo hmm? i promise hindi na ulit kita itataboy" idinikit ko ang aking noo sa kanya habang ang aking kamay nasa kanyang muka. "mahal na mahal kita sobra gio please bumalik kana"

"mahal na mahal din kita baby, mag sisimula ulit tayo" naramdaman ko naman ang pag lapat ng kanyang labi sa labi ko. tama nga sila mas masaya lumaban pag magkasama kayong dalawa dahil kahit isa man manghina sa inyo ay meron pa ang isa upang alalayan ka para bumangon.

dumaan ang isang linggo ay naalis na ang lason sa katawan ni zoe pero hindi pa ito nagigising si joey naman ay bumalik ang sigla nang makasama niya ang binata. namatay naman ang ginang noong araw na iyon kaya hindi ako umalis sa tabi ng binata dahil alam ko kami na lang ang meron sa kanya. at kailangan niya ako