Mr. heartless (COMPLETED)

39

Lahat na nangyari sa buhay niya ay nakita ko, ang akala ko ay masaya ang kanilang pamilya nakukuha niya lahat ng gusto niya. 'yun pala ay naging sunod-sunuran siya sa kagustuhan ng magulang . 

kahit anong panlalamig ang ginawa ko sa kaniya ay hindi ko maiwasan na mahalin siya lalo sa pag aalaga niya sakin. nalaman niya na may relation kami ni sarah at nakikita ko sa muka niya ang sakit.pero tuwing naalala ko ang pagkuha nila ng business  ng magulang ko hindi ko din maiwasan na saktan ito.

"so your happy now?" aniya ni hope "look gio hindi maganda na mag tanim ka ng sama ng loob sa asawa mo"

"why? nang dahil sa kanila kung bakit may sakit si dad"

"paano naging sa kanila? na hihibang kana ba talaga?" aniya naman ni trinity

"naging mabuti siyang asawa gio, hindi siya umalis kahit sinasaktan mo ito nasa tabi mo siya nang kailangan mo. inalagaan ka niya kahit pinapadama mo na hindi siya mahalaga sayo ano ba ang puso mo!"

"naging ganito ako dahil sa kaniya"

"no! naging ganyan ka dahil sa galit!!"

"wala kayo alam"

"wag mo hintayin na mawala siya sayo gio, dahil sobrang laki ang mawawala sayo" aniya ni hope, hindi ako nakinig sa kanila lalo ako naging malupit sa kaniya , hanggang dumating sila mom ay mas lalo ito maalaga. pababa na ako nang marinig ko sila mommy at daddy

"sorry mommy kung hanggang adobo lang ang kaya ko lutuin"

"ano kaba hija ayos lang"

"hahaha nauumay na nga po si gio sa mga niluluto ko"

"haha imposible yun hija alam ko fovorite ng anak ko ito"

umalis naman ako nang araw na iyon at madaling araw na ako dumating nakita ko naman sa kwarto ang dalaga at ang oras na 'yun ay may nangyari samin. oo masaya ako dahil sa'akin niya iyon binigay.

pero nang malaman ko na nakipag kita ito kay sarah at tinatakot ako tuwing may nangyayari sa'amin ay iniiwan ko lang ito kagaya sa ginagawa ko sa mga naging babae ko. hanggang sa gabi iyon kung paano ito mag makaawa sakin na hindi ko siya iwan.

At doon ako nag bitaw ng isang salita na pinag sisihan ko buong buhay ko, at sa araw na iyon ang huli kong kita sa dalaga. hanggang lumipas ang isang taon ay wala na ako balita sa kaniya kahit nag aabang ako ng bago niyang project ay bigla na din ito nag laho.

tinawagan ko ang magulang nito na nag babakasakali na sabihin niya sakin kung nasaan ang dalaga pero wala ito sinabi at pinag tabuyan lang ako nito. kahit ang kuya nito ay naka-tanggap lang ako ng isang suntok

"hindi kana pwede makalapit sa kapatid ko!!"

"p-please jello i need her" nag mamakaawa kong sabi

"really? kailangan mo siya ha! pag katapos mo saktan ang kapatid ko ngayon kailangan mo siya!!" sinuntok naman ulit ako nito. hanggang pinigilan ito ng mga kaibigan niya at kaibigan ko

"tara na gio" aya sakin ni hope

"no no!! mahal na mahal ko siya"

"shhh kailangan mo mag pahinga okay?" tumango naman ako, wala ako ginawa kundi uminom at mag mumok sa unit ko. hanggang namatay si daddy ay lubos ako na warak na wala na ang taong mahal ko pati ang tatay ko.

lumipad naman kami sa may england dahil gusto ni mommy na doon mag palipas dahil mas marami silang alaala ni dad dito sa pilipinas. sinamahan ko si mommy doon at ako ang nag ayos sa mga business na iniwan ni dad.

Habang hinahanap ko din kung nasaan ang dalaga, hanggang nalaman ko ito na bumalik ulit ito sa industry ng modeling. nalaman ko din naman na balak ni sarah nakawin ang bake shop ng dalaga kaya gumawa ako ng paraan upang hindi niya iyon makuha.