Mr. heartless (COMPLETED)

32

Lumipas ang isang buwan ay hindi ko naramdaman ang binata ang huling kita ko dito 'yung nangyari sa mall tuwing tatawag ako sa may office nila ang lagi sinasabi sakin ay naka bakasyon iyon. naging busy naman ako dahil inuumpisahan na namin ang programa lalo sa susunod na buwan na iyon.

ang napili namin orphanages ay sa manila dahil doon ang mas marami mga batang naulila, pinayagan din naman na kami kaya inumpisahan na namin. ang iba naman ay nag padala ng tao upang maka-tulong samin.

pagkarating ko sa opisina ay pagod naman ako sumandal doon at nag bukas ng cup noddles dahil 'yun lang naman ang madaling kainin dahil pag nag order pa ako ay baka himatayin na ako sa gutom. binigyan naman ako ni collen ng kanin dahil may natira pa ito kaya 'yun ang kinain ko habang kumakain naman ako ay bigla na lang may pumasok.

"collen k-" nakita ko naman ang lalaki na naka-tingin sa kinakain ko "i'm sorry but nasa breaktime ako mr. manuel" inis kong sabi nag pakita ka pa talaga

"cup noddles? huh?"

"bakit? may masama ba kainin ito?"

"it's not healthy woman"

"wala na ako makain gutom na ako, kaya kung mang bwe-bwesit ka wag ngayon" sabay irap ko dito may inilapag naman ito sa lamesa ko kaya napa-tingin ako doon. at mukang masarap 'yun dahil naamoy ko agad natakam naman ako bigla.

"luto ko yan don't worry walang lason yan, hindi ko nilagyan kahit naiinis ako sayo" napa-kunot naman ako sa sinabi ng lalaki. inilabas ko naman ang mga pagkain at nakita ko doon ang gustong-gusto ko ang menudo. hmm sarap talaga

kain lang ako ng kain nakita ko naman ito naka-tingin sakin "gusto mo ba? kumain kana?" wika ko habang puno ang aking bunganga.

"don't talk woman habang puno ang bunganga mo baka mabalaukan ka" seryoso nitong sabi

"tinatanong ka-" napa-ubo naman ako habang hinahawakan ko ang aking dibdib

"hys sabi ko na kasi" kumuha naman ito ng bottle of water at binuksan 'yun inalalayan naman niya ako uminom hanggang maging ok ako

"whoo! kala ko ano mangyayari sakin" sumubo ulit ako

"tss kung gusto mo niyan dadalhan kita araw-araw" napa-tingin naman ako sa lalaki

"wag na makakaabala pa ako sayo" 

"kahit kailan hindi ka nakakaabala sakin baby, pag lilingkuran kita hanggang gusto ko. pero naiinis pa din ako sayo" bumilis naman ang takbo ng puso ko at alam ko na mumula ang aking muka. namiss ko naman ang pag tawag niya sakin ng baby oo aaminin ko lagi ako kinilig lalo pag tinatawag niya ako ng baby. hindi ko naman alam kung ano pinuputok ng butsi ng binata

"o-okay"

"pero ngayon may gusto ako malaman tungkol sayo"

"ano 'yun?"

"who's the father your child?" seryoso nitong sabi

"huh??" takang sabi ko dito

"i don't repeat what i said woman"

"hindi ko naman alam ang sinasabi mo?"

"paano ka makakaanak kung walang tatay jessie" inis nitong sabi, nag loading muna ako bago tumawa ng malakas lalo naman kumusot ang kanyang muka. "don't laughing woman!!"

"hahaha grabi ka! porket may anak? ibig sabihin may tatay agad"

"ano nga kasi!" parang naman itong bata na inagawan ng lollipop "inampon ko sila gio, simula naulila ako sa pagkawala ng anak natin. itinuon ko ang attention ko sa bahay ampunan sa sweden" napa-ngiti naman ako nang maalala ko ang unang punta ko doon