Game || MYG

▪︎Tango▪︎

"Şimdi sadece kendini bana bırak."

Konuşmayı bıraktığı anda hareketli bir müzik çalmaya başladı. Biz tango mu yapacaktık gerçektende? (Medya)

Kalbim daha ne kadar hızlanabilirdi ki?

Şu ana kadar kimseyle tango yapmamıştım. Yapabilir miydim ondan da emin değildim. Heyecanım ve kaygım buna izin verir miydi? Sakin olmalıydım bu duyguların beni ele geçirmesini engellemeliydim. Ama nasıl? Sadece biraz cesaret gerekliydi. Benim için müziğin ritminde kaybolan biri olmak çok zor olmamalıydı.

Ona bir şey söylemeden bir elimi omzundan çekip elini tuttum pek belli olmuyordu ama yüzünde minik bir tebessüm görmüştüm.

Bu durumdayken zor olacak gibi geliyordu. Kalbim zaten kendi hızını aşmışken. Bu çok tanıdık gelen adamla tango yapmak beni fazlasıyla heyecanlandıracaktı. Ben yapabilirdim değil mi?

Bir elim omzunda diğer elimde elleriyle kenetliydi. Birbirimize daha çok yaklaşmıştık. Birbirini takip eden adımlarımızla arada çapraz adımlar atarak dans pistinde ilerlemeye başladık.

Bir bacağımı onun bacağına sardım. Beni kendine doğru çekti. Yanaklarımız neredeyse birbirine değiyordu.

Bacaklarımı tekrar eski haline getirdiğimde beraber adım atarak etrafımızda döndük.

Hareketlerimiz keskindi ve birbirimize çok yakındık. Bu ise beni daha da fazla heyecanlandırıyordu. Yavaşça kulağıma fısıldadı.

"Bu işte iyisin."

Ayağımı onun bacağının üstüne sararak kendimi belimdeki elinin yardımıyla geriye doğru bıraktım. Beni kendine doğru çekti. Sırtım göğsüne gelecek şekilde beni sardı. Yana doğru ilerledik ve tekrardan beni kendine doğru döndürüp belimden tuttu, arkaya doğru kendimi kollarına bıraktım bu sefer o da bana doğru geldi. Gülümsüyordu, çok güzel gülüyordu. Bu anı saklamak istiyordum.

Gülüşün milyonlarca yıldızın ışığından bile parlak.

Herkesin gözlerini üzerimizde hissediyordum. Büyük bir dikkatle bizi izliyorlardı. Kalp ritmim her saniye daha da hızlanıyordu. Acaba o duyuyor muydu? Bir elini kalbimin üzerine koydu.

"Kalbine işlememe izin vermelisin. Kendini bana bırak."

Beni tanıyor musun?

Sesini duymak bana iyi gelmemişti. Resmen içmeden sarhoş olmuştum. Yakınlığımızdan dolayı kokusu burnuma geliyordu ve bu beni daha da çok etkiliyordu.

Beni kendi etrafımda döndürdü. Eliyle bir elimi kavradı diğer elini belime koydu. Bende elimi omzuna koydum. Beni kendine daha çok çekti ve iki elinide belime yerleştirdi. Şuan bana sarılıyordu. Ellerim havada kalmıştı. Oldukça şaşkındım. Sanki hayatı boyunca aradığını bulmuş gibiydi.

Kendimi onun kollarında güvende hissetmiştim.

Benden biraz uzaklaşıp elimden tutup beni kendine doğru çekti. Bir ayağımı onun bacağına sardım. Kendimi zarif bir şekilde arkaya doğru bıraktığımda o da beni sıkıca tutarak bana doğru yaklaştı. Bir eli belimdeydi diğer eli ise omzumdan belime oradandanda bacağıma doğru indi. Beni ayağa kaldırdığında bir elimden tutarak yana doğru etrafımda dönmemi sağladı.

Müziğe ve ritme kendimi o kadar çok kaptırmıştım ki heyecanım kaybolup gidiyordu.

Beni kendine doğru döndürerek tekrar eski halimize döndüğümüzde bir anda belimden kavradı ve kendine doğru çekti. Bir bacağımı onun bacağına sardım. Kendimi ona bırakmıştım, beni sıkıca tutuyordu. Kendisi de bana yaklaştı ve öylece durdu.   (Medya)

Gözlerimin içine bakıyordu. Nefes nefeseydik. Onun nefesini boynumda ve yüzümde hissediyordum.

Yükselen alkış sesiyle barda olduğumuzu hatırladım. Yer ve zaman kavramı geri gelmişti. Kendimi dansa o kadar çok kaptırmıştım ki, ve ona. Biliyordum, onu tanıyordum.

Duruşlarımızı düzelttiğimizde gülümseyerek konuşmaya başladı.

"Güzeldi. Beni geri çevirmediğin için teşekkürler. Ayrıca gerçekten güzel dans ediyorsun."

Dedikleri utanç duygumu geri getirmişti. Yanaklarım yanmaya tekrar başlamıştı.

'Rica ederim. Asıl ben size teşekkür etmeliyim bana bu duyguyu yaşattığınız için.'

Bana biraz daha yaklaşıp kulağıma eğildi.

"Ben senin aradığın kişiyim."

Aradığım kişi? Ben kimseyi aramıyordum ki. Söylediklerinden bir anlam çıkartmaya çalışıyordum ama olmuyordu.

Belkide bir daha asla görüşmeyecektik ama bugün benim için gizemli ve değişik bir gün olarak kalacaktı.

Belki hayat seni tekrar önüme çıkartırdı değil mi?