Game || MYG

▪︎Kısır döngü▪︎

Bir kapı var önümde. Arkasında ne var?

Kapının iki kanadını ileriye doğru ittirdim. İçerisi neden bu kadar karanlık? Tehlikeli hissettiriyor.

Loş bir ışık var. Açık kahverengi renginde mermerden büyük merdivenler... Sonu gözükmüyor.

Yavaşça merdivenlere yöneliyorum. Etraf sessiz. Aşağıya doğru iniyorum. Sadece ayaklarımın inerken çıkarttığı ses var. Bu sessizlik tedirgin edici.

Merdivenlerin sonunda kahverengi bir kapı. Kapıyı açmalı mıyım? Her şey fazlasıyla korkutucu geliyor. Kalbim hızlı atıyor.

Kapıyı açtım. Kapıyı açtığım anda aydınlandı her yer. Ucu gözükmeyen upuzun bir koridor. Korkunç bir sessizlik hakim.

Karanlıkta mavi işlemeli eski bir kapı. İçeriye giriyorum. Denizin dibi gibi siyahlara bürünmüş.

Girdiğim anda kapı kendi kendine kapanmıştı. Gözlerimi kapattım. Korkmuştum.

Gözlerimi araladığımda etraf aydınlıktı. Yumuşak bir zemindeydim. Oysa demin karanlık bir odaya girmemiş miydim?

Gözlerimi tekrar kapatıyorum. Kahverengi bir kapı. Tekrar iki kanadını ittirdim. İçerisi karanlık, olabildiğince. Tehlikeli değil mi?

Loş bir ışık var. Açık kahverengi renginde mermerden büyük merdivenler... Sonu gözükmüyor.

Yavaşça merdivenlere yöneliyorum. Etraf sessiz. Aşağıya doğru iniyorum. Sadece ayaklarımın inerken çıkarttığı ses var. Bu sessizlik tedirgin edici. Her şey tıpatıp aynı.

Merdivenlerin sonunda kahverengi bir kapı. Kapıyı açmalı mıyım? Her şey fazlasıyla korkutucu geliyor ama arkasında ne olduğunu biliyorum. Kalbim yinede hızlı atıyor.

Kapıyı açtım. Kapıyı açtığım anda aydınlandı her yer. Ucu gözükmeyen upuzun bir koridor. Korkunç bir sessizlik hakim.

Karanlıkta mavi işlemeli eski bir kapı. İçeriye giriyorum. Denizin dibi gibi siyahlara bürünmüş.

Girdiğim anda kapı kendi kendine kapanmıştı. Gözlerimi kapattım. Korkmuştum.

Gözlerimi açtığımda loş bir yatak odası. Her şey normal. Bir yatak, dolaplar, masa ve raflar var. Birde büyük bir kitaplık.

Odanın daha da içine girerken, hafif aydınlanmış bir yerde buldum kendimi. Oda nereye kayboldu?

Her yeri kapatılmış labirentte bir çıkış arıyorsun. Oysa tek çıkış yolu gökyüzü, kafanı kaldırıp neden bakmıyorsun?

Kahverengi bir kapı. Tekrar iki kanadını ittirdim. İçerisi karanlık, olabildiğince. Tehlikeli değil mi?

Loş bir ışık var. Açık kahverengi renginde mermerden büyük merdivenler... Sonu gözükmüyor.

Yavaşça merdivenlere yöneliyorum. Etraf sessiz. Aşağıya doğru iniyorum. Sadece ayaklarımın inerken çıkarttığı ses var. Bu sessizlik tedirgin edici.

Merdivenlerin sonunda kahverengi bir kapı. Kapıyı açmalı mıyım? Her şey fazlasıyla korkutucu geliyor. Kalbim hızlı atıyor. Olaylar tekrar ediyor. Gittikçe yaklaşıyor gibi hissediyorum.

Kapıyı açtım. Kapıyı açtığım anda aydınlandı her yer. Ucu gözükmeyen upuzun bir koridor. Korkunç bir sessizlik hakim.

Karanlıkta mavi işlemeli eski bir kapı. İçeriye giriyorum. Denizin dibi gibi siyahlara bürünmüş.

Girdiğim anda kapı kendi kendine kapanmıştı. Gözlerimi kapattım. Korkmuştum. Her şey gittikçe daha fazla korkutuyor.

Gözlerimi açtığımda loş bir yatak odası. Her şey normal. Bir yatak, dolaplar, masa ve raflar var. Birde büyük bir kitaplık. her şey önceki gelişimle aynı.

Odanın biraz daha içine giriyorum. Dolapların yanına gittim. Kapağını açtığımda içinden korkutucu sesler geliyor. Bir anda dolaptan korkunç bir yaratık bana doğru gelmeye başladı. Dolabın kapağını sertçe kapattım.

Gözlerimi kapattım ve bir süre sakinleşmeye çalıştım. Bir ses geliyor. Gittikçe daha da yakınımdan. Gözlerimi açmaya çalışıyorum ama açamıyorum. Biri yanımdan geçiyor. Çığlık atmaya çalışıyorum ama hiç sesim çıkmıyor. Korkuyorum. Bileğime biri dokundu ve sıkmaya başladı.

"Daha değil!"

Gözlerimi açmaya çalıştım, yine. Bir yataktayım. Su gibi terlemiş bir şekilde. Korkutucu bir rüyaydı. Karanlık beni içine alacak diye korktum. Başımı ellerimin arasına alıp alnımı ovaladım. Hâlâ oldukça yorgun hissediyordum. Ne olursa olsun tekrar uyuyacaktım.

Loş bir ışık var. Açık kahverengi renginde mermerden büyük merdivenler... Sonu gözükmüyor, ama biliyorum.

Merdivenlerin sonunda kahverengi bir kapı. Hızlıca açıyorum. Her şey hâlâ fazlasıyla korkutucu geliyor. Kalbim hızlı atıyor.

Kapıyı açtığım anda her yer aydınlanıyor. Ucu gözükmeyen upuzun bir koridor. Korkunç bir sessizlik hakim. Tekrar, tekrar ve tekrar.

Karanlıkta mavi işlemeli eski bir kapı. İçeriye giriyorum. Denizin dibi gibi siyahlara bürünmüş.

Girdiğim anda kapı kendi kendine kapanıyor. Merak ediyorum ve korkuyorum. Gözlerimi kapattım. Korkmuştum. Her şey neden tekrar ediyor?

Gözlerimi açtığımda loş bir yatak odası. Her şey normal. Bir yatak, dolaplar, masa ve raflar var. Birde büyük bir kitaplık. Her şey aynı.

Odanın biraz daha içine giriyorum. Dolapların yanına geldim. Kapağını açtığımda içinden korkutucu sesler geliyor. Ve dolaptan bir yaratık bana doğru geliyor. Kapağını sertçe kapattım. Neden her şey tekrar ediyor?

Yatağa gidip oturuyorum. Örtünün altından bir yaratık çıkıyor. Bu da ne? Bütün oda korkunç varlıklarla dolu. Ayağa kalktığımda biri beni sert bir şekilde duvara çarptı. Canım yanıyor. Ve sonrası karanlık.

Uyuyunca geçecekmiş gibi geliyor. Ama uyuyunca geçmeyecek.

~