Game || MYG

▪︎Kış▪︎

Kış geldi. Karanlığa bürünüyormuş gibiyim. Aynı zamanda da huzura sürüklüyor. Her sesi içinde saklıyor. İnsanların dedikleri bana ulaşamadan yok olup gidiyor.

Kar yağıyor. Her kar tanesinin sessiz düşüşünü izliyorum. Birbirlerine asla değmiyorlar. Gökyüzünden düşen milyarlarca kar tanesinin biri bile değmiyor diğerine. Peki ya insanlar. Onlar ilgileri olmayan her konuda konuşuyorlar. Bu baskı çok fazla ama anlayamıyor pekçoğu. Ne yaparsın herkes aynı mı?

Bir kar küresinin içindeyim. Sadece burası çok soğuk. Üzerimdeki monta daha çok sarılıyorum. Gökyüzüne baktığımda kar taneleri aşağıya doğru yavaş yavaş süzülüyor.

Dondurucu soğuk havayı yumuşatan kar taneleri. Bende senin kalbini ısıtabilir miyim? Kar taneleriyle dans ediyorum burada. Seninle birlikte olmak isterdim Yoongi.

Seni görüyorum. Milyarlarca minik kar tanesinin arasında. Gülüyorsun, yine kalbim tekliyor. Gülüşünü aklıma kazıyorum her an, ya bir gün hiç karşıma çıkmazsan diye.Sen beni görmesende ben seni görüyorum bu bana yeter.

Yanına gitmeye çalıştığımda uzaklaşıyor her şey, seninle beraber. Sana doğru koşuyorum. Beni görebiliyor musun?

Koşmaya devam ediyorum. Artık benden uzaklaşmıyorsun. Yanına gelebildim sonunda. Tutunduğumda ruhsuz olan sana, donuk bir şekilde bana baktın. Gözlerime baktığında kendimi kaybettim. Ama aklımı kurcalayanlar beni bırakmıyor. Beni görüyorsun değil mi?

Gece gökyüzünde görünen yıldızlara gidelim birlikte. Kar taneleri ile birlikte dans edelim. Kendimi sana bırakıyorum beni kollarının arasına al. Gözünü kapattığında hisset beni. Olmayan bir rüyanın içinde kayboldum. Bana gülümsemene ihtiyacım var. Gülüşün, milyonlarca yıldızın parlaması gibi.

Gördüklerim yaşadıklarım bir hayalken, elimi uzatsam tutabilir misin? Gözümü kapattığımda önümden film şeridi gibi geçen anlar, bazen onları gerçekten yaşamak istedim. Anılarımız var seninle sadece benim bildiğim.

Ruhsuz senin yanında dururken tek bir şey söyledin Yoongi.

"Yakında acı çekiyor olacaksın."

Zaten acı çekmiyor muydum? Bu sadece başlangıç mıydı? Beni korkutuyordun. Kendimi korkutuyordum. Benim içimde konuşan bir sürü ben var. Onlardan kurtulmak istiyorum. İçimdeki beni susturmak istiyorum.

Yine mavi odadayım. Ayağa kalkıyorum ama kulaklarımdaki ses gitmiyor. Kulaklarımı kapatarak odanın ortasına çöktüm. Ses beni rahatsız ediyor. Kulaklarımı kapatsam bile duymaya devam ediyorum. Yoksa bu ses benim içimde mi? Artık her şeyi susturmak istiyorum. Her yer sessiz olsa huzur dolu olur muydum?

Beni kendine çek ve fısılda Yoongi 'Her şey iyi olacak' diye. Sen dersen eğer inanırım o zaman. Sar beni sıkıca, imkansız olsada. Ama sen bana tam tersini söylüyorsun Yoongi, acı çekeceksin diyorsun. Donuk bakıyorsun bana.

Seviyordu ama özlemiyordu. Yanındayım diyordu ama uzaktaydı. Sadece sözler vardı, kendisi yoktu. Daha tam tanımamışken bile kolayca unutabilir miyim?

Birden her şey kayboldu. Her yer sadece beyaz. Mavi odamı geri istiyorum. Fazla beyaz beni delirtiyor. Hiçbir şey yokken rahatsız oluyorum. Kar da beyaz değil miydi? O neden beni sakinleştiriyor o zaman?

Hangi tarafa gidersem gideyim sadece beyaz. Hayallerim tekrar canlanıyor. Yeni bir başlangıç gibi... Güven veriyor ama yinede endişeliyim. Bir ses duyuyorum. Bir tren geliyor ve duruyor önümde. Ona biniyorum. Trenin camından dışarıya baktığımda doğayla bütünleşmiş karı görüyorum. Bu güzellikleri haketmek için ne yaptık? Bunları seven biziz ama yok eden de biz değil miyiz zaten. Her insan aynı mı deseler ne dersin?

Her insan tabiki aynı değil. Farklılık iyidir, aynı olsaydı sıkıcı olmaz mıydı her şey? Sorun cahil ve dikkatsiz insanlar. Onlar yüzünden dünyamız kötü etkilenmiyor mu? İnsanlar hep böyledir. Hem iyisi vardır hem de kötüsü, önemli olan iyi olabilecek kadar kendini yetiştirmek ve kötüye yardım edip onu da iyileştirmek.

Uzaklara dalmışken yine seni görüyorum Yoongi. Yolumun üzerindesin ya da daha da uzağımda mı? Sana uzak olmak, şansa uzak olmak gibi geliyor. Belki de o yüzden her şey kötüye gidiyor. Neden senin odanda duran, sen sandalyende ya da çalışma masanda otururken, yatağında uzanırken ya da yatarken, seni bütünüyle gören mutlu bir dolap değilim? Neden değilim?

Aniden gözüme gelen ışık ve ardından gelen sessizlik. Bu sefer siyahı görüyorum sadece. Bu değişiklikler beni yoruyor.

'Sadece bir rüya.'

Sarhoş eden sesini duyuyorum. Dayanabilir miyim? Beni çağırıyorsun yanına. İçimdekileri anlatmak istiyorum sana. Gitmeye çalışıyorum. Başaramıyorum neden? Her şey sadece bir rüyaydı. Belki de gerçek kim bilir? Sen gerçeklerin içindeki güzel yalandın ben de onlara inanan biri.

Tik tak, zaman doldu. Kalbini dolduran duygular, kalbinde kaldı.

~