Game || MYG

▪︎Mavi ve Siyah▪︎

Mavi...

Gerçekten huzur veren bir renk değil mi? Tüm güzellikler onda. Sakinlik, sessizlik. Bunlar huzura giden yol.

Sanki ben senin bütün dertlerini alıp götüreceğim dermiş gibi. Sakinleştirici. Seni içime alıyorum, iyileşeceksin diyor âdeta.

Mavi özgürlük. Mavi gökyüzünde beraber özgürce uçalım. Bulut olup mavilikte boğulalım.

Mavi bir renkten daha fazlası. Sonsuz bir gökyüzü umutlarla dolu bir deniz.

Siyah ise hep kötülük, acı, kederle anlatılırken aslında dayanıklılığıda sağlamaz mı. Keder getirse bile bilgedir siyah. Acı çekerken siyaha dayanmaz mısın zaten?

Gizemdir siyah ama aynı zamanda korurda. Seni kötülüklerden arındırır siyah. Neden sevmiyorsunuz onu? Siyah her şeyi gizler güçsüzlüğü ya da duyguları. Onunla herkesten uzaklaşabilirsin ama sana acı da verebilir.

Yeni yeni gözükmeye başlayan yıldızlara bakıyorum. Birlikte yıldızları izlemeye ne dersin? Ama sen yoksun değil mi? Mavilik hayallerimi daha da çok canlandırıyor. Siyah koyulaştırdıkça maviyi, gerçekliğe dönüyorum yine. Kendime bir yıldız seçiyorum. Onu izliyorum tüm geceler, koyu mavi gökyüzünde.

Mavi barış. Herkes mutlu onunla. Savaş yok, kavga yok. Sevgi ve güzellikler var. Sadece sonsuz bir mutluluk ve huzur.

Her zaman iyi midir mavi? Karanlığa bürünmez mi hiçbir zaman? Mavi bir insan düşün. Koyudan açığa doğru giden tonlarda hayat olsun. Hayatın her anı farklıdır. Kimi zaman siyahlarda karışır acı verebilir ama seni güçlendirir aslında. Bazen içimizi karartacak kadar koyu, bazen içimizi açacak kadar açıktır. Bazen üşütecek kadar soğuk, bazen de terletecek kadar sıcak. Hepsinin birleşimi insanı oluşturmaz mı? Sen tüm mavi tonlarını seversen mutlu olmaz mısın? İçindeki siyahlarla yaşamayı bilirsen sevmez misin onu? Kendini sevmek önemlidir sonuçta.

Biraz soğuktur mavi. İnsanlara uzak hissettirir bazen. İnsanlardan uzak olmak istiyorum. Bana dokunamasınlar istiyorum. Siyah kadar yalnız, mavi kadar sonsuz olmak istiyorum. Donuk olmak istiyorum bazen.

Her mevsim aynı hissettiriyor, mavi. Mavi şuan kalbimde kendimi rahatlatıyorum. Aldığım taze nefes maviyi hatırlatıyor. Gökyüzüne baktığımda sonsuzluk geliyor aklıma. Denizin sesiyle sakinleşiyorum. Hiç olmadığım kadar mutluyum. Ve geliyorsun buraya yine.

Bunu unutmayacağım. Kalbimin derinliklerinde kaybolsa bile bir gün ortaya çıkacak ve belki de o zaman bir şansım olur ne dersin? Sadece bekleyeceğim. Gökyüzündeki yıldızları saysam zaman geçer mi?

Geldiğinde kavrulan çölün okyanusa döndüğü o an, mavilere gömüldü her şey. Anladım bana iyi geliyorsun. Hiçbir şeye sığmayan bu duyguyu kaldırabilir miyim? Kalbimin ritmi hızlanıyor. Bütün vücudum titremeye başlıyor. Boşlukta sürükleniyorum.

Beni o mavilere göm. O zaman huzurlu olurum, hiç olmadığım kadar. Zaman kavramını unutuyorum. Bedenimi serbest bırakıyorum. Maviye gömülüyorum daha da derine. Denizin karanlık dibi ile yüzleşmem gerek. Belki de sadece unutmak.

Mavinin her tonu güzeldir, siyahın ise sadece koyusu. Mavilerin aradında siyah olmazsa nasıl yaşayacağız?Siyahın açığı var mıdır ki? Zorlansak bile bizi eğiten siyahtır. Siyahada ihtiyacımız var sonuçta. Bizi biz yapandır o.

Maviydi benim sevdam. Yüreğime sığmadı gökyüzünü boyadı. Herkese siyahtım sana mavi oldum. Kim demiş siyahların mavi hayali olamaz diye?

Dünya ne kadar deseler, mavi kadar derdim. Yoongi derdim. O mavi benim hem hayalim hemde her şeyim olan. Sorsanız ikimizde maviydik ama birimiz deniz birimiz gökyüzü. Deniz gökyüzünün yansıması değil mi? Ben onun yansımasıydım belki de. Birbirlerine oldukça uzak aynı zamandada birleşme noktaları var.

Gözlerimi kapatıyorum. Yine hayal ediyorum bir oda. Mavilere bürünmüş bir oda. Maviyle yalnızım bu odada, her şeyimle. Güvendeyim, kimse beni rahatsız edemez. Sadece ben, ben ve ben. Duruyorum burada öylece.

Sen de buradasın benimle. Birlikte olmamız garip değil mi? Bu işte bir terslik var. O beni mavi sanıyordu, boğuştuğum siyahları bilmeden. Siyah gizliyordu her şeyi kendini mavi ile kapatarak.

Hayaller, umutlar, huzur hepsi maviydi. Burada seni hayal ediyorum. Her şey hayal ettikçe daha da gerçeğe dönüşüyor. Gerçeklerle karışmış hayaller ortaya çıkıyor. Buradan nasıl çıkacağım? Çıkacak kapı arıyorum çaresizce. Koridora çıktığım anda insanlar ile karşılaşıyorum.

Her sözde bir kötülük canlanıyor aklımda. Bunlardan kurtulamıyorum. Siyah beni içine alıyor yavaşça. İyilerde bile kötü ararken nasıl iyi olacağım? Ya yapamazsam?

Yere çöküp kulaklarımı kapatıyorum. Onların sesleri çok güçlü, yinede pes etmiyorum. Mavi hayallerimle siyahı yenebilir miyim?

Etrafıma mavi duvarlar örüyorum. Artık mavi bir odam var. Burada kimse beni rahatsız edemez siyah bile. Ansızın gelseler bile onları yoksayabilirim. Siyahın mavi beni kirletmesine izin vermeyeceğim. Gerçekten mavi miydim ben? Buna neden olan belki de sendin. Sonuçta sen mavisin değil mi? Sen masmavi gökyüzü bende senin yansımanla maviye gömülen bir deniz.

Artık sadece burada durmak istiyorum, bu odada. Her şey mavi. Ben iyiyim. Bu sadece beyaz bir yalan. Tek bir gerçeğim var.

Bu mavilik bana iyi geliyor.

                                     ~