Nefes alış verişlerim gittikçe azalırken gözlerimin karardığını hissettim. Ağzıma dayanan astım ilacımı hissederken dudaklarımı araladım. Derin bir nefes çektiğimde gözlerimi yavaşça açtım. Gözlerim koyu gözleriyle buluştu.
Boynuna sarılıp göz yaş...
"Kahvaltını iyi yap güzel kızım, öğle teneffüsüne kadar acıkmazsın hem." Sevim ablanın benimle böyle ilgilenmesi çok hoşuma gitmişti. Yıllardır kimseden duymadığım şeyleri söylüyordu ve bilmeden olsa bile kalbime dokunuyordu.
Karan kahvesini içip elindeki tablete dikkatle bakıyordu. Sabah üstümde ki eteği çıkarmamı üşüyebileceğimi bu yüzden de pantolon giysem daha iyi olucağını söylemiş. Ufak bir anlaşmazlık yaşamıştık ama en son benim dediğim olmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Duru'nun okul kombini.)
"Hadi Duru kalkalım geç kalıcaksın yoksa." Başımı salladım masadan kalkıp üst kata çıkıp çantamı alıp tekrar indim. Karan kabanını geçirmiş beni bekliyordu. Evden beraber çıkıp hazırda bekleyen arabaya yerleştik. Arabanın içi ısıtılmıştı, bu beni mutlu etmişti.
"Karan." Benimle sabahtan beri sadede etek mevzusu için konuşmuştu onun dışında hiç konuşmamıştı. Acaba bir şey mi yaptım diye düşünüyordum sabahtan beri. "Söyle." Düz çıkan sesiyle konuşunca ellerimle oynamaya başladım. "Bir şey mi yaptım, benimle neden hiç konuşmuyorsun." Bakışları anlık yoldan ayrılıp bana dönmüş sonra hemen geri önüne dönmüştü. "Bir şey yapmadın." Akıp giden yola çevirdim bakışlarımı "O zaman neden konuşmuyorsun." Derin bir nefes aldı sanki söylemek istediği şeyler var ama söyleyemiyor gibi bir hali vardı.
Araba yavaşlayıp durduğunda okulun önüne geldiğimizi fark ettim. Üstünde büyük harflerle KARADEMİR yazıyordu. Okulun büyüklüğü ve güzelliği karşısında nefesim tutuldu resmen. Dışarda birkaç kişinin arabaya baktığını gördüm, camlarda film olduğu için şükrettim. Karan elini bileğime atmış ona bakmamı sağlamıştı. Bileğimde parmağıyla daireler çizerken gözlerini gözlerimle buluşturdu. "Dikkatli olmanı istiyorum, herkese karşı. Eğer biri bir şey derse canını sıkarlarsa veya yanlış bir hareket yaparsa direkt beni ara. Anlaşıldı mı?" Cevap bekleyen bakışlarla bakarken fısıldayarak "Tamam." Dedim. Arabadan inerken bende inmiştim. Yanıma geldiğinde beraber okula girdik. Herkesin bakışları bize dönerken Karan'a biraz daha yaklaştım. Neden herkes bize bakıyordu ki sanki.
"Neden herkes bize bakıyor?" Karan gözlerini etrafta gezdirip bana baktı "Okulun sahibiyiz çünkü." Dediğiyle hafifçe gülümseyip gözlerimi tere indirdim. "Sen okulun sahibisin ben değil." Okulun içine girerken elini belime yerleştirip beni yönlendirdi. "Benim olanlar seninde oluyor güzelim." Söylediğiyle mutlu olmuştum. Müdürün odasının önüne geldiğimizde Karan kapıyı çalmadan girdi. Onun bu hareketine şaşırırken müdür telaşla ayağa kalkıp "Hoşgeldiniz Karan Bey buyrun oturun lütfen."
Odada ki siyah deri koltuklara oturduğumuzda Karan "Sen sınıfına git Duru." Müdür hemen lafa atlayıp. "Sınıfın 12/C Duru bir üst katta sağ en sonda."
Başımı sallayıp teşekkür ederek odadan çıktım. Zil sesi çalarken herkes sınıflarına dağılıyordu. Bende müdürün tarif ettiği yere ilerledim, sınıfımın önüne gelince derin bir nefes alarak içeri girdim. İçeride ki gürültülü ses bir anda kesilmiş herkes bana dönmüştü, heyecandan elim ayağım birbirine dolaşıcak gibi hissediyordum ama dik durup sınıfta gözümü gezdirirken "Benim yanım boş istersen gelebilirsin." Tatlı bir sesin geldiği yöne döndüğümde cam kenarında en arkanın bir önünde oturan sarı saçlı ve bana gülümseyen bir kız gördüm. Samimi gelirken bir şey demeden onun yanına doğru ilerledim ve oturdum.
