UMUDUMSUN

23. Bölüm

Gözlerimi yorgunlukla araladım, geceden beri dönüp durmuş sabaha karşı uyuya kalmıştım. Neyse ki bugün cumartesiydi de okul yoktu.

Yataktan kalkıp tuvalete gittim, günlük rutinimi yapıpı odama geri gittim ve pijamalarımdan kurtuldum.

Altıma mavi bir eşofman giydim ütümede beyaz sweatimi giyip odadan çıktım.

Eş zamanlı Karan'ın odasının kapısıda açılırken karşı karşıya kalmıştık. "Günaydın Duru." Kapımı ardımdan kapattım. "Günaydın Karan abi." Adım atıcakken durup bana baktı bir şey demesine fırsat vermeden mutfağa yöneldim.

Sevim abla her zaman ki gibi masayı donatmıştı. "Günaydın." Diyerek yerime geçtim, Karan'da birkaç saniye sonra kendi yerine oturmuştu.

Sinirli gözüküyordu bir kaç dakika içinde ne olmuş olabiliceğini düşündüm. Telefonuma gelen mesaj sesiyle cebimden çıkardım.

Kaan mesaj atmış, bugün proje için bizim eve gelmek istediğini söylemişti. Ona gelebilirsin anlamında kısa bir mesaj göndererek kahvaltıma geri döndüm.

Karan'a baktığımda üstünde takım elbisesi yoktu, altında eşofmanı üstüne kısa kollu tişörtü vardı. "Bugün işe gitmiyor musun Karan abi." Peynirimden bir lokma alıp ona baktım.

Sert bir nefes çekerek bana baktı. "Gitmiyorum." Başımı sallarken "Kaan buraya gelecek haberin olsun." İçmek için götürdüğü kahvesi birkaç saniye havada kalmıştı sonra bir yudum alıp masaya geri bıraktı.

"Tamam." Gözlerimi kısarak ona baktım, zoraki söylemiş gibi duruyordu. Kaan'la alıp veremediği ne çözebilmiş değildim.

"Yarın bir davet var beraber gideceğiz haberin olsun." Kaşlarım çatıldı. "Ben neden geliyorum?"

"Yanımda biriyle gitmem gerekiyor asistanımda izin aldı o yüzden senle gidiyorum."

Kaşlarımı havaya kaldırdım. "Zorunluluktan yani." Kahvesinden bir yudum daha alıp ayağa kalktı. "Biraz." Kaşlarım çatılırken sinirlendim.

Tam bir şey diyecekken içeri giren korumayla susmak zorunda kaldım. "Efendim acil bir durum oldu gelmeniz gerekiyor."

Karan korumayı başıyla onaylayıp bana son bir bakış attı.

Evden çıkıp giderken ne olduğunu merak ettim. Oflayarak geri odama çıktım. Kaan gelene kadar ders çalışmaya karar verip masama oturdum.

Saçlarımı da kalem ile toplayarak derslerime kendimi verdim.

Kapının açılması ile gömüldüğüm test kitabından başımı kaldırdım. "Duru kızım okuldan bir arkadaşın geldi, aşağıda seni bekliyor."

Sevim ablanın dediğiyle aklıma Kaan'ın gelecek olması geldi. Yerimden kalkıp Sevim ablayla aşağı indim.

"Sevim abla sen bize arıştırmalık bir şeyler hazırlar mısın?" Sevim abla gülümsemiş ve başını sallayarak mutfağa girmişti.

Salona geçtiğimde Kaan etrafa bakınıyordu. "Selam." Bana dönüp gülümsedi. "Selam nasılsın?"

Tekli koltuklardan birine oturduğumda oda oturdu. "İyiyim sen." Oda baş hareketiyle iyi olduğunu belirtirken "Okulda yaşananlardan sonra hiç konuşamadık, neden kavga ettiniz?"

Kavganın sebebi Kaan'dı, Asya'ya olayı telefonda anlattığımda kızın lise birden beri Kaan'ı sevdiğini söylemişti.

"Boşver konuşmak istemiyorum o konuyu."