One-Shot Stories Compilation

Shyness is Pride

“Pia, sali ka rito,” tawag ko sa pinakamahiyaing babae sa klase namin.

Pinilig niya ang kanyang ulo sa dingding. Nakayuko siyang napapailing sa sarili.

“’Tol, deadma ka na naman niya,” natatawang saad ng kaibigan ko, at inakbayan niya pa ako.

“Oo, eh,” sagot ko at itinuloy ang paglalakad.

“Haha, hindi ka pa nga nanliligaw, busted ka na!”

“Sira!”

“Aray!” Sinapak ko nga sa ulo at tiyan, napapaaray tuloy. Pakialamero.

“Ang sakit nu’n, ‘tol. Ang bad mo sa akin!” sigaw niyang tumatakbo patungo sa mga kaibigan namin, magsusumbong seguro.

“Sige, game na!”

At naglaro kami ng dodge ball. Lahat kami sa klase except her.

***

“Pia, kain tayo!” tawag ko kay Pia nang mapansin kong pumasok siya sa canteen.

“Deadma, ‘tol. Kawawa ka naman!” Siniko ko sa tagiliran. “Aray!”

“Kain na lang tayo.”

“Ayan second option tayo, guys.”

“Gusto mo bang masaktan, ha, Niko?”

“Hindi ko sinabi. ‘Di ba, guys?”

“Sinabi niya!” sigaw ng ilan at nagtawanan pa ang iba nang isinubo ko kay Niko ang kinakain kong monggo.

“’Tol, alam mo namang hindi ako kumakain ng gulay!”

“Gulay, pampahaba ng buhay,” sabi ko.

“Yet pinapatay ako.” Tumayo si Niko at naglakad papalayo.

Tumayo ako ay sinundan siya. “Niko, sorry.” Nakalimutan kong may allergic reaction siya sa munggo.

***

“Pia, may sulat ako para sa ‘yo.”

Inilapag ko ang papel sa arm ng upuan niya. She didn’t replied but she stood up at inilagay iyon sa trashbin. I turned around and walked away.

“’Tol, ‘di bagay sa’yo. Punasan mo nga ang luha mo.”

Hindi ko siya sinagot at naglakad papalayo.

***

Kinabukasan, nakita ko siyang nakaupo sa sahig ng Library. Nasa isang sulok siya na hindi madaling makita ng librarian.

“Pia.”

No response.

“Pia, I want to talk to you.”

She flipped the page of the book siya was reading. “You’re talking.”

I dismissed her coldness. “Like privately.”

“We’re talking privately.” She closed her book and stared at the books in the shelf in front of her.

Umupo ako sa tabi niya, isang dangkal ang layo.

“I want to court you.”

“You’re dismissed.” She opened the book back in and started reading with her eyes.

“Ma-pride ka na eh,” I darted. I couldn’t my mouth. I should have not! 

She stared at my eyes. I saw she was hurting. “Anong ma-pride? Mahiyain nga akong tao, eh.”

“Shyness becomes pride when someone is shy not to stand out. You have your pride to not let your self stand.”

“Whatever.” She dismissed the subject with breaking our eyes and sweeping her hand on the air.

“Hindi pa nga nililigawan ang sama na makatingin. Ano na kaya kung buntis siya ng anak namin,” bulong ko sa aking sarili.

“Anong binulong-bulong mo?”

“Wala!”