(zaw+uni)
ညေန၃နာရီေလာက္မွ ခ်င္မုယြင္ကျပန္လာသည္။ ေဖး႐ွန္
ျပတင္းေပါက္မွ တဆင့္စံအိမ္ထဲကို တစ္ျဖည္းျဖည္းဝင္
လာတဲ့ မုယြင္ကားကို ေဖး႐ွန္ စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
မုယြင္နဲ႔မုယြမ္ တို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုး ဘယ္ေလာက္ပဲ အလုပ္မ်ားမ်ား ညစာကိုသူနဲ႔အတူတူစားသည္။ အိမ္ကိုလည္း
ေနာက္က်ၿပီးမွ ျပန္လာတာမ်ိဳး မရိွခဲ့။
" ေဒါက္ ေဒါက္ " " ေဖး႐ွန္"
တံခါးအျပင္ဘက္ကေန ေအးစက္လွတဲ့အသံေၾကာင့္
အေတြးထဲလႊင့္ေျမာေနတဲ့ ေဖး႐ွန္ တစ္ေယာက္ လန္႔
ပင္လန့္ သြားသည္။
ကြၽီ..
တံခါးပြင့္လာေတာ့ ေဖး႐ွန္ သူ႔ထက္ေခါင္းႏွစ္လံုးစာျမင့္တဲ့
အရပ္ကိုပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ မုယြင္ကိုေတြ႔လုိက္သည္။
suiteအျပည့္ဝတ္ထားၿပီး မ်က္ႏွာမွာလည္း အနည္း
ငယ္ႏြမ္းလ်ေနပံု
" အာ ျပန္လာၿပီလား "
" အင္း "
ေျပာၿပီး ေဖး႐ွန္ကို ေက်ာ္ၿပီး အခန္းထဲကိုဝင္သြား
သည္။ ေဖး႐ွန္တစ္ေယာက္ မုယြင္ေနာက္ကေနပဲ တိတ္
တဆိတ္လိုက္သြားသည္။ ျဖစ္ႏိုင္တာကေတာ့ မုယြင္
က သူ႔ကိုေျပာစရာရိွလို႔ေနမွာ
ေဖး႐ွန္ အေတြးမဆံုးခင္ မုယြင္က ႐ုတ္တရတ္သူ႔ဘက္
လွည့္လာၿပီး သူ႔ခါးကို ဆြဲဖက္ၿပီး ျပင္းျပင္းပ်ပ် နမ္းလာ
သည္။ သတိလက္လႊတ္ ဟထားတဲ့ ပါးစပ္အတြင္းကို
မုယြင္က လ်ွာဝင္ေရာက္လာကာ မြတ္မြတ္သိပ္သိပ္
နမ္းလာေတာ့သည္။
မိနစ္ဝက္ေလာက္နမ္းၿပီး ေဖး႐ွန္တစ္ေယာက္ ေအာက္ဆီ
ဂ်င္ကို အလုတယက္႐ႈသြင္းရသည္။ သူ႔ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းကလည္း ပံုမွန္ထက္ နီေစြးေနၿပီး ပါးစပ္ကိုဟကာ အလုတယက္႐ႈသြင္းေနပံုကို ၾကည့္ၿပီး မုယြင္တစ္ေယာက္ ထပ္နမ္း
မိမွာကို မထိန္းႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္။
" ေဖး႐ွန္ "
မုယြင္ရဲ႕အသံၾကားမွ ေဖး႐ွန္တစ္ေယာက္ ေခါင္းကိုေမာ့
ၾကည့္ေတာ့သူ႔ကိုၾကည့္ေနတဲ့ မုယြင္ကိုေတြ႔သည္။
မ်က္လံုးခ်င္းအၾကည့္ဆံုၿပီး တစ္ဖက္လူရဲ႕ စိတ္႐ႈပ္ေထြး
ေနတဲ့အမူအယာေၾကာင့္ ေဖး႐ွန္ နားစြင့္ေနလိုက္သည္။
