Zawgyi
ညစာစားၿပီး ေဖး႐ွန္ ဧည့္ခန္းမွာ ကြန္ပ်ဴတာနဲအလုပ္လုပ္
ေနတဲ့ မုယြင္ေပါင္ေပၚ ေခါင္းအံုးကာ TVမွလာေနသည့္
႐ႈိးပြဲကိုၾကည့္ေနသည္။ ထိုခ်ိန္ အိမ္အကူအေဒၚႀကီးက
အသီးပန္းကန္ကို လာေပးလို႔ ေဖး႐ွန္ အသီးစားေနရင္း
႐ႈိးကိုစိတ္မပါလို႔ ေခါင္းကိုေမာ့ကာ သူေခါင္းအံုးေနတဲ့
လူကိုိုစိုက္ၾကည့္မိေတာ့သည္။
မ်က္လံုးေတြက ကြန္ပ်ဴတာမွာသာ ရိွေနၿပီး အာရံုစိုက္ထားလို႔ သူ႔ရဲ႕မ်က္ႏွာက စူး႐ွေနသည္။ တစ္ခါတစ္ေလ
ထိူလူက မ်က္ေမွာင္တစ္ခ်က္ပင္ၾကဳပ္တတ္ေသးသည္။
ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားလဲမသိ သူစိုက္ၾကည့္ေနတုန္း
သူ႔ပခံုးကိုလာပုတ္မွ ေငးငိုင္ေတြးေတာေနတဲ့သူ႔မ်က္ဝန္း
ေတြက သူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ မုယြင္ေၾကာင့္ အသိ
ျပန္ဝင္လာကာ ရယ္ျပလိုက္သည္
"ကိုကို အလုပ္ၿပီးၿပီေပါ့"
"အင္း ဘာေတြေတြးေနတာလဲ "
" ဘာမွမဟုဘူး"
ေဖး႐ွန္ ေခါင္းသာယမ္းျပလိုက္သည္။ ခင္ဗ်ားအေၾကာင္း
ေတြးေနတာပါလို႔ ေျပာရေအာင္ သူကအ႐ွက္မရိွသူမဟု
မုယြင္က အလုပ္လုပ္ၿပီးလို႔ ထပ္မေႏွာင့္ယွက္ခ်င္ေတာ့
တာနဲ႔ မုယြင္ေပၚက ေခါင္းကိုႂကြၿပီး ဆိုဖာေပၚသူေျပာင္း
ထိုင္ၿပီး အိမ္အကူအေဒၚႀကီး ခ်ေပးသြားတဲ့အသီးကိုသာ
ခပ္ရင္းနဲ႔ထိုးစားေနတုန္း
" အားး "
႐ုတ္တရက္ သူ႔ကိုယ္ေလးကိုဆြဲေပြ႔ၿပီး ေပါင္ေပၚတင္လိုက္
တဲ့ မုယြင္ေၾကာင့္ လန္႔ၿပီး ေအာ္လိုက္မိသည္။
"ၿငိမ္ၿငိမ္ေန "
"......"
ထိုမွ အသံတိတ္သြားတဲ့ ရင္ခြင္ထဲက ေကာင္ေသးေလး
ေပၚ သူေမးေစ့တင္လိုက္ၿပီး ေ႐ွ႕က ႐ႈိးၿပီးလို႔ ဇာတ္လမ္း
တြဲကုိသာ စိတ္မဝင္စားပဲ ဒီေကာင္ေသးေလးကို ဖက္
ထားခ်င္စိတ္နဲ႔ ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
ထိုစဥ္ မထင္မွတ္ပဲ ထိုေကာင္ေလးဆီက အသံထြက္လာ
သည္။
" ခ်စ္တယ္"
"......."
မုယြင္ ႐ုတ္တရက္ၾကားလိုက္ရတဲ့အသံေၾကာင့္ ေက်ာေပး
ေနတဲ့ေကာင္ေလးကို သူ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဆြဲလွည့္ကာ
