[zawgyi]
ေဖး႐ွန္ရဲ႕ မနက္စာစားၿပီး ပလန္ကေတာ့ ေက်ာင္းမတက္
ရန္ျဖစ္သည္ ။ ဟုတ္သည္ေလ မုယြင္ကခြင့္ရက္ေတာင္
မဟုတ္ပါပဲ မနက္ျဖန္ျပန္မဲ့သူဆိုေတာ့ သူဒီေန႔တစ္ရက္
လံုးရိွေပးဖို႔ လိုအပ္သည္ေလ ။ ၿပီးေတာ့ Dၿမိဳ႕က ေနရာ
ေတြကိုလည္း မုယြမ္နဲ႔မသြားရေတာ့ မုယြင္ပါေရာက္
လာေတာ့ ပထမဆံုးကို သံုးေယာက္လံုးအတူတူသြား
လို႔ရတာေပါ့ ။
" ကိုကိုမုယြမ္ ေဖးကို ခြင့္တိုင္ေပးပါလား "
ဆံပင္ကို ေခါင္းလိမ္းဆီလိမ္းေပးေနတဲ့ မုယြမ္က
ရပ္သြားၿပီး ေဖး႐ွန္ကို ေမးလာေတာ့သည္ ။
" ေဖး ဘာလို႔လဲ မေန႔ညကမွ ေက်ာင္းတက္ခ်င္ပါတယ္
ဆို "
" ဟုတ္ဘူးေလ အာ ေဖး ဒီေန႔ ကိုကိုတို႔နဲ႔ေလ်ာက္သြား
မလို႔ "
ဖုန္းတစ္လံုးနဲ႔ မုယြင္ကပါ ေမာ့ၾကည့္လာသည္ ။ ဒါေပမဲ့
ဘာမွမေျပာပဲ ျပံဳးသာျပံဳးသည္ ။
" ကိုကိုမုယြမ္ကလည္း ေနာ္ပါ သြားရေအာင္ပါေနာ္
ေဖးကို လိုက္ပို႔ေလေနာ္ "
ေဖး႐ွန္ မုယြမ္ပါးကို နမ္းၿပီးေျပာလိုက္ေတာ့ မုယြမ္က
သက္ျပင္းခ်သည္ ။
ေကာင္ေလးကေတာ့ သူ႔ႏိုင္ကြက္ကိုအသံုးခ်သြားျပန္
ၿပီ
မျငင္းႏိုင္ေတာ့တဲ့ အဆံုးမွာပဲ ေဖး႐ွန္ကိုလိုက္ပိုဖို႔သာ
လက္ေထာက္ကို စီစဥ္ခိုင္းလိုက္ေတာ့သည္ ။
တဂယ္ေတာ့ ေလွ်ာက္သြားမယ္သာနာမည္တပ္တာ
အမွန္က ေလွ်ာက္စားတာျဖစ္သည္ ။ Dျမိဳ႕က ေဒသ
ထြက္အစားအစာေပါသည္ ။ အေကာင္းဆံုးကေတာ့
အာလူးပူတင္းျဖစ္သည္ ။ ေျမအိုးထဲမွာအာလူးသီးကို
ျကိတ္ၿပီး ေပါင္းတာျဖစ္သည္ ။.မုန္႔ဖုတ္စက္နဲ႔မဖုတ္ပဲ
ေျမအိုးတဲ့သဘာဝအတိုင္းျပဳတ္တာေၾကာင့္ ပူေႏြး
ၿပီး စားရတာ အေတာ္ေလးအရသာရိွသည္ ။
ႏို႔စေတာ္တစ္ခြက္ကို အရင္ေသာက္ၿပီး ဆိုင္ဝန္ထမ္
းေပါင္းေပးေနတဲ့ အာလူးပုတင္းေျမအိုးကိုၾကည့္ေနလိုက္
သည္ ။အခ်ိန္တစ္ခုၾကာေတာ့ ေမႊးရနံတစ္ခုကလည္း
သူတို႔စားပြဲနားျပန္႔ႏွံလာသည္ ။ သီးသန္႔ခန္းတစ္ခု
မွာ ထိုင္ေနၾကတာေၾကာင့္ မုယြင္တို႔ကသူတို႔တည္ရိွ
မႈကို ဖံုးကြယ္စရာမလိုသလို ေဖး႐ွန္လည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္
ရႊင္ရႊင္ပဲ အာလူးပူတင္းကို ေစာင့္ေနလိုက္သည္ ။
