Arabaya binmeden önce annemi aradım. Merak etmemesini iyi olduğumu söyledim, tabi ki gece yolda kaldıpımı ve gece ağanın evinde kaldığımı anlatmadım. Geceden beri duygudan duyguya geçiyorum. Ne hissedeceğimi şaşırdım.
Heyecan, mutluluk, şaşkınlık hepsi bi anda yüklendi kalbim tekleyecek böyle giderse. Heleki yeğenleri ağa dayımı öpersen deyince kızardım kesin. Rezillik diz boyu. Utancımdan yerin dibine geçtim. 24 yıllık ömrümde böyle utanç yaşamadım. Emir' in çapkın gülüşü ise saplandı böğrüme.
Ağam dememi istemedi, bunu fırsata çevirip daha da yakınlaşmalıyım. Önce bana ilgisi var mı öğrenmem lazım. Arkadaşız diyince bozuldu sanki. Tünelin sonundaki ışığı gördüm buradan yürürüm ben. Çok yakışıklı be. Her tavrından asalet akıyor. Ben kendime yakışıklı derdim bu yakışıklıysam bu ne o zaman. İlah gibi valla. Boyu bende birkaç santim uzun ama benden daha yapılı kas kütlesi sanki. Böyle vücut için ciddi çalışma lazım. Yemesi de iyi maşallah sabah sabah götürdü ciğerleri. Benim için ot olsun, peynir, zeytin, çilek reçeli tamamdır. Ömrümde görmedim ben öyle bi kahvaltı sofrası. Zenginler bayağ ama alçakgönüllü ve misafirperverler. Benim tanıdığım zenginler genelde herkese üstten bakan, şımarık tiplerdi. Bu aile masalsı bi yapıya sahip. Prens ise Emir Ağa. Off off napacam ya.
Nere gitsek el pençe divan duran, el etek öpmeye çalışan kişiler ile karşılaştık. Herkes tarafından sevilen sayılan biri Emir. Beni de yakınım diye tanıtmasıyla elimi öpmeye çalışan benden kat kat yaşlı insanlar bile çıktı. Yani gülmemek için yanağımı ısırmaktan yara olacak bi şey değil de. Resmi işleri halledip kasabanın kahvehanesine girmiş çay kahve içerken tavla attık. İki mars bi düz yenildim. Adam her şeyde rakipsiz anlaşılan. Kahveden çıkınca top oynayan çocukları gördüm. Futbolda benden iyi olamaz. İntikamımı almalıydım. Kendimce avantaj bendeydi kılık kıtafetim daha uygundu.
" Emircim bunda da beni yenersen ne dilersen dile benden."
" Toprakçım seninki yenilen pehlivan hesabı oldu bence, emin misin ne dilersem kabul edeceksin "
" Bu sefer şans faktörü yok Emircim, rakip tanımıyorum. Fena olabilir senin için."
Bi el işaretiyle adamlarından biri geldi. İki dakika sonra ayakkabı ve kıyafet gelmişti. Avantaj Dediklerim o an bitti. Üstünü değişti. Kasaba halkı oyun alanının etrafında birikmiş, kızlar hayran hayran bakıyordu Emir' e. Seyirci avantajım da yoktu. Oyuncu avantajım bari olsun tiplerine bakarak iyi oynadıklarını tahmin ettiğim bütün oyuncuları seçtim. Bugün kesinlikle büyük laf yerine büyük lokma yemem gerektiğini öğrendim. Fırtına gibiydi sahada elimden geleni yaptım ama beşe dört yenildim. Alkışlar, ıslıklar Emir Ağa için, bi havaya kaldırmadıkları kaldı.
" Tamam Emir Ağa bunda da yetenekliymişsin, dile benden ne dilersen."
" Ağa demek yoktu, dileğimi sonraya saklayacağım:) Hadi eve gidelim ter attık iyi"
" Tamam Emircim sonraya sakla bakalım. Ama rövanş isterim oyuncu ve seyirci avantajın vardı. Meğer bütün iyiler senin takıma gelmiş de ben anlayamamışım meğer."
" Tamam paşam sen nasıl istersen:)"
Bu adamla bi anda bu kadar samimi olabildiğime şaşırsam da kırk yıldır tanış gibiydik. Ne o benden çekiniyordu, ne de ben ondan. Herkesin yanında Emircim diyince millet de bi şaşkın bize bakıyordu ama çok da umrumda değildi. Eve vardığımızda hamama gidelim diye teklif etti. Meğer evlerinde özel hamam varmış. Kalbime onu çıplak görmek iyi gelmeyeceğinden kibarca reddettim ama içim gitti ne yalan söyleyim be. Duş alıp giyinip çıktım Akşam olmuştu bile. Salonda yemek hazırlığı telaşı vardı. Görevli kızlara Emir' i sordum. Odasının yerini tarif ettiler. Kapısını tıklattım, içerden gel diyince girdim ki karşımda bi adet üst tarafı çıplak Emir vardı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
