Ανεπίδεκτη μαθήσεως.

Ημέρα Σάββατο.

Ενώ ξημέρωνε μια ηλιόλουστη μέρα, η Μαίρη μόλις είχε ξυπνίσει απο την ηλεκτρική σκούπα της μητέρας της. Κάθε πρωί τα ίδια!!! αναλογιζόταν νευριασμένη καθώς έκανε υπερπροσπάθειες να βρει τις παντόφλες της. Οοοπ βρήκε τη μια! Βγαίνει απο το δωμάτιο και αντικρίζει την μητέρα της με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά και με ένα βλέμμα γεμάτο ενοχή αλλά παράλληλα ικανοποίηση. Η Μαίρη προχωράει προς την κουζίνα αλλά το καλώδιο της σκούπας της χάλασε τα σχέδια. Μπερδεύεται το πόδι της στο καλώδιο και πέφτει. Σηκώνεται με στυλ και προσπαθεί να μην νευριάσει. Εν τέλει αφού έχει πάρει το πρωινό της δέχεται ένα τηλεφώνημα απο τον ξάδερφό της τον Γιώργο. Καλά ξυπνητούρια! Βάλε φόρμες και πάμε για μπάσκετ. Της λέε και αυτή χωρίς δεύτερη σκέψη ετοιμάζεται και πάει να τον συναντήσει. Στον δρόμο συζητάνε για ένα θέμα που το έχουν ξανα συζητήσει. Το θέμα του χωριού στο οποίο ζουν. Ένα γραφικό χωριό με σχετικά λίγους κατοίκους, χωρίς να έχει κάτι το ενδιαφέρον για τους νέους. Περίμενε να γίνω πρόεδρος και θα χτίσω κολυμβητήρια, γήπεδα μπλα μπλα μπλα. Λέει η Μαίρη με μεγάλη περιφάνεια. Ναι ναι γίνε εσύ και βλέπουμε. Απαντάει ειρωνικά ο Γιώργος. Ο Γιώργος έχει και έναν μικρότερο αδελφό ο οποίος την ώρα που το συζητούσαν και έπαιζαν μπάσκετ έρχεται τρέχοντας και τους ανακοινώνει κάτι που τους έχει σοκάρει!!!