Ανεπίδεκτη μαθήσεως.

Εγώ θα είμαι εκεί.

Ήταν η πρώτη μου φορά, η πρώτη φορά έτσι όπως την φανταζόμουν. Για να πω την αλήθεια την φανταζόμουν με τον Paul. Ναι, όσα όνειρα και σχέδια κι αν έκανα για την πρώτη φορά ήταν ο Paul εκεί. Για να μην παρεξηγηθώ όμως ο Πάνος είναι ένας άνθρωπος που μου έχει συμπεριφερθεί άψογα και νιώθω κάτι για αυτόν. Βέβαια, δεν ξέρω τι θέλω. Είμαι πολύ μπερδεμένη. Πρέπει επειγόντως να κάνω μια συζήτηση με τον εαυτό μου.

Κατέβηκα κάτω στην κουζίνα φορώντας το παντελόνι του και ένα φανελάκι δικό μου, ετοίμασα ένα γεύμα για αυτόν. Δύο τοστ, ένα ποτήρι χυμό και φρούτα. (Συγνώμη Όλγα θα σου πάρω άλλα). Του έβαλα στον δίσκο και ένα λουλούδι τριαντάφυλλο. Είμαι πολύ ρομαντική ψυχή όταν θέλω.

Φτάνω στο δωμάτιο και τον παρακολουθώ την ώρα που κοιμάται. Θα τον ξυπνήσω, φτάνει πολύ κοιμήθηκε. Ένα σκούντημα και έχει σηκωθεί ήδη.

Πάνος: Τι ώρα είναι? Και γιατί με ξύπνησες.

Εγώ: Είναι 8 η ώρα και σε ξύπνησα γιατί δεν είναι δικό μας το σπίτι.

Πάνος: Α ναι το ξέχασα...

Εγώ: Πολύ εύκολα ξεχνάς!

Πάνος : Εσύ μου έχεις πάρει το μυαλό...

Τον καλό μου μωρέ, του δίνω ένα φιλί, του προσφέρω το λουλούδι και του δίνω να φάει.

Πάνος: Ωραίο λουλούδι. Τόσο καιρό ένα λουλούδι η κυρία Μαίρη μας δεν μας πρόσφερε κανένα λουλούδι.

Εγώ: Κανονικά οι άντρες προσφέρουν λουλούδια και όχι οι γυναίκες.

Πάνος: Βλακείες. Όποιος αγαπάει δίνει λουλούδια.

Εγώ: Δηλαδή εγώ σε αγαπάω που σου έδωσα το λουλούδι?

Πάνος: Μάλλον ναι. Δηλαδή ναι σίγουρα.

Εγώ: Μεγάλη ιδέα έχεις για τον εαυτό σου.

Ναζάκια, φιλάκια και πειράγματα κάτω από τα παπλώματα. Και πάλι και πάλι και πάλι.

Ξαφνικά, μπουκάρει στο δωμάτιο η Καλλιόπη αναστατωμένη.

Πάνος: Σε παρακαλώ κυρία μου τι τρόποι είναι αυτοί, βγες έξω και χτύπα την πόρτα.

Καλλιόπη: Δεν είναι ώρα για παιχνίδια. Σε δύο λεπτά η μάνα μου έρχεται γιατί θα έχουμε επισκέψεις. ΓΡΗΓΟΡΑ ετοιμαστείτε.

Με γρήγορες κινήσεις ετοιμαζόμαστε και φεύγουμε απο το σπίτι.

Πάνος: Άν ξέχασα κανένα σουτιεν μου δώστο μου αύριο.

Εγώ: χαχααχαχχαα άντε έλα ρε βλάκα.

Καλλιόπη: Σήκω τράβα ρε δεν σε πάει κανείς. αχχαχααχαχ

Αφού φύγαμε απο το σπίτι της Καλλιόπης πήγαμε στο σπίτι μου και πέσαμε ξεροί απο τις 10. Δεν κοιμηθήκαμε μαζί εννοείται. Ο μπαμπάς μου θα πάθαινε έμφραγμα.

Αυτός ξάπλωσε στον καναπέ και εγώ κοιμήθηκα στο δωμάτιο μου. Αύριο θα γυρίσουμε στη Θεσσαλονίκη.

Λίγο πριν με πάρει ο ύπνος άκουσα την πόρτα να βαράει και την φωνή του Πάνου να μου λέει "Εγώ θα είμαι εδώ για σένα.."

Και κάπως έτσι με πήρε ο ύπνος. Ακούγωντας τα λόγια του.....