Πάλι αυτό το ξυπνητήρι. Λίγο ακόμα. Όχι πολύ. Πρέπει να σηκωθώ. Βάζω μια φόρμα και γρήγορα γρήγορα φεύγω. Δεν θέλω να αργήσω σήμερα. Κάτι έχω να κάνω αλλά το ξέχασα. Τι είναι αυτό?
Στο σχολειό η Καλλιόπη με αρπάζει απο το χέρι και με ρωτάει τι θα βάλω σήμερα.
Εγώ: οπα οπα σιγά, περίμενε, τι να βάλω και που να το βάλω (αυτό ακούστηκε κάπως)
Καλλιόπη: τι ηλίθια θεέ μου, είμαι σίγουρη πως το ξέχασες.
Εγώ : καλε ποιο???
Καλλιόπη : σήμερα έχει η τάξη μας χορό. Πρέπει να είμαστε εκεί απο τις 9 θα γίνεται χαμός. αααα και πρέπει να κόψουμε προσκλήσεις και στους καθηγητές. Έλα γρήγορα.
Μου δίνει τις προσκλήσεις και γίνεται καπνός, μα καλά γιατί έφυγε? Βλέπω να πλησιάζει ο Paul, αααα τώρα κατάλαβα. Πάλι εγώ θα γίνω ρεζίλι. Φοράει ένα μπλέ τζιν και μια μπλούζα ριγέ μαύρη με γκρι, τα γυαλιά στο κεφάλι και κρατάει μια κούπα με καφέ. Με καλημερίζει και παίρνω μια μυρωδιά απο τον καφέ του. Καπουτσίνο!!!
Εγώ : Καλημέρα σας, συγνώμη που σας παίρνω απο την μύτη πρωινιάτικα αλλά πρέπει να ξοδευτείτε!!! του ρίχνω και ένα απαλό χαμόγελο.
Πίνει μια γουλιά απο τον καφέ του και με ρωτάει για ποιο πράγμα.
Του δίχνω τις προσκλήσεις και του εξηγώ πως είναι για τον χορό της τάξης μας.
Paul : πες μου πόσο κοστίζει και που ακριβώς γίνεται.
Εγώ : 6 ευρω κοστίζει τίποτα παραπάνω. Σκέφτεστε να έρθετε?
Paul: θα πληρώσω και δεν θα έρθω? Είσαι τρελή?
Εγώ : εεεε ξέρω γω οι καθηγητές δεν συνηθίζουν να έρχονται σε χορούς.
paul: οι ΜΕΓΑΛΟΙ καθηγητές, εγώ μικροδείχνω!!!
Μην το συνεχίσεις!!!!
Του χαμογελάω ενώ μου δείνει τα λεφτά και προσπαθώ να κόψω την πρόσκληση αλλά το ρημάδι δεν μου κάνει την χάρη. Αμέσως αυτός απλώνει τα χέρια του στα χέρια μου και με βοηθάει να την κόψω. Ας την κάνω με ελαφρά πηδηματάκια. Το παίζει και καλά γόης!!!
''θα σου τηλεφωνήσω'' λέω στην καλλιόπη και πάω τρέχοντας σπίτι για να κάνω ένα ζεστό μπανάκι και να δω τι θα βάλω το βράδυ.
τζιν, τζιν, τζιν, ααα... και ένα ακόμα τζιν. οπααα, το φόρεμα που πήρα πέρσυ το καλοκαίρι. Είναι πανέμορφο, έχω γούστο τελικά η άτιμη. Είναι όλο μαύρο, φτάνει μέχρι λίγο πιο πάνω απο το γόνατο και έχει κάτι λεπτομέρειες στο μπούστο. Ισιώνω τα μαλλιά και κυρίως την φράτζα μου. Ώρα για το μακιγιάζ. Μεικ απ, πούδρα, eye liner, μάσκαρα, μολύβι, λίγο ρουζ και το κατακόκκινο κραγιόν μου. Λούζομαι στην νέα μου κολώνια, βάζω τις ψιλές μου γόβες, παίρνω την τσάντα μου και ώρα να φεύγω.
YOU ARE READING
Ανεπίδεκτη μαθήσεως.
RomanceΈνα νεαρό κορίτσι που φοιτά σε ένα λύκειο της περιοχής της ερωτεύεται το βλέμμα του καθηγητή της και τότε όλα ανατρέπονται. Είναι ηθικό ή όχι? Τι θα πει η κοινωνία? Πρέπει η δεν πρέπει?