Lain: Güçlerin Hükmü (Ⅰ. Kitap) | Miraculous

9. Bölüm "Müziği Başa Sar"

Eminim ki o olduğu gibi kendini sana göstermez...

Indila, Ainsi Bas La Vida

🐞🐾

İyiliğin geçtiği yolda kötülüğün işi olmazdı. Kötülüğün hüküm sürdüğü damar yolunda iyiliği arayamazdınız. İki farklı his bir arada olmazdı.

Mucizelere inanır mıydınız?

Çünkü bir mucize gerçekleşti. İyiliğin temsili yaratma gücü ile kötülüğün temsili yok etme gücü birleşti. Bir yağmur damlası gibi oldular. Arştan her düştüklerinde yeniden yeryüzünde bütün olacaklarına yemin ettiler.

Pek de masum sayılmayan kahraman benim eviminin çatısındaydı.

"Eğer beni içeri almazsan fırtınaya kapılıp bu sefer çatıya değil yere çakılacağım." Şaşkın bakışlarımla ona bakmaya devam ederken o ayağa kalktı. Rüzgârın şiddetti açık sarı saçlarının dalgalanmasında görünüyordu.

Hiçbir şey demeden pencerenin önünden çekildim. Dudaklarındaki kıvrımla odamın içerinde zıpladı.
Kara Kedi odamdaydı...

Kara Kedi odamdaydı!

"Burada n-ne işin var?" diye dilimin bağını çözerek konuştum. Kekelemem yanaklarıma sıçrayan sıcaklıkla kendini belli etti. Kara Kedi pembe kanepeme uzandığında kaşlarımı kaldırdım.

"Marinette! Her şey yolunda mı?" Annemin bana aşağıdan seslenişiyle korkuyla saçlarımı çekiştirdim. Düşün Mari, düşün!

"Ah anne ne kadar sakarım! Kitaplığımdan birkaç kitabım yere düştü. Sorun yok!" Aşağıya doğru bağırırken saçlarımı çekiştirmeyi bıraktım. Gözlerim rahat bir tavırla kanepemde yatan kediye takıldı.

Bu şaka falan mıydı?

"Dikkat et tatlım." Annemin yakından gelen sesi uzaklaştığında titreyerek nefesimi verdim. Odamda koca bir kedi olmasının nedenini anneme nasıl sorardım? Korku ve heyecanın karıştığı duygularımla Kara Kedi'nin yanına gittim.

Bu gerçekti.

Utangaç bakışlarımla rahat tavrıyla yatan kediye baktım. Gözleri kapalıydı ve sorduğum soruya cevap vermemişti. Buraya neden gelmişti? Yoksa bir akuma mı vardı?

"Bir akumazite sorunu mu var Kara Kedi?" dedim kısık çıkan sesimle. Kapattığı gözlerinin birini açtı. Tanrım, çok tatlı görünüyordu!

Hızına alışamadığım bir şekilde doğruldu. Ani hareketi yüzünden bir geri adım attım. Kanepede oturur hâle geldiğinde artık sırıtmıyordu. "Hayır ama acil bir durum var."

Yoksa... Uğur Böceği olduğumu biliyor muydu?

Yutkunup ona bakmaya devam ettim. Gerçekten Uğur Böceği olduğumu biliyor olabilir miydi?

"N-ne oldu?" Tedirginlikle ona sordum. Çekik kedi gözlerini gözlerime çıkardığında kalbimi hissettiğim zamanlardan birindeydim.

"Canım kruvasan çekti." Omuz silkip ayaklandığında çalışma masama doğru ilerledi. Onun kalktığı kanepeye kendimi atıp derin bir nefes verdim. Sonrasında kaşlarımı çatıp masamın üzerinde ne varsa karşıran kediye baktım. Kruvasan için mi demişti o?

"Kruvasan mı? Pastahaneyi kapattık Kara Kedi."

"Ama canım çekti." Yeniden omuz silkip elini bir şeye uzattı. Kanepeden doğrulup hızla onun yanına gittim. Elinde çizim defterimi tutuyordu!