26. Bölüm "Umuda Sarılmak"

586 50 72
                                    

🐾 Adrien Agreste'in Ağzından 🐾

Zamanın benim için öldüğünü düşündüğüm günler her zaman olduğum kişiliğime bürünüyordum. Tek olmak istediğim bu kimliğe tutunan biri vardı. Düşündükçe imkansız geliyordu, bu nasıl mümkün olabilir diye düşünüyordum. Nasıl olur da gerçek beni fark edebilmişti? Her şey yerle bir olmuşken onu bulmuştum.

Dudaklarımdaki kıvrım büyürken alnımı pencereye yasladım. Marinette Kara Kedi'yi seviyordu. Adrien olduğumu bilmeden, öylece gerçek beni sevmişti. Bu hâlâ inanılmaz gelirken kapattığım gözlerimi açtım.

"Öpüşmenin etkisinden mi çıkamadın?" Dolu ağzıyla konuşan Plagg'e bakmadım bile. Etkisinden çıkmadığım öpücük değildi, daha değerli bir şeye tutulmuştum.

"İyi miydi bari?"

"Kes şunu Plagg." Pencereden ayrılıp kendimi beyaz koltuğuma attım. Koltuğun en ucunda peynirini yiyen Plagg hınzır hınzır güldü. "Yeni yetme gibisin," Onu görmesem bile tek bir lokmada yediği peyniri hayal edebiliyordum. "Gerçi zaten öylesin."

"Yeni yetme mi?" Yüzümü buruşturup başımı ona kaldırdım. "Ciddi misin?"

"Her zaman ciddiyimdir."

"Ne demezsin," Burnumdan bir nefes verip güldüm. "Neden peynirinle ilgilenip beni rahat bırakmıyorsun?"

"Keşke aynını sen de deneyebilsen Adrien. Bu güzel camembert varken neden kızların peşinde koşarsın ki?"

"Kızların peşinde koştuğum yok. Benim için sadece Marinette var."

"Ama Marinette bir peynir değil." dediğinde kafamı iki yana sallayıp kanepede doğruldum. Gözlerimi kapatıp başımı arkama yasladım. "Ona Adrien olarak yaklaşmam gerekiyordu." Derin bir nefes alıp verdim. "Bana resmen Kara Kedi'yi sevdiğini söyledi Plagg."

"Kızı öpüp umut veren sensin, hem de Kara Kedi kişiliğinle." dediğinde alt dudağımı ıslattım. O gece bana çok yakındı, içim özlemle dolmuştu. Benden uzaklaşmaya çalışsa da beni kendisine çekmeyi başarmıştı. Beni itmemiş ondan özür dileyerek ayrılsam bile yeniden bana uzanmış, dudaklarını bana mühürlemişti. Marinette Kara Kedi'yi seviyordu fakat bu sevdası onu öptüğüm gece mi başlamıştı? Bilmiyordum fakat öyle gelmiyordu. Onu derinlerinden hissediyordum, sanki o derinlere beni bir yerlere gömmüş gibiydi.

Sanki içinde her an beni yaşıyormuş gibi hissettirmişti.

"Adrien iken onunla arkadaş, Kara Kedi iken de onunla sevgili mi olacaksın?" dediğinde elindeki peynirle görüş açıma girdi. "Kara Kedi'nin bir siville bağlantısı olduğunu herhangi biri öğrenirse bu tehlikeli olurdu."

"Kimse öğrenemez, Alya'ya güveniyorum, Marinette de güveniyor gibi. Marinette'i tehlikeye atmayacağım."

"Dikkatli ol evlat, sevdiğin kızı en başta Hawk Moth'dan koru. Eğer o adam bu ilişkiyi bilirse Marinette'i tehlikeye sürükler."

Başımı iki yana salladım. "Buna izin vermeyeceğim," Gözlerim tavanı buldu, yavaşça gözlerimi kapattım.

"Onu bir kez daha kaybetmeyeceğim."

Lain: Güçlerin Hükmü (Ⅰ. Kitap) | MiraculousHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin