REST

12. BÖLÜM

Oy ve yorum yapmak unutulmasın.

O zaman...

Bölüm sizlerle!

12. BÖLÜM: REST

Saat dokuz olmasına yirmi dakika kala hemen yukarı kata çıktım; bütün alışveriş poşetlerim dolabımın bir köşesinde düzenlenmiş bir şekilde duruyordu. Ve aklımın bir köşesinde Ala'nın benim için önerdiği kombin önerileri vardı.

Eğer iki yıl boyunca burada olacaksam iyi bir izlenim bırakmam gerekliydi. Özellikle Emeç'le anlaşmam gerekiyordu. Ama ona karşı şansımı kaybetmiş durumdaydım. Hiçbir şekilde nasıl biri olduğumla ilgilendiği falan yoktu. Aslında umursamamam lazımdı.

Ama umursuyordum işte. Bu yüzden kendimden nefret ediyordum ama çabalamaktan da vazgeçemiyordum. Bulunduğum yere uyum sağlamak istemiştim. Üzerime kısa bir üst geçirmiştim, mavi ve beyaz renklerdeydi. Ama çok güzeldi ve değeri bütün koleksiyonlara bedeldi.

Bir başka çantada Retro tarzda, koyu mavi topuksuz bir ayakkabı buldum. Saçlarımı taradıktan sonra banyoya geçip hafif bir makyaj yaptım. Sonra aşağıya onları bulmak için indim. Emeç'le karşılaşmayı hiç istemiyordum en az onun kadar.

Ala bana onların garajda beklediğini söyledi. Birkaç dakika sonra, garaj yolunda beni bekleyen Arsel'lerin yanına gittiğimde beklediğim o umutlandırıcı tepkiyi alamadım. Arden görünüşüm karşısında şaşırmıştı. Reha alaycı bir ses çıkardı. Emeç'in yüzü ise gülüyordu.

Beni oyuna getirmişlerdi.
Bunu rahat takılan tarzlarından anlamıştım. Düşük belli pantolonla, tasarım işi dar tişörtler giymişlerdi.

"Partiye gidiyoruz, kraliçeyle çay içmeye değil."
Emeç'in sesi bana daha çok itici geliyordu artık. Yine benimle dalga geçiyor ve keyfine bakıyordu.

"Üstümü değişmem için beş dakika bekler misiniz?" diye güçlükle sordum.

Emeç arkasına bile bakmadan Range Rover marka araçlardan birine yöneldi. "Hayır. Gitme vakti."

Arden bana bir kere baktıktan sonra kuzenlerine döndü. Arden'e de fena bir şekilde rezil olmuştum. İç çekip Emeç'i arabaya kadar takip etti.

Bu parti şehrin iç kısımlarında, sahilden uzaktaki bir malikânede yapılıyordu ve Reha benimleydi. Geri kalanları daha önden gitmişlerdi. Reha benimle yalnız kaldığı için heyecanlıymış gibi gözükmüyordu.

Üç katlı malikânenin ana kapılarından geçtikten sonra benden tarafa baktı. "Saç bandın hoşmuş."

Kendini beğenmiş gülümsemesini o kendini beğenmiş suratından tokatlayarak silmemek için kendimi sıktım. Yüzüme alaycı bir ifade yapıştırdım. Bana yapılanı ödetmeden bırakmazdım. İçimde hiçbir öfkenin kırıntısı kalmazdı. Çünkü anında ödetirdim.

"Teşekkür ederim. İkibin liraya patladı. Babanın büyülü siyah kartı sayesinde." Sesimi bal gibi tatlılaştırarak zehirli bir gülümsemeyle ona baktım.

Gözlerinde karanlık bir bakış belirdi. "Ayağını denk al, Meyçen." Onun yüzündeki kibrin benzerini takınarak kapı koluna uzandım. "Getirdiğin için teşekkürler, Reha. Adımı tek seferde hatırlaman da  hoş."

Evin sütunlu köşesine vardığımda Arden ve Emeç'in arkası dönük bir biçimde konuşuyorlardı. "Akıllıca değil Emeç!" dediğini duydum.

"Senin niye umrunda?" diye mırıldandı Emeç. "Tarafını açıkça belli ettin. Aryen'in tarafındasın. Artık bizim tarafımızda değilsin."

"Sen benim kardeşim gibisin ve endişeleniyorum..." Ben yaklaşırken ikisi de bana doğru döndü. Arden kötü bir çocuğa benzemiyordu. Arden partinin olduğu alana doğru gitmek için aramızdan ayrıldı. Arkasından baktım.

İkisi de gerilmişti ben gelmeden önce. Emeç beni karşıladı, karşılamak demek hafif kalır. Bana yapabileceğim ve yapamayacağım şeyleri listelemişti.

"Burası Aden'in evi. Ailesi otel işinde. İçki içme. Arsel soy isimine leke sürme. Bizim tarafımızda takılma. Bir şey elde etmek için Arsel soyadını kullanma."

Arsel emirleri verilmişti.

"Bitti mi?" diye mırıldandım alayla.

Emeç giydiği beyaz gömleğin yakasını düzeltirken bakışları bakışlarıma daldı ve kısa bir an bana baktı.

"Bitti." diye mırıldandı donuk bir sesle.

İnanamayarak alayla güldüm. Söylediği şeylerin tam tersini yapmayı planlamıştım bile.

"Git Emeç!" Öfkeli bakışlarımı ona yöneltip meydan okuyan karanlık bakışlarına karşılık verdim. "Elinden geleni ardına koyma. Yaşadığım onca olayın arasında sen çocuk oyuncağı kalırsın. Bir daha bana bulaşma. Yoksa bu oyun ikili bir hâle döner."

Onun yanından geçip mekâna sahipmiş gibi içeri daldım ve ânında pişman oldum. Çünkü girişteki herkes bana bakıyordu!

#REST

[REST]= Poker oyununda söylenen son söz.

Karakterleri hatırlamakta zorlananlar için liste bırakıyorum aşağıya.

Arden ve Aryen kuzenler.

Reha, Emeç, Giray kardeş olanlar.