Kış Gülü (Tamamlandı)

35. Bölüm: Karar

Bölüm medyası: Bedir ve Feyza❤

Yorumlarınızı bekliyorum. Keyifli okumalar.

×××

"Bu ay sonuna evi boşaltacağım."

Duyduklarım karşısında kalp atışlarım hızlandı. Yutkundum. Bu ne demek oluyordu?

Bedir telefonu kapattıktan sonra koltuğa fırlattı ve derin bir nefes verdi.

Arkasına döndüğünde beni görünce kaşları şaşkınlıkla havalandı. "Feyza? Burada mıydın sen?"

"Sana tatlı için soracaktım."

"Tatlı?"

Tatlıyı boş verip bir iki adımda yanına gittim. "Bu konuşma neydi Bedir? Evden çıkıyor musun?"

"Öyle değil tam olarak." dedi sıkıntıyla. Bir eliyle ensesini ovalıyordu.

"Nasıl?"

"Evden çıkmıyorum, çıkartılıyorum."

"Neden? Nasıl olur bu?" dedim sesimi biraz yükselterek.

"Şşt, sakin ol. Ev sahibi başkasına kiralayacakmış evi. Çıkmamı istiyor bu yüzden."

"Öyle pat diye insan mı evden çıkartılırmış canım? Bu kar kıyamette! Hem, senin kira sözleşmen yok mu? Öyle isteğine göre çıkartamaz evden." dedim sinirle.

"Aslında, sürekli ev değiştirdiğim için bu evde de fazla kalacağımı düşünmediğimden çok uzun bir sözleşme imzalamamıştım. Yani bir sonraki ayın sonunda zaten sözleşmem bitiyor."

"Ne yani? Şimdi gidecek misin?"

"Öyle görünüyor."

"Hayır ya, olmaz." dedim sitemle. "Hem sen daha iyileşmedin. Nasıl taşınacaksın, nasıl kendi başına yaşayacaksın?"

Yanağıma yasladı elini. "Bir çaresine bakarım. Sen beni dert etme."

"Nasıl dert etmeyeyim? Seni dert etmeyeceğim de kimi dert edeceğim?"

"Dertlenmeye pek meraklaklısın. Kimseyi dert edinme işte." dedi hafifçe gülümseyerek. Ama ben somurtkan suratımla çoktan dert edinmiştim bile.

Babaannemin odaya girmesiyle Bedir elini yanağımdan çekti. Ben de bir adım geri gittim. "Ne tatlısı istersin akşam?" dedim asık yüzümle.

"Ne yaparsan yerim." dedi asık yüzümü düzeltmem için kaşlarını çatarak.

"İyi." dedim ve kaş çatarak arkamı döndüm. Meraklı bakışlarla bakan babaanneme açıklama yapmadım.

×××

"Ben eve iniyorum babaanne. Geç oldu, uyuyacağım." dedim babaanneme bakarak. Bedir de ayağa kalktı benin ardımdan.

"Ben de evime gideyim. Artık kendimi iyi hissediyorum. Size de..." Yine yük olmaktan bahsedecekken babaannemin bakışlarıyla sustu. Ensesini kaşıdı. "Yani... artık kendim idare edebilirim. Her şey için teşekkürler Mediha teyze."

Babaannem Bedir'e öpmesi için elini uzatırken "Kalsaydın ya az daha oğlum. Sen varken kendimi yalnız hissetmiyordum." dedi.

Bu hissi benimle alakalı değildi. Ben de sürekli yanında olmaya çalışıyordum ama Bedir'i gerçekten oğlu gibi benimsemişti. "Hep gelirim yanına Mediha teyzem."

Babaannem Bedir'in omzuna birkaç kere vurdu. "Gelmezsen zaten zorla getirtirim." dedi gülerek.

Babaannemi öptükten sonra evden çıktım. Bedir de arkamdan gelip kapıyı kapattı. Terlikleri ayağıma geçirdim. "İyi geceler."