Kış Gülü (Tamamlandı)

53. Bölüm: Yalan

İyi okumalar.

×××

"Tamam abla, tamam. Gelirim yarın. Şimdi kapatmam lazım."

"Niye kapatıyorsun ki?" dedi şüpheyle ablam.

"Bedir'e geldim. Biraz oturup buradan okula geçeceğim." dedim biraz utanarak. Ablam sürekli Bedir ile ilgili imalar yapıp duruyordu çünkü. Ama ona hiç yalan söylemezdim.

"Hmm, anladım." dedi gülerek. "Tamam kolay gelsin."

"Neye kolay gelsin abla?" diye yükseldim.

"Derslerine dedim kız, sen ne sandın?"

"Tamam abla tamam, kapat." dedim gülerek.  "Yeğenimi de öp benim için."

"Karnıma uzanabilsem öpeceğim." deyip güldü. Şu an eliyle karnını sevdiğini hayal edebiliyordum. "İyice şiştim."

"Hala çok güzelsin ablam benim." dedim neşeyle. Ablam hamileliğinin altıncı ayına girmek üzereydi ve şişkin karnı onu epey güzelleştirmişti. "Erdem de öyle diyor." dedi nazlı nazlı.

"E bir bildiğimiz var da öyle diyoruz." dedim gülerek. Şimdiden yeğen özlemi çekiyordum. Bir an önce doğmasını istiyordum. Ona çok iyi teyze olacaktım.

"Tamam, neyse. Sen git sevgilinin yanına. Ben de kocamı özledim, onu arayayım."

"Sen de iyice kocam kocam diye tutturur oldun." dedim dalga geçerek.

"Olunca seni de görürüz." dedi dalga geçerek. Ardından utanarak telefonu kapattım.

Bedir'in evine geldikten sonra zile bastım. Kapı anında açıldı ve yaşlı teyzeye yakalanmadan hızlıca merdivenleri çıktım.

Dairesinin kapısı da ben önüne gelir gelmez açılmıştı. Sevgilimin yakışıklı yüzünü görünce keyifle gülümsedim ve ayakkabılarımı çıkartıp içeri girdim. Anında beni kollarının arasına aldı. "Hoş geldin güzelim."

"Hoş buldum canım." dedim kollarımı ona sararak. Başımın üstünü öptü. "Canını yerim senin."

Kıkırdayarak kollarından çıktım ve içeri girdim. Gözlerim etrafta dolaştı. "Giray abi nerede?"

"Ekmek almaya yolladım onu."

"Küçükler gitmez miydi ekmek almaya ya? Abin o senin."

"Biraz sosyalleşip iki üç insan görmesi gerekiyordu, o yüzden zorladım onu. Yoksa küçüklerin görevidir bu."

Bedir'in yanına oturdum koltukta. Düşen yüzünü ellerimin arasına aldım. Abisine üzülüyordu. "Biraz zaman ver Giray abiye. Onun için de kolay değil."

"Evden dışarı adımını atmıyor, böyle hapiste olmasından hiçbir farkı yok." dedi sitemle. "Hayata karışıp tekrar yaşamaya başlamasını istiyorum ben sadece. Böyle yaşanmaz ki. Hem kıza da haber vermeme izin vermiyor. Onu bu durumdan çekip çıkarabilecek tek kişiyi de istemiyor yanında."

"Bu durumu babamla konuştuk geçende. Bir iş bulursak çalışır ve insan işine karışır dedi. Hatta arkadaşlarına soracaktı iş için. Bugün ya da yarın haber eder."

"Sağ olsun ama pek işe yarayacağını sanmıyorum ben. Çalışmak da istemiyor. Kenan hoca kulüpte iş ayarlarız dedi ama abim istemedi."

"Senin yanında diye istememiş olabilir. Hapse girdiği öğrenilirse senin de küçük duruma düşmeni istemez Giray abi. O yüzden kabul etmemiştir. Varı yoğu sensin onun. Ama seni hiç tanımayan insanların olduğu bir yerde çalışabilir bence. En azından kabul etmesi in elimizden geleni yaparız." dedim elini kavrayarak. "Üzülme lütfen."