Kış Gülü (Tamamlandı)

41. Bölüm: Kavuşmak

Bölüm medyası: Bedir ve Feyza temsili❤

×××

Bedir Devran

Sevgi her şeyin üstesinden gelir, diyorlardı. Annemi ve babamı kaybettikten sonra sevgi denen şeyin varlığını unutmuştum ama yıllar sonra bana sevginin, aşkın varlığını en güzel şekilde hatırlatan ve iliklerime kadar hissettiren harika bir kadınla beraberdim.

Diyetisyen ve psikolog eşliğinde yemek yiyememe sorunuma çareler aramıştım, basketbola geri dönüp iyi bir işe sahip olmuştum ve her anlamda kendimi güçlü hissediyordum. Onun sayesindeydi. Feyza, gerçekten harika bir kadındı. Ve ben bu kadınla hayatımın sonuna kadar beraber olmak istiyordum.

Telefonu kapattıktan sonra etrafı kolaçan ettim. Kenan hocanın dediği gibi çok pis bir ev değildi ama bir süre boş kalmasından ötürü elbette temizliğe ihtiyacı vardı. Feyza ısrar etmeseydi Kenan hocadan temizlik için birilerini ayarlamasını isteyecektim. Zira ben pek anlamazdım bu işlerden ama Feyza her zamanki gibi beni benden daha önce düşünmüştü.

İçimdeki heyecanla mutfağa girdim. Bu evime ilk defa gelecekti Feyza. Temizlikten önce onunla güzel bir kahvaltı yapmak istiyordum. Hatta onu ikna edebilirsem temizlik yaptırmayı düşünmüyordum. Zaten dersleriyle yoruluyordu, bir de benimle yorulmasını istemiyordum.

Mutfağa girip dolaplara baktım. Dolaplarda birkaç mutfak araç gereci vardı. Bana yeter de artardı bile.

Saate baktım. Feyza'nın çoktan otobüse binmiş olması gerekirdi. Hızlı davranıp kahvaltı için hazırlık yapmam gerekiyordu.

Anahtarı ve telefonumu alıp evden çıktım. Birkaç sokak ötedeki fırına gittim. İki simit istedim. Yaşlı adam simiti hazırlarken kenardaki böreklere gözüm çarptı. "Biraz da peynirli börek alabilir miyim?" dedim elimle işaret ederek. "Feyza çok sever."

Adam başını sallayarak gülümsedi. Bir iki tane de poğaça istedim. Elimdeki poşetlere bakarken abartıp abartmadığımı düşündüm. İkimiz yiyebilir miydik?

"Olsun. Feyza bana zorla yedirir." dedim gülerek. Çoğu zaman az yiyebilmeyi isteğim dışında yapıyordum ama birkaç kez de Feyza'nın benimle uğraşmasını istediğim için yaptığım olmuştu. Kızınca ve benimle uğraşırken çok tatlı olduğundan haberi yoktu kesin.

Elimde poşetlerle fırından çıktıktan sonra markete girip peynir zeytin ve reçel aldım. Bir paket de yumurta aldım. Ben yemesem de Feyza severdi. Salata için de birkaç domates ve salatalık aldıktan sonra marketten çıkacakken aklıma gelen şeyle elimi alnıma vurdum. "Çay! Feyza çaysız kahvaltı sevmez."

Gerisingeri döndüm ve bir paket de çay aldıktan sonra marketten çıktım. Evin yolunu arşınlarken son beş dakikada Feyza'nın nasıl da hayatımın tam merkezine oturduğunu düşündüm. Sağım solum o olmuştu. İyi ki olmuştu.

Eve girdikten sonra dolapları karıştırarak bulduğum çaydanlığı yıkadım ve çay suyunu koydum. Diğer aldıklarımı da buzdolabına yerleştirdim. Saate baktım. Acaba adresi mi bulamamıştı Feyza? Öyle olsa kırk kez arardı.

Telefondan adını buldum ve aradım. Telefon birkaç kez çaldı ve daha sonra kapandı. Kaşlarım çatıldı. "Herhalde otobüste daha, kalabalıksa duymuyordur."

Kahvaltı için ikişer bardak çatal yıkayıp kuruladım ve çayı demledim. Feyza hâlâ aramama geri dönmeyince tekrar aradım. "Çalıyor, aç hadi Feyza."

Telefon tekrar kapandı. Ofladım. "Normalde elinden ayırmazsın telefonu. Senin telefonun bizim ilk öpücüğümüze bile mâl oldu ya! Ama şimdi duymazdan gel." diye söylendim.