Biyolojik sister: Annemler akşam teyzemlere gidecekler.
Biyolojik sister: Nuh'u da götürün diye ısrar ettim.
Biyolojik sister: Sadece biz kalacağız evde.
Biyolojik sister: Paran varsa abur cubur alsana, akşam veririm paranı.
Biyolojik sister: Benden ;)
Nazlı: Sen kimsin ve ablama ne yaptın?
Biyolojik sister:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nazlı: Akdşwmfşsöfşs
Nazlı: Tamam ben A101'in orada inerim servisten.
Nazlı: Param var ama akşam vereceksin he.
Biyolojik sister: Fikrimi değiştirmeden çevrimdışı ol istersen.
Nazlı çevrimdışı
Şoför abiye söyledim markette ineceğimi. Elçin'e de açıkladıktan sonra servis durmuştu. İnip kaldırıma çıktım. Havalar iyice soğumuştu, ceketimin cebine ellerimi sokup markete girdim. Cips paketlerinden iki tane kucakladıktan sonra jelibon ve çikolata aldım. Para biriktirmenin faydasını yaşıyordum.
Elimdekilerle kasaya ilerlerken aklım sıcak çikolatada kalmıştı. Bir iki paket alıp evde yapardım. Havalar da soğumuştu, iyi giderdi. Elimdekilerle gerisin geriye dönüp öncelikle bir sepet aldım. Kucağımdakileri sepete attıktan sonra sepeti de koluma takıp kahve reyonuna geçtim.
Gözlerim alışkın olduğu yerde sıcak çikolatayı görünce hemen uzanıp iki tane aldım. Market çok yakın olmasa da yine de yakındı işte. Çok almama gerek yoktu tek seferde. Eğer fişi göstermezsem ablama bunların parasını da kitleyebilirdim. Çok zekiyim be.
Onları da sepete attıktan sonra kasaya gittim. Bir tane de poşet aldıktan sonra ödeyip ayrıldım marketten. Eve gidene kadar sıkılmamak için telefonumu ceketimin cebinden çıkarıp interneti açtım. Anında Instagram'dan bildirim geldi. Mesaj isteği bildirimi.
alisinatekin: Sıcak çikolatayla aranız pek iyi bakıyorum da :)
İsteğini kabul ettim.
nazlıkaya: Markette miydin?
alisinatekin: Evet ama artık değilim.
Market tarafına baktım görebilmek için fakat göremedim.
nazlıkaya: Hala markette misin?
alisinatekin: Tam arkandayım.
Arkamı döner dönmez dibimde onu görmemle sıçradım. Birkaç adım gerileyip aramızdaki yok olmuş mesafeye biraz ekledim.
"Gerizekalı mısın, tipin mi öyle gösteriyor?"
Kıkırdadı ve arkasındaki kolunu öne çıkarıp elindeki çikolatayı bana uzattı. "Bence centilmenim."
Gözlerimi devirdim. Çikolatayı almadan ona sırtımı dönüp eve yürümeye başladım.
"Ama sen kabasın!"
Omuz silktim. Yüz vermemeye çalışıyordum. Aslında zararı yoktu bana, hatta tatlıydı bi... Tamam Nazlı, kendine gel. Tavır koymaya devamke.
Durmadan yürümeye devam ettiğimde yanımda belirdi. Adımlarımı daha da hızlandırdım.
"İki gündür o kızı açıklamadım diye mi bu tavır?"
Bugün pazartesiydi. Yani dediği gibi iki gündür oyalıyordu söylememek için. Amacı neydi gerçekten bu çocuğun? Bir şey demeden yürümeye devam ettim.
"Tamam Feri, akşam söyleyeceğim. Sadece kendimi hazır hissetmedim. Biliyor musun, dün akşam ona yazmak için cesaretlendirmeye çalıştım kendimi. Ama hayır, yapamadım."
Anlattıklarını dinliyordum fakat dinlemiyormuş gibi davrandım. O kızı gerçekten merak ediyordum. Ali Sina'nın benden yardım alacak kadar çekingen biri olması da garip geliyordu. Çünkü bana karşı daha çok yılışık tavırlar sergiliyordu.
Yan yana yürürken arkamda kaldığını fark ettim, durmuştu. Kendime engel olamayıp ben de durdum ve arkama baktım. Gülümseyip elini sallamak için havaya kaldırdı.
"Evim bu taraflarda değil, sonra görüşürüz."
Öylece suratına bakarken elindeki çikolatayı bana doğru fırlattı. Yakalayamadığım çikolata alnıma çarpıp kucağıma düştü. "Görüşürüz," diye fısıldadım.
