13. Bölüm

66 46 11
                                    

Eve varmıştık. Arabadan inip Ceren' in tarafına doğru gittim ve kapıyı açıp onu da arabadan çıkardım.

"Teşekkür ederim Bora." gülümsedim."Birşey değil Ceren."

Daire kapısına doğru ilerleyip anahtarımla kapıyı açtığım sırada Alya koşarak geldi. "Noldu abi, bulabildin mi Ceren' i?" kapıda Ceren' i de görünce büyük bir rahatlama yaşadı. "Ohh.. Bulmuşsunuz. Çok şükür." dedi ve Ceren'e sarıldı. "Seni çok merak ettik Ceren. Özellikle abim daha çok panik oldu. O seni çok seviyor."

Ceren bana doğru dönüp gülümseyerek baktı. İki dakika boyunca bakıştıktıktan sonra Alya' ya döndü. "Canım bizi yanlız bırakır mısın birazcık. Konuşmam gereken konular var abinle." Alya yukarı katı işaret etti.

"Yukarıda abimin odasında daha rahat olursunuz." diyerek güldü ve gitti. Bende yukarı doğru çıkmaya karar verdim. Tam bir adım atmışken Ceren elimi tuttu. Dona kalmıştım. Ben öyle dona kalınca Ceren beni ileriye doğru çekiştirdi. "Bakmasana öyle.. Hadi yürü Bora."

Şaşkınlığımı ve dona kalmışlığımı bi tarafa bırakıp Ceren' i daha fazla bağırttırmadan ilerlemeye başladım.

Yukarıya doğru çıktık ve odama doğru ilerledik. Kapısını açıp içeri girdik. Ceren yatağımın kenarına oturdu. Bense ayakta duruyordum. Bana doğru döndü ve konuştu.

" Akşam Aylin gelecekti diye hatırlıyorum."

Ben Aylini tamamen unutmuştum. Salak kafam herşeyi unutuyor. Dipnot geçiyorum. *Ceren dışında ki herşeyi.*

"Ha sayi o gelecekti değil mi? O zaman ben Alya' ya söyliyim yemek falan hazırlasın. Bizde akşam için giyinip hazırlanalım."

Bana öyle bir bakıyordu ki sanki dövecekti. "İptal etmeyecek misin yemeği Bora?!"

Ceren' e söylemek istemiyordum ama söylemekte zorundaydım. "Hayır. İptal etmeyeceğim çünkü... çünkü.. çünkü Aylin benim sevgilim."

Ceren' in siniri hayal kırıklığına dönmüştü. Sanırım böyle birşey söylememi beklemiyordu.

"Ne? N-nasıl? N-ne zaman?" yataktan kalkıp etrafta bir ileri bir geri gitmeye başladı. "İnanamıyorum ya. Aklım almıyor. Nasıl yapabiliyorsun sen böyle birşey?!"

Ceren' e doğru gittim. "Ceren sen Emre' yi sevdiğini söyleyince, bende Emre'yle ayrıldığınızı öğrenince hırslandım ve senin beni kıskanıp kıskanmadığını anlamak için böyle birşey yaptım ve istediğimi aldım. Aylinden ayrılacağım. Herşey bugün bitecek."

Ceren bir kaşını kaldırıp bana bakarak konuştu. "Bitse iyi olur! Yoksa iyi şeyler olmayacak Bora!"

Bende bir kaşımı kaldırarak konuştum. "Ne yaparsın Ceren?" dediğim anda dudaklarını dudaklarıma hızlıca bastırdı. Uzun bir öpücükten sonra alınlarımızı birbirine yaslayarak nefes ritmimizin düzelmesini beklemeye başladık.

Ceren, daha nefes ritmimiz düzelmeden konuşmaya başladı. "İşte bunu yaparım ve o kızın bu şekilde hayal kırıklığına uğramasını istemem. O yüzden mümkünse Akşam Aylin gitmeden ayrıl."

Kafamı sallayarak onayladım. Bugün kesinlikle Aylinden ayrılacaktım ve cerenle yine yeniden bir hayata başlayacaktım. İnşallah herşey sorunsuz olurdu.

Akşama kadar tüm hazırlıklarımızı tamamladık. Bugün neden işe gitmediğim hakkında hiçbir fikrim yoktu. Doğru ya, Ceren' imi kurtarmaya çalışıyordum.

Ceren, Alya'nın yanına gitti ve birşeyler konuştu. Daha sonraysa Alya' nın odasına doğru gittiler. Ne yapıyorlardı bunlar?

Salondaki koltuğa oturup Ceren ve Alyanın çıkmasını bekledim. Bir süre sonra Ceren, Alyanın odasından çıktı. Hemde üstüne tam oturmuş bir elbiseyle!

Gözlerimi alamıyordum. Nereye düşüyorduk? Hangi tarafa bayılayım?

Ceren Alyanın elbiselerinden giymişti. Ulan bu elbise neden benim kardeşime yakışmıyor bu kadar?.. Nedenn?


************&&&&&*************

Yeni bölümcüklerlerler..

Keyifli okumalarlarlar xöxlxlcclclxlc

Bölüm hakkındaki düşünceleriniz neler???

Haydi ben gittimm...

GEÇMİŞİN SIRRI   [TAMAMLANDI✔] Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin