GEÇMİŞİN SIRRI [TAMAMLANDI✔]

18. Bölüm

"Alya yemin ederim ben Aylin' e hiç dokunmadım bile! Aylin yalan söylüyor!.. Yemin ederim."

Panikten ne yapacağımı bilmiyordum. Aylin nasıl böyle bir yalan söyleyebilirdi. Bu kız kesinlikle ultra mega süper sonik yalan makinesiydi!

"Ama hata bende! Ceren' i kıskandırmak için Aylin' i niye seçtim ki ben?! Etrafta bin tane kız varken neden Aylin?!.. Neden?!"

Bir süre sonra ne yapacağımı düşünmeyi bırakıp Aylin' i bulmaya karar verdim. Bir an önce yola çıkmam gerektiğini düşündüm.

Aylin' i nerede bulacağımı biliyordum. İş yerinin sınırları dışına pek çıkmazdı. Oraya gitmem gerekiyordu. Biran önce üstümü değiştirmeden Alya' yı da alıp evden uzaklaştım.

Kafeye doğru ilerlerken Aylin karşımda belirdi. Yavaşça bana doğru sinsice gülerek ilerledi. Alya tam sinirden ona doğru gidecekti ki onu kolumla durdurdum. Kafamı ona doğru çevirdiğimde oda bana bakıyordu.

"Hayır Alya. Onunla ben konuşacağım!"

Aylinle aramızda az bir mesafe kalana kadar yanına yaklaştım. Sinirden çenem kasılmıştı. "Aylin sen ne yapmaya çalışıyorsun?! Yalan söylediğini sende bende biliyoruz. Hatta Alya da biliyor. Ceren' i benden ayıracağını mı düşündün küçük beyninle?!"

Sinsice gülerek cevap verdi. "Canım etrafına bir bakar mısın? Ceren yanında yok. Yani bu başardığım anlamına geliyor." Aylin' i bir kaşık suda boğasım vardı. Fakat bana bir kadına şiddet uygulamak yakışmazdı.

"Bir daha ki gelişimde Ceren' e söylemiş olacaksın. Yoksa ben söyleteceğim."

Alya' yı da alıp Aylin' in yanından ayrıldım. Daha fazla sinir olmak istemiyordum. Biran önce Ceren' i bulmalıydım. Aylin' e ayıracak zamanım yoktu.

Ceren' in gittiği yeri biliyordum. Eskiden üzgünken çok gittiği bir yer vardı. Mudanya sahiline gider orada otururdu. Bunu çok iyi biliyordum. Biran önce oraya gitmeliydim.

***********

Evden çıkmadan önce Alya' ya evde durması için uzun uzun tembihlerde bulunmuştum. İnşallah dinlemiştir. Arabama atlayıp Mudanya sahiline gittim. Ceren' in sahil kenarında gidip banklara oturduğu tek bir yer vardı. Orayı çok iyi biliyordum. Ona Aylin' in yalan söylediğini böyle birşey olmadığını söylemeliydim. Kesinlikle böyle birşey yoktu.

Ceren' i her zaman oturduğu yerde bulup biraz uzaktan izledim. Çok üzgün gözüküyordu. Bu olay onu tamamen yıkmış gözüküyordu. Ben onu izlerken Ceren' in yanına biri yaklaştı. Ceren ona baktı. Gülümsedi ve oturması için hafifçe sola kaydı. Yanına oturan kişinin yüzünü tam net bir şekilde görüyordum. Bu Emre' ydi. Henüz benim burada olduğumu farketmemişti. Ama fark edecekti.

Emre nin numarasının bende olduğu aklıma geldi ve telefonumu cebimden çıkarıp onun numarasını çaldırdım. Telefonu açtığında "Alo.. Buyrun." diye cevap verdi. Belli ki telefon numaram onda yoktu. Bu durum benim lehime olurdu. Beklemeden konuşmaya başladım.

Emre. Ben Bora. Ceren' in yanından hemen uzaklaşıyorsun! Etrafınızdayım ve seni görebiliyorum. Aynı zamanda Ceren' i de görüyorum. Ona yakın olmaya çalıştığının farkındayım. Ve bunu sakın yapma! Son kez söylüyorum. Ceren' in yanından uzaklaş ve benim aradığımı ona söyleme! Seni izliyor olacağım...!

Diyerek telefonu kapattım. Bence gayet tehditkâr olmuştu. En fazla 10 saniye sonra Emre kalktı ve gitti. Bense bir süre daha Ceren' i izlemeye devam ettim. Daha sonra ise yanına gitmem gerektiği aklıma gelip ilerledim. Ceren kafasını çevirdiğinde karşısında beni gördü. Ayağa kalktı.