Under Stars

Staying Alive

      Tüm sınavlar bittiğinde grupça bahçeye çıktık, hava muhteşemdi. Gökyüzünde birkaç bulut garip şekiller oluşturuyordu. Şato'nun gölgesinde, yeşil çimenlerin üzerine uzandık. Rahat bir nefes alabilirdik artık. Kendi sınavlarım fena geçmemişti, Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersinde baya iyiydim hatta, asasız ve sessiz büyüleri ilk denememde yapmıştım. Sessiz büyü yapmakta zorlanan Marlene bile, başarmıştı.

''Hogwarts biz olmadan ne yapacak acaba?''

James'in kucağına uzanmış Lily, ''Büyük ihtimalle daha huzurlu bir yer olacak,'' dedi.

''Profesör Mcgonagall'da bizden kurtulduğuna sevinecek,'' dedi Peter.

''Kendi adına konuş Kılkuyruk, bizi mezun ettikten sonra odasına gidip ağlayacağından eminim.''

''Hüzünlü bir şarkı eşliğinde, şarabını yudumlarken...'' devamını getirdi Mary.

''Kırmızı şarap olması lazım.''

''Yani tabi ki, Marlene,'' dedi Sirius kucağımda biraz doğrularak.

Lily güldü, ''Şarap konusunda emin olamadım, şampanya da olabilir bence,'' dedi.

''Bence de şampanyadır.'' Remus'ta sınavların iyi geçmesiyle rahatlamış ve iki elini de kafasının altına koymuş sırtüstü yatıyor, gökyüzünü izliyordu.

''Ee son bir şaka olarak ne planladınız söyleyin bakalım,'' dedi saçlarını örmeyi bitiren Marlene.

''Söylemesek daha iyi,'' dedi James şüpheli bir tavırla.

Lily kucağından kalktı ve saçlarını savurarak James'e döndü. ''James! Umarım çok kötü bir şey değildir.''

''Lily, James'e karşı çok yumuşadı değil mi?'' dedi Peter gözlemini söyleyerek. ''Bakınsanıza çok kötü bir şey değildir diyor. Sadece kötü bir şeyse sorun görmüyor.''

Lily gözlerini devirdi ve yeniden James'in kucağına yattı.

Sirius'ta bana karşı yumuşamıştı kesinlikle, saçlarıyla oynadığım halde hiçbir şey dememişti. ''Şakayı söylemeyecek misiniz?''

''Gerçekten Çatalak'ın dediği gibi söylemesek daha iyi. Sizin tepkilerinizi de görmek çok daha eğlenceli hale getirecek,'' dedi Remus. Herkes tişört giyerken o uzun kollu bir şey giyiyordu.

''Ne zaman yapacağınızı söyleyin o zaman,'' dedi Mary.

''Yarınki şölende.''

Ertesi gün şölende Çapulcular hayal kırıklığına uğratmadılar. Öğrenciler yemeklerin sonuna gelirken, bir anda öğrencilerle birlikte masalar kenara çekildi ve ortada kocaman bir boşluk oluştu. Herkesten şaşırma sesleri yükselirken, bir anda büyük kapıdan sesler gelmeye başladı. Adım sesleriydi ama daha çok devlere ait adım sesleri gibiydi. Devleri bir şakaya dahil etmiş olamazlar diye düşündüm ve öğrencilerin geri kalanı gibi endişeyle kapıya bakmaya devam ettim. Profesörler asalarını kapıya yöneltmişlerdi ama kapı açılır açılmaz buna gerek kalmadığı anlaşıldı. Hogwarts'ın kocaman heykelleri kapıdan içeri girdiklerinde tüm öğrenciler çığlık atarak bağırmaya başladı ama Peter elleri titreyerek çantasından çıkardığı plakı çalıştırdığında bunun bir saldırı değil bir çeşit şaka olduğunu anladılar.

Heykeller, Bee Gees'ten Stayin Alive ile dans ediyorlardı. İlk kahkaha atanlardan biri oldum, bunu çok zekice ve aşırı komik bulmuştum. Profesörler, asalarını indirdiler ve bu garip muggle müziğini anlamasalarda heykellerin otomat hareketlerle dans etmelerini komik bulmuşlardı.