Four's kant.
*tringggggggg* Mijn ogen schieten open. Ik zit onder het zweet en de tranen. Ik had een nachtmerrie.
Droom.
"Tobias." Ik schiet overeind en kijk recht in de ogen van mijn vader. Ik deins achteruit als ik zie dat hij een stok vast heeft. "Tobias" Achter me staat nog een versie van Marcus mijn vader. "Tobias." Links van me staat er nog 1. "Tobias." Voordat ik het weet staan er 16 versies van mijn vader om me heen. "Tobias." "Tobias." "Tobias." "Tobias." "Tobias." "Tobias." "HOU OP!" Ze komen steeds dichterbij. En beginnen me te slaan. "Auw hou op!" Ze beginnen me uit te lachen. En slaan alleen maar harder. Dan voel ik niks meer en zie ik niks meer behalve een fel licht. Ik zie mijn moeder ik ren en ren zo hard als ik kan. Maar ik val naar beneden en kan niet meer overeind komen.
Toen ben ik wakker geworden.
Ik sta op en besluit maar te douchen. Als ik klaar ben trek ik mijn kleren aan, en loop naar mijn klas. Ze zijn erg zenuwachtig merk ik maar dat komt waarschijnlijk ook doordat Eric erbij staat. Samual staat er misschien nog wel zenuwachtiger bij dan de rest. Ik merk dat er iets vreemd aan de hand is. "Zo kijk eens daar hebben we de legendarische Four." "Hou je mond Eric." "Zijn we met het verkeerde been uit bed gestapt." "Eikel." Mompel ik zacht. Ik ga voor de groep staan en gelukkig gaat Eric weg. "Meneer mag ik wat vragen?" "Tuurlijk." "Waarom heeft hij bandensporen in zijn nek?" Ik lach. "Omdat hij denkt dat het stoer is." De rest moet ook lachen. "Kom we gaan beginnen." We beginnen met het rennen van 10 kilometer wat ze wonder boven wonder volhouden. We zijn terug en ik laat ze met rust zodat ze zich kunnen opfrissen. "Jongens morgen gaan we verder." Ze knikken en gaan naar hun eigen kamers. Samual staat er nog steeds. "Samual?" Hij schrikt op en merkt dat hij als enige er nog staat. "Sorry ik ben al weg." "Wacht." En ik pak hem bij zijn pols en houd hem tegen. "Wat is er?" "Gaat alles goed?" "Jahoor prima." "Oké ga maar" ik zou zweren dat er iets raars aan de hand is met hem. Ik loop naar de controlekamer waar ik ook werk. Max lijkt blij mij weer te zien. Ik ga achter de computers zitten en begin te werken. Na 3 uur sta ik op zeg Max gedag. Ik sta in de gangen als iemand mij vast pakt....
Oehh cliffhanger. Wie zal het zijn? Moet naar school vanavond komt er nog een stukkie.
Xxx-iris
JE LEEST
This world will never be the same. Divergent.
Fanfiction(Divergent) Hey iedereen, Ik had vorig jaar besloten een boek te schrijven over Divergent. Ik had eerst heel erg het idee om het over Eric te doen (dat merk je ook als je het boek leest) maar hoe verder ik kwam hoe meer personages er bij mij opkwam...
