This world will never be the same. Divergent.

Eerste gevecht.

Eric pov.

Ik loop langs het trainingscentrum en kan het niet laten om naar binnen te gaan. Ik stap de zaal in en probeer mijn lach in te houden. Wat een prutsers maar ja Four geeft ze ook les. Ik zal wel even aardig doen en ze een beetje helpen. Ik loop naar Four en ga naast hem staan. "Zijn ze al klaar voor echte gevechten?" "Nog lang niet." "Dan help ik wel even." "Eric doe niet." Ik lach. "Ik probeer ze alleen maar te helpen Four." "Ja maar jij verstaat iets heel anders als we het over helpen hebben." "Hou je mond Four." Ik loop naar de aspiranten toe en hou ze goed in de gaten. "Four kom op 1 gevecht maar." Hij zucht het is ook te makkelijk om hem te irriteren. "Best 1 gevecht." Ik lach in mezelf. "OKE IEDEREEN LUISTEREN." Ze kijken me allemaal afwachtend af. "ER ZAL EEN GEVECHT PLAATS VINDEN TUSSEN" Ik kijk even op het bord. "TRIS EN MOLLY." Ik hoor gelach van een roodharig meisje. Molly. En een verbaasde blik van het Hark meisje. Tris. Molly staat als eerste in de ring. Maar Tris twijveld. "Kom op Hark ik heb wel betere dingen te doen." Ze stapt de ring in en ze gaan klaar staan. Maar voordat Molly ook maar 1 beweging maakt stapt Tris de ring al uit. Ik zucht en ze stapt er weer in. Dit zal interessant worden.

Four pov.

Kan Eric dan in godsnaam me nooit met rust laten. Volgens mij kickt hij gewoon op het afblaffen en pijn doen van aspiranten. Tris staat zenuwachtig in de ring terwijl Molly gemene opmerkingen maakt. Ik zucht. "Gaan we nog beginnen of hoe zit dat?" Eric hou je kop. Molly maakt een beweging en raakt Tris vol op haar kaak. Ze wankelt achteruit en als ze weer goed staat is ze te laat om de volgende klap te ontwijken. En dan gaat het licht uit bij haar.

2 vrienden slepen haar de ring uit en verzorgen haar. Eric lacht voldaan en ik heb zin om die lach van zijn gezicht af te stompen. Hij loopt naar het scorebord en de andere volgen hem. "Als je aan het einde van de eerste fase nog bij de laatste 3 hoort dan ben je klaar." "Klaar? Klaar met wat?" "Dan ben je klaar met je inwijding en mag je vertrekken." "Om wat te doen? "Nou er is niet gezellig teruggaan naar je ouders dus word je factieloos." Verbaasde gezichten vliegen de zaal door. "Ja maar als we dit hadden geweten-" "Dan wat. Dan had je niet voor Dauntless gekozen? Als dat het is kun je nu gelijk vertrekken." Ze blijven stil.

Nadat Eric eindelijk klaar is met zijn 'Hulp' gaan we verder met afweren. En eindelijk na een paar uur hebben ze de basis onder de knie. Ik stuur ze weg om wat te eten en ga zelf ook wat eten halen. Hopelijk blijft Eric morgen weg want ik heb absoluut niet zin in nog zo'n les als vandaag.

Tris pov.

Ik zit samen met Christina en Al een hamburger te eten. Sinds gister vind ik ze echt heerlijk alleen doet mijn kaak nog pijn van Molly. Christina heeft me geprobeerd op te vrolijken en het is ook aardig gelukt. Will komt naast mij zitten en pakt ook een hamburger. "Nog steeds geen saus Trissie?" Will weet altijd me wel te irriteren. "Serieus hou eens op met me Trissie noemen mijn naam is Tris."

"Nou leuk je te ontmoeten Trissie mijn naam is-" "Willie" Zeg ik snel. Christina begint te lachen en Al na een tijdje ook. IK zie Molly, Drew en Peter hatelijk onze kant opkijken. Christina merkt het ook. "Hey laat ze gewoon. Ze zijn het niet waard." ik knik en ga na het eten direct naar bed. Ik val snel inslaap.

Eric pov.

Ik ben net terug van een vergadering als Max me ophoudt. "Eric kan ik even met je praten?" ik grom. "Kan dat niet even wachten?" "Dit niet." hij loopt veel kamers voorbij en we komen bij een gedeelte waar ik zelfs als leider nog nooit ben geweest. We stoppen voor een groot en beveiligde deur. Ik kijk Max vragend aan maar hij geeft me geen blik. Max drukt op een paneel en de deur gaat langzaam open. Binnen kijk ik verbaasd naar alle apparatuur. "Hoe?" "Kom." Hij loopt een gang in en we komen bij een deur aan. Max opent de deur en daar zit iemand die ik hier im Dauntless nooit had verwacht. Jeanine Matthews.
Wacht wat? Wat doet een leider van Eruditie hier. In Dauntless.

Jeanine kijkt op van haar papieren en kijkt niet echt verbaasd. "Ga zitten Eric." ze wijst naar de stoel voor haar. Ik ga voorzichtig zitten en ze stuurt Max weg. "Eric ik zal het snel even uitleggen. Zoals je weet verwoest Abnegation het hele systeem en ze houden zich niet aan de regels daarom vind Eruditie en Dauntless het beter dat we samen Abnegation af laten treden en dat Erudite de leiding overneemt." ik ben niet echt geschokt. "En met wat voor term bedoelt u 'Abnegation laten af treden'?" Ze kijkt me doordringend aan. "We moeten ze vernietigen net zoals alle Afwijkende die ze verstoppen. Daarvoor hebben we hulp van Dauntless nodig." "Niet om onbeleefd te zijn maar veel mensen hier zullen tegenwerken als dit ze word verteld." "Daarom heb ik ook een middel bedacht waardoor ze niet zullen tegenwerken ze zullen alles doen wat ik ze doorgeef." "Slim." "Inderdaad." Max loopt naar binnen en loopt me weer terug naar buiten. Net voor de poort blijft hij staan. "Eric luisteren. Je mag onder geen 1 of andere reden dit aan iemand vertellen begrepen?" "Ja Max." "Mooi. Dan laat ik je nu wel naar je appartement gaan." Hij laat me alleen. Ik loop rustig naar mijn appartement. Onderweg kom ik wat dronken gasten tegen. "Zeg je bent wel een euhm knap meisje." "Ja ik heb hier geen tijd voor." Hij pakt een mes steeds nog niet wetend dat ik geen meisje ben. "Het is wel gevaarlijk om zo laat nog buiten te zijn." Ik loop weg met de ene gast nog steeds achter me aan. "En knapperd wat is je naam?" Ik krijg de behoefte om hem in elkaar te slaan. Ik loop stug door. Maar natuurlijk blijft hij me achtervolgen. "Waar woont zo'n mooi meisje als jij?" "Gast serieus. Ik ben geen meisje." "Een vrouw dan." Nou kan ik mezelf niet meer beheersen en sla hem recht op zijn kaak. "Dat was nergens voor nodig." Ik draai me om en loop verder en gelukkig is hij eindelijk een stuk opgedonderd. Sommige mensen hier sporen gewoon niet. Ik loop de laatste rij van huizen in als ik Four zie. "Zo Fourtje wat doe je zo laat nog buiten?" "Eric. Hou. Je. Mond." "Jamaar jou irriteren is zo leuk." "Nou pech gehad dan maar." En weg is ie. Ik loop mijn appartement binnen en maak me klaar om te slapen. Morgen pak ik Four terug. Ik weet niet hoe of wat maar het zal spectaculair worden. Dan gaat hij wel naar me luisteren.

Oke duizendmaal sorry voor bijna 3 weken lang niet updaten. Ik had totaal geen inspiratie. Vanaf nu update ik zoiezo op elke dinsdag en misschien nog vaker maar altijd op dinsdag.

Bye,
X-Iris