This world will never be the same. Divergent.

Four ik hou van je..

Sarah pov.

Ik word wakker van Four en kijk steeds naar de gesloten deur. Hoe durft hij dit over me te zeggen. Ik haat hem. Ik veracht hem. Hij is de grootste eikel in het hele universum. Ik wil mijn moeder die mij troost en mijn vader die me opfleurt en mijn lieve maar irritante broertjes die overal wel wat van te zeggen hebben. Maar nee ik kan ze niet zien waarom ben ik nou gewoon niet gebleven? Ik had het goed. Ik heb ouders die voor me zorgen en van me houden maar nee ik moest weer kiezen voor Dauntless. Maar ik ben ook wel blij dat ik ze heb achtergelaten. Ik had Eric die van me hield. En Four is mijn beste vriend ik had het altijd erger kunnen hebben. Ik voel Four's warmte op mijn lichaam en sla mijn armen om hem heen. Ik voel de tranen over mijn wangen lopen. Hij veegt ze weg en geeft me een kus. "Four ik hou van je." "Ik nog meer van jou." Hij loopt samen met mij een stukje mijn appartement op en neemt afscheid. Ik leun tegen een muur in een gang.

Ik sta na een tijdje op en loop rustig naar mijn appartement. Ik voel me bekeken en versnel mijn snelheid. Ik ben er bijna als ik een hand over mijn mond heen voel. Ik voel nog een paar handen die me tegenhouden. Ik sla, schop en bijt erop los maar als ik zie waar ze me naar toe brengen flip ik al helemaal. Ze willen me van de kloof afgooien. Ik krijg wonden van het vechten en we staan al veel te snel bij de rand. Ik hou mezelf aan hun vast maar ze zijn sterker en ik verlies mijn evenwicht.

Ik val een oneindige klif in. Net voordat ik de eerste scherpe rots raak verluister ik: "Four ik hou van je." Dan voel ik iets scherps door mijn maag heen gaan. Het is een rots stuk. Ik voel bloed door mijn mond naar buiten stromen. Ik krijg geen adem meer. Alleen maar bloed. De rots breekt af en ik val het ijskoude water in. Ik schop om me heen maar de kou bevriest me. Ik voel het leven in me wegzuigen en als ik omdat ik me moe voel mijn ogen sluit, blaas ik ook mijn laatste adem uit.

Eric pov.

Ik voel me op de 1 of andere manier wel schuldig tegenover Sarah maar geef toe Suzan is veel leuker. Ik hoor haar nog zeggen dat ik een eikel ben. Het breekt wel een klein beetje mijn hart als ik haar en Four samen zie. Waarom heb ik ooit met haar verkering gehad? Ze is mij helemaal niet waard. Ik ben notabene een leider. Suzan is dan wel een paar plaatsen minder maar nog steeds als ik me opeens vertoon met een instructeur dan zak ik erg. Ik besluit morgen toch maar eens een bezoekje te brengen aan Four. Ik loop mijn appartement binnen en kleed me om. Ik ga met een gerust hart in bed liggen en mijn ogen sluiten zich.

Four pov.

Ik ben blij dat Sarah ook van mij houd maar het zit me toch niet lekker. Vooral wat Eric heeft gedaan. Hoe durft hij dat tegen Sarah te zeggen. Hij is haar niet waard. En die Suzan die heeft het volgens mij met iedereen hier wel gehad. Ik mag haar niet. Ze denkt iedereen te kunnen inpalmen. Maar mij niet. Voor mij bestaat er niemand anders dan Sarah. Ik val in slaap en midden in de nacht word ik wakker gegild. Ik veer overeind en haast me naar het geluid toe. Er staan super veel mensen om de kloof heen. Oh shit er is weer 1 gesprongen. De leiders staan er dus ook Eric. Maar als hij het lijk ziet word hij bleek en gaat hij er meteen vandoor. Wie kan het zijn waardoor hij zich zo gedraagt. Ik zie het lijk en ik ben verdoofd. Mijn ogen blijven hangen op het lichaam. Nee maar ze was helemaal niet depressief. Het is Sarah. Maar als iedereen weg is bekijk ik haar lichaam goed. Er zitten vechtwonden op die nog vers zijn. Dit heeft ze niet vrijwillig gedaan. Nee, ze is geduwd. Ik haast me naar mijn andere werk en bekijk de opnamens van gisteren. Ik kijk totdat ik iets opmerkelijks zie. 3 mannen die Sarah wegdragen. Ik kan zien aan haar dat ze zich probeert te verzetten. Dan zie ik dst ze in de kloof word gegooid. Ik roep Max die de beelden ook bekijkt. Hij laat geen emotie zien en haast zich naar de leiders. Als ik het geluid hoor komen er tranen in mijn ogen haar laatste woorden waren: "Four ik hou van je"

799 woorden.

Toch nog een klein stukje omdat ik zo lang niet geupdate heb.
Ik heb lang getwijveld maar heb toch Sarah laten sterven dus ja

RIP SARAH.

Xxx-iris