This world will never be the same. Divergent.

*12*

Allegiant was echt super vet!!!!

Eric pov.

Hannah wegsturen is één van de moeilijkste dingen die ik ooit heb gedaan maar het moest wel. Hier was ze niet meer veilig geweest. Ik kan nauwelijks Lila beschermen en haar ook nog zou te veel zijn. Ik heb liever dat ze me haat en veilig is dan dat ze van me houdt maar elk moment kan doodgeschoten worden. Ik pak de scherven onder haar bed vandaan en gooi ze weg. Ik loop uit haar huis en sluit de deur achter mij. Ik loop naar het kantoor van Jeanine waar veel beeldschermen hangen. "Eric je bent net op tijd voor de show." Ik loop naar het beeldscherm naast haar. "Activeer V-99780." Zegt ze tegen een paar mannen. Haastig drukken ze knoppen in en het beeldscherm word over gezet zodat ik Christina, Marlene en een jongen kan zien boven op een kloof. "Waar is dit?" "Het gebouw van de factielozen. Ze hebben alle camera's gevonden en verwoest behalve deze. Het jammere is dat we altijd alleen maar uitzicht hebben op die kloof en ze praten te zacht om ze te horen." Als ik naar de 3 mensen kijk zien ze er robotachtig uit. We kijken toe hoe ze steeds een stap dichterbij de richel gaan staan. Net als ze allemaal een stap zetten om naar beneden te vallen zie ik Tori de jongen grijpen en de Hark Christina pakken. Marlene valt er vanaf en ze geeft geen kik. "Nou wachten we en dan komt ze vanzelf wel naar ons toe. Je kan het meisje wel uit Zelfverloochening halen maar Zelfverloochening nooit uit het meisje." "Jeanine!" Schreeuwt een vrouw terwijl ze hijgend naar binnenstormt. "Hannah is ontsnapt." Jeanine staat gelijk op. "Vindt haar. Nu meteen! Eric wist jij hier ook maar iets af?" "Nee ik snap niet waarom ze zoiets zou doen." Zeg ik terwijl ik mijn meest geloofwaardige gezicht op zet. "Er is nog iemand verdwenen met haar. Lila is meegegaan." Zonder iets te zeggen ren ik het kantoor uit naar mijn moeders huis. Ik smijt de deur open. "LILA!" Mijn moeder komt de kamer in rennen. "Wat doe jij hier?! Ik had gezegd dat je hier nooit meer mocht komen!" "Ik ben hier ook niet voor mijn eigen plezier! Lila is Weg!" Mijn moeder draait zich om en rent naar Lila's kamer. "Lila?" Geen antwoord. "Je moet haar vinden Eric." Ik knik en loop het huis uit.

*Volgende dag*

Jeanine had gelijk. Vanmiddag kwam de Hark binnenlopen. Ze is natuurlijk gelijk in hechtenis genomen. Ik moet haar spreken over Hannah en Lila. Ik loop richting de cel. Voor de cel staat William, een bewaker uit Onverschrokkenheid, ik wil naar binnenlopen maar hij houdt me tegen. "In opdracht van Jeanine mag niemand met de gevangene praten." "Ja dus?" Ik duw hem aan de kant en open de cel. "5 minuten Eric." De hark kijk op en is helemaal niet verbaast. "Ik kom hier niet om je in elkaar te slaan of je te martelen ik kom met je praten." "Ja dat gelooft ook iedereen Eric." Ik moet mezelf inhouden om haar niet gewoon tot haar dood te slaan. "Ik wil gewoon weten waar Hannah en Lila zijn." "Niet hier dan?" "Hou je nou maar niet van de domme Hark. Waar zijn ze?" Ze kijkt me verveeld aan. "Geen idee ik heb ze niet gezien." "Je liegt!" "Hoe wil je dat bewijzen?" "Ik weet dat jij weet waar ze zijn Hark." "Dat vind ik heel knap dat jij zo in mijn hoofd kunt kijken. Misschien als je een iets beter vriendje was geweest was ze niet weggelopen." "HOU JE BEK!!" "Eric de tijd is om." "JIJ! JIJ GAAT ERAAN!"

*Lila pov*

Het is koud in deze cel. Mensen lopen de hele tijd naar me te schreeuwen en me uit te lachen. Four loopt de cel in en pakt me vast. "Meekomen." Hij neemt me mee naar een ruimte waar niemand is. "Lila het is niet dat ik je niet mag maar je broer is het probleem. Weet jij wat je broer de afgelopen jaren heeft aangericht?" "Nee." "Hij heeft talloze mensen vermoord. Volwassenen maar ook kinderen. Hij heeft meegeholpen aan het verwoesten van Zelfverloochening. Hij is het hulpje van Jeanine. Een verrader. Hij heeft Tris proberen te doden. Meerdere keren." "Je liegt!" "Ik lieg niet." "Eric is niet zo." "Kom mee." Hij neemt me mee naar een ruimte met allemaal computers. "Zit." Ik ga zitten op een stoel voor een beeldscherm. Hij voert een code in en het beeld springt naar een video van hoe Eric zijn geweer richt op een meisje uit Zelfverloochening. Tranen springen in mijn ogen. Eric laat alsjeblieft dat geweer zakken. Maar nee. Hij schiet en het meisje valt dood neer. Dan schakelt het beeld over naar Eric die zijn geweer richt op een baby. Ik kan de tranen niet meer tegenhouden. Na een serie van horror beelden die mijn beeld van mijn broer totaal veranderen doet Four eindelijk het beeldscherm uit. Het is akelig stil. "Hoe heeft hij dit kunnen doen?" "Dat vraag ik me al jaren af." "En nu?" "Je wordt waarschijnlijk weggestuurd." "En Hannah?" Four zucht. "Ze is woedend op mijn moeder en mij. Ik heb geen idee hoe ik dingen met haar moet aanpakken." "Mag ik met haar praten?" "Als je denkt dat het zou kunnen werken dan mag het." Ik loop naast Four door alle mensen die me hatelijk aan kijken. We komen bij een kamer aan waar geschreeuw vandaan komt. "JE KAN HAAR NIET VAN ME WEGHOUDEN!" "Hannah word rustig!" Four doet de deur open en Hannah draait zich abrupt om. Ze loopt langs haar moeder en houdt me steviger vast dan dat ik ooit in mijn leven heb meegemaakt. "Ben je oke?" "Ja." "Je hebt gehuild." Hannah komt overeind en draait zich naar Four toe. "Wat heb je gedaan?" "Ik heb haar laten zien wie haar broer echt is." "Slim hoor echt heel slim." "Hannah. Ik ben dankbaar voor dat. Nu weet ik wie Eric echt is." "Hannah het aanbod geldt nog steeds." "Ik wil het aanbod veranderen." "Euhm oke?" "Ik blijf hier en help met het vechten tegen Jeanine als Lila hier mag blijven." "Nee." "Oke. Kom je Lila we zoeken wel een andere plek." Net voordat we de deur uit lopen zegt haar moeder iets. "Stop. Ze mag blijven. Maar alle verantwoordelijkheid gaat naar jou. Als er door haar hier iets gebeurt ben jij de verantwoordelijke." "Is goed."

Oke niet het beste hoofdstuk moet ik toegeven. Het is meer een vul hoofdstuk. Volgende hoofdstuk gaat over de 3 mensen die de rollen hebben gewonnen. BELOOFD. Wie heeft Allegiant gezien? Echt een vette film en kan niet wachten op het vervolg.

1114 woorden.

-Iris