This world will never be the same. Divergent.

•25•

(Oké ik heb een nieuw character: Lila en ze is het zusje van Eric. Ik heb haar al in de eerste hoofdstukken gezet. Hierboven is een plaatje van haar.)

Eric pov.

Four rent de zaal binnen en kijkt verward om zich heen als hij niemand ziet. Hij loopt op me af.

"Waar zijn ze Eric? Serieus als dit weer één van die flauwe grappen is." ik lach. "Je bent echt vergeetachtig." "Huh? Hoezo?" ik zucht. "Het is de laatste dag van de eerst fase. Ze hebben vandaag vrij." Four zucht. "Dat meen je niet." Ik lach. "Doei Four. En als ik jouw was zou ik maar wat uitrusten." hij knikt naar me en loopt de zaal uit.

Onderweg naar de vergadering tikt er iemand op mijn schouder. Ik draai me om en daar staat Hannah. Ze ziet er moe en angstig uit. "Kan ik even met je praten?" "Euhm ja tuurlijk ik ben toch te vroeg." "Dat weet ik." Ze pakt mijn hand en leidt me naar de kloof.
Ze leunt over de reling. "Eric?" "Ja?" Ze zucht diep. "Ik denk dat ik verliefd op je ben." Ze kijkt naar beneden. Euhm wat? Zij verliefd op mij? Ik weet niet wat ik moet antwoorden. Ben ik verliefd op haar? Ik word wakker van mijn gedachten als Hannah haar lippen op die van mij drukt. Eerst ben ik verstijfd maar daarna kus ik haar terug.
Ik weet niet hoelang we hier staan maar na een tijdje trekt ze terug. "Kom we moeten naar de vergadering." ik knik. Samen lopen er naar de trein en nog steeds zijn we er als eerste. Ik spring alvast op de stilstaande trein en Hannah klimt er ook op.

Als de rest er ook is begint de trein te rijden. Ik zie Max met een zuur gezicht voor zich uit kijken. Ik vraag me af waarom.

Na 15 minuten komt het gebouw van Eruditie in zicht. De trein mindert vaart en we springen eruit. Ik zoek Hannah tussen de mensen en als ik haar gevonden heb kijkt ze mijn kant op. Ze glimlacht voor een seconde en als je er niet oplette had het je ook niet opgevallen. Maar ik zag het wel en dat is al genoeg.

De deuren van Eruditie springen open als we er doorheen lopen. De mensen in het gebouw kijken ons raar aan en als we langs hun lopen springen ze allemaal aan de kant.

Ik vraag me af hoe het met Lila is. Ze zou nu 13 zijn. En hoe het gaat met mam en pap. Pap kennede zal hij nog steeds boos zijn.

We lopen hetzelfde kamertje binnen. En de erudieten kijken ons met een rare blik aan als we binnenkomen. Jeanine Mathews is er ook.

Ze staat op. "Goedemiddag iedereen. Ik heb jullie bijeengeroepen omdat er een kleine verandering is in de regels nadat we Zelfverlooching hebben laten aftreden." De meeste van ons kijken met een verwarde blik om zich heen. "Eruditie zal de macht krijgen." "Dat kunt u niet maken." zegt Hannah. Hannah waarom hou je je mond niet gewoon. Jeanine loopt naar Hannah toe. "En waarom dan niet?" "Omdat u Onverschrokkenheid zal omzetten tot een hersenloos leger en dat verbergen wij nu al 3 maanden en dan is het gewoon onrespectloos als u ons daarna niks geeft." Wauw. Daar heeft ze wel een punt. De meeste leiders lijken dat ook te vinden. Jeanine lijkt voor een seconde van haar stuk gebracht maar herpakt zich snel. "Met het middel van Eruditie." "Dus ga dan lekker naar een ander factie. Zet heel vriendschap om met het serum." Ik kan me net inhouden van het lachen. Gewoon de gedachte van heel Vriendschap met banjo's op Zelfverlooching afstormen. Max stapt naar voren. "Ik denk dat het beter is als we gaan." Jeanine kijkt Max aan. "Misschien is dat wel een beter idee. En jij kan beter volgende keer lekker thuisblijven. Of wil je soms factieloos worden." En wat Hannah dan zegt gaat haar bezuren. "Liever factieloos dan één van jouwn slaafjes." Hannah draait zich om en loopt als eerste weg. Jeanini kijkt Hannah met een zuur gezicht na. Ik loop als laatste door de deur. Ik ven waarschijnlijk achter geraakt want als ik naar buiten loop is er geen trein en geen groep mensen van Onverschrokkenheid. Ik zucht. Dat word lopen.

Ik wil het terrein van Eruditie aflopen maar word tegen gehouden doordat ik een hand op mijn schouder voel. Ik draai me om. Mijn mond valt open. "Lila?"

Four pov.

Tuurlijk man hoe kon ik het vergeten. Laatste dag van eerste fase. Eigenlijk is het best wel fijn want nou kan ik nog even wat slaap krijgen.

Ik loop naar mijn bed en zodra mijn hoofd het kussen raakt. Ben ik vertrokken.

Tris pov.

Will en Christina hebben me overgehaald om een tattoe te nemen. We lopen met zijn drieën de tattoe zaak binnen. Nou maar hopen dat het geen pijn doet.

Eric pov.

"Lila?" het meisje lacht en knikt. "Ik had niet meer verwacht jouw hier te zien Eric." Het voelt goed om weer met haar te praten. "Nee ik heb een soort van de trein gemist." Ze lacht. "De volgende trein komt over 8 minuten." ik kijk verbaasd op. "Hoe weet jij dat nou weer?" ze haalt haar schouders op. "Je moet iets doen." "LILA?" Ze draait zich verschrikt om. Daar staat een vrouw. Een vrouw met bruine lokken tot aan haar middelrif en blauwe ogen. "Hier mam." Mijn moeder, Jenn, komt aanlopen. "Ik denk dat ik maar eens moet gaan." "Oh oké Eric." Ik draai me om. Ik loop stevig door. "Eric wacht!" ik sta abrupt stil. Ik draai me om. "Ik was nog iets vergeten." Lila slaat haar armen om me heen en ik doe al snel hetzelfde. "Pas goed op jezelf Eric." "Altijd." Ik laat haar los en neem afscheid. Ik ren naar de voorbijrazende trein en spring erin.

Het is donker als ik terug bij Onverschrokkenheid kom. Ik spring uit de trein en neem een sluiproute naar binnen.

Ik kijk op mijn horloge en zie dat over een halfuur word bekendgemaakt wie er mogen blijven of niet.

Ik loop alvast naar de kantine. Hannah zit bezorgd voor zich uit te staren. Ik ga naast haar zitten. "Is er wat?" ze kijkt om en haar blik veranderd in opgelucht. "Waar was je?" "ja ik had de trein gemist." Ze slaat me op mijn schouder. "Wat was dat voor?" "Jij idioot ik was hartstikke bezorgd." ik lach. "Het is niet grappig." "Eigenlijk is het is het wel erg grappig." Ik zie aan haar dat ze haar lach probeert te verbergen. "Niet." "wel." "niet." "Wel." "oké laat maar ik heb geen zin in kinderachtig gedoe." ik lach en na een tijdje zij ook.

De kantine stroomt binnen en je voelt gewoon de zenuwen van de aspiranten afstralen. Als iedereen bedaart is stap ik naar voren.

"Als je nog steeds onder de rode lijn staan moet je bij zonsopgang vertrokken zijn. Degene die daar boven staan zullen naar de tweede fase gaan. Hier komt de lijst."

1. Edward.
2. Peter.
3. Will.
4. Christina.
5. Molly.
6. Tris.
7. Drew.
8. Al.
-----------------------------
9. Myra
10. Sall
11. Vera

Ik zie de hark gelukkig voor zich uitstaren. Ik grijns. Ze denkt dat ze veilig is. Maar de tweede fase zal haar kapotmaken.

1225 woorden.

2800 woorden komt dinsdag.

Eric heeft een zusje.

X. Iris